Page 111 - วารสารวัฒนธรรม ตุลาคม - ธันวาคม ๒๕๕๖
Basic HTML Version
109
ตุ
ลาคม-ธั
นวาคม ๒๕๕๖
ข้
อคิ
ดการดำ
�เนิ
นชี
วิ
ตด้
วยการมี
สติ
(ส่
งท้
ายปลายปี
)
วิ
สั
ชนา
๖
ขอมอบวิ
ธี
คิ
ดแบบ
“อุ
ปปาทมนสิ
การ”
(คิ
ดเพื
่
อให้
เกิ
ดกุ
ศล, คิ
ดเชิ
งสร้
างสรรค์
) สำ
�หรั
บเป็
นคติ
ธรรมรั
บปี
ใหม่
ในชื
่
อ
“นั
ยอั
นลึ
กล้
ำ
�ของคำ
�คอบคุ
ณ”
ดั
งต่
อไปนี
้
นั
ยอั
นลึ
กล้ำ
�ของคำ
�
“ขอบคุ
ณ”
ขอบคุ
ณความไม่
มี
ที่
ทำ
�ให้
รู้
วิ
ธี
ลุ
กขึ้
นสู้
ขอบคุ
ณความยากจน
ที่
ทำ
�ให้
เป็
นคนมุ
มานะ
ขอบคุ
ณความล้
มเหลว
ที่
ทำ
�ให้
เกิ
ดความเชี่
ยวชาญ
ขอบคุ
ณความผิ
ดพลาด
ที่
ทำ
�ให้
ฉลาดยิ่
งกว่
าเดิ
ม
ขอบคุ
ณความริ
ษยา
ที่
ทำ
�ให้
กล้
าสร้
างสรรค์
สิ่
งใหม่
ขอบคุ
ณคำ
�วิ
พากษ์
วิ
จารณ์
ที่
ทำ
�ให้
ผลิ
บานอย่
างไร้
ข้
อตำ
�หนิ
ขอบคุ
ณความไม่
รู้
ที่
ทำ
�ให้
รู้
จั
กครู
ชื่
อประสบการณ์
ขอบคุ
ณความผิ
ดหวั
ง
ที่
ทำ
�ให้
ตั้
งสติ
เพื่
อลุ
กขึ้
นมาใหม่
ขอบคุ
ณศั
ตรู
ที่
แกร่
งกล้
า
ที่
ทำ
�ให้
รู้
ว่
าเรายั
งไม่
ใช่
มื
ออาชี
พ
ขอบคุ
ณการดู
หมิ่
น
ที่
ทำ
�ให้
เราอยากโบยบิ
นไปจนถึ
งจุ
ดสู
งสุ
ด
ขอบคุ
ณความป่
วยไข้
ที่
ทำ
�ให้
เราตั้
งใจดู
แลสุ
ขภาพ
ขอบคุ
ณความทุ
กข์
ที่
ทำ
�ให้
รู้
ว่
าความสุ
ขมี
ค่
าแค่
ไหน
ขอบคุ
ณความพลั
ดพราก
ที่
ทำ
�ให้
เราสละจากความยึ
ดติ
ดถื
อมั่
น
ขอบคุ
ณเพลิ
งกิ
เลส
ที่
ทำ
�ให้
เรามี
เหตุ
อยากถึ
งพระนิ
พพาน
ขอบคุ
ณความตาย
ที่
ทำ
�ให้
ฉากสุ
ดท้
ายของชี
วิ
ตสมบู
รณ์
แบบ
