เราจะทำ
�ให้
การทำ
�งานเป็
น “การปฏิ
บั
ติ
ธรรม” อย่
างที่
หลวงพ่
อพุ
ทธทาสเคยกล่
าว
ไว้
ได้
อย่
างไร?
วิ
สั
ชนา
การทำ
�งานท่
ถื
อว่
า เป็
นการปฏิ
บั
ติ
ธรรมก็
ต่
อเมื
เราทำ
�งานนั
นโดยใช้
คุ
ณธรรมกำ
�กั
บลงไปในการทำ
�งาน เช่
• เมื่
อเราทำ
�งานด้
วยความรั
ก (= ฉั
นทะ)
- เมื่
อเราทำ
�งานด้
วยความขยั
น (=วิ
ริ
ยะ)
- เมื่
อเราทำ
�งานด้
วยความมุ่
งม่ั
น (=จิ
ตตะ)
• เมื่
อเราทำ
�งานด้
วยความละเอี
ยด รอบคอบ
และสร้
างสรรค์
(=วิ
มั
งสา)
ก็
ถื
อว่
า การทำ
�งาน เป็
นการปฏิ
บั
ติ
ธรรมพร้
อมๆ
กั
นไป หรื
อเมื
อเราทำ
�งานอย่
างไม่
ประมาท (=สติ
) ทำ
�งานด้
วย
ความอดทนไม่
หวั่
นไหวต่
ออุ
ปสรรค (=ขั
นติ
) ไม่
ทุ
จริ
คอรั
ปชั่
น (=สั
จจะ และ ศี
ล) การทำ
�งานกั
บการปฏิ
บั
ติ
ธรรม
ก็
เป็
นเรื่
องเดี
ยวกั
แต่
ในความหมายอย่
างสู
ง การทำ
�งานโดย
ไม่
เห็
นแก่
ตั
ว แต่
ทำ
�งานโดยหวั
งผลของงานล้
วนๆ ไม่
สนใจว่
ตั
วเองจะได้
อะไรตอบแทน ทำ
�งานเพื
อมุ
งผลงานแท้
ๆ อย่
างนี
จึ
งจะเรี
ยกว่
“การทำ
�งาน คื
อ การปฏิ
บั
ติ
ธรรม”
เนื
องเพราะ
“ในการทำ
�งานนั้
น มี
การฝึ
กละอั
ตตาอยู่
ในนั้
นด้
วย”
การละอั
ตตาหรื
อตั
วกู
ของกู
เป็
นการปฏิ
บั
ติ
ธรรมขั้
นสู
เพราะใครทำ
�ได้
เท่
ากั
บว่
าผู้
นั้
นกำ
�ลั
งปฏิ
บั
ติ
ตนอยู่
บนหนทาง
พระนิ
พพาน
1...,100,101,102,103,104,105,106,107,108,109 111,112,113,114,115,116,117,118,119,120,...124