Page 71 - วารสารวัฒนธรรม ตุลาคม - ธันวาคม ๒๕๕๖
Basic HTML Version
69
ตุ
ลาคม-ธั
นวาคม ๒๕๕๖
อั
กขรวิ
ธี
การเขี
ยน
การนำ
�อั
กษรมาประสมกั
นเพื่
อให้
เกิ
ดเป็
นคำ
�ของ
ภาษาไทยน้
อยนั้
นจะมี
ลั
กษณะคล้
ายภาษาไทยกลางเป็
น
ส่
วนมาก ส่
วนที่
แตกต่
างกั
นนั้
น ก็
พอสรุ
ปได้
ดั
งนี้
(การใส่
วรรณยุ
กต์
ก็
เพื่
อให้
สะดวกในการศึ
กษาเท่
านั้
น ซึ่
งการเขี
ยน
แต่
ดั้
งเดิ
มจะไม่
มี
วรรณยุ
กต์
)
๑. การสะกดตรงตามมาตรา จะมี
ตั
วสะกดเพี
ยง
๘ ตั
ว
๒. ตั
วสะกดแม่
กด กบ เกย ใช้
อั
กษรพิ
เศษ คื
อ
หรื
อ ตามลำ
�ดั
บ แต่
บางครั้
ง
อาจสะกดด้
วยตั
วพยั
ญชนะปกติ
เช่
น (ขาด) หรื
อ
(ขาด) (จวบ) หรื
อ (จวบ) (สวย) หรื
อ
(สวย) สำ
�หรั
บตั
ว (ย) บางครั
้
งใช้
เป็
นพยั
ญชนะต้
น
ได้
ด้
วย เช่
น (พะยา)
๓. การประสมสระ อื
อ ในแม่
ก กา ไม่
ต้
อง
ประสมตั
ว อ เช่
น (มื
อ ชื่
อ ถื
อ)
๔. สระ “ออ” ในแม่
ก กา ใช้
เช่
น
(ขอ พ่
อ หอ หม้
อ)
๕. สระ เอี
ย ในแม่
ก กา ไม่
มี
สระ อี
กำ
�กั
บ เช่
น
(เสี
ย เมี
ย) เมื่
อมี
ตั
วสะกด ตั
ดสระ เอ ออก เช่
น
(เสี
ยง เลี้
ยง เฮี
ยน)
๖. สระ เออะ กำ
�กั
บด้
วยสระ อิ
เช่
น
(เลิ่
ก เสิ๋
ก เดิ๋
ก)
๗. สระ เออ กำ
�กั
บด้
วยสระ อี
เช่
น
(เบิ
ก เปิ
ดเผย)
๘. ใช้
เครื่
องหมาย (ไม้
โก่
ม) ในสระ อั
ว เอา
และ สระ โอะลดรู
ป เช่
น (นก)
๙. ใช้
(ไม้
อั
น) กำ
�กั
บสระ เอะ แอะ เมื่
อมี
ตั
วสะกด เช่
น (เป็
น แข็
ง)
๑๐. มี
อั
กษรพิ
เศษ ใช้
เขี
ยนเมื่
อประสมเสี
ยง
"ออย" เช่
น (น้
อย) (ข้
อย) (จ้
อย)
จารึ
กวั
ดแดนเมื
อง ด้
าน ๑ (พ.ศ. ๒๐๗๓)
วั
ดปั
จจั
นตบุ
รี
อ. โพนพิ
สั
ย จ.หนองคาย
จารึ
กวั
ดศรี
บุ
ญเรื
อง (พ.ศ. ๒๑๕๑)
วั
ดศรี
บุ
ญเรื
อง อ.เมื
อง จ.หนองคาย
ภาษาไทยน้
อย คื
อ ภาษาที
่
บ่
งบอกถึ
งความเป็
นมา
ของกลุ่
มชนในบริ
เวณลุ่
มน้
ำ
�โขง และยั
งเป็
นบ่
อเกิ
ดสั
มพั
นธ์
ไมตรี
ต่
อกั
น แสดงถึ
งวั
ฒนธรรมและอารยธรรมที่
สำ
�คั
ญ
ของชาติ
รวมทั้
งเป็
นเครื่
องมื
อที่
ใช้
ในการติ
ดต่
อสื่
อสารกั
น
เพื
่
อให้
เกิ
ดความเข้
าใจตรงกั
น อี
กทั
้
งยั
งช่
วยถ่
ายทอดคำ
�สั
่
งสอน
ของบรรพชน และสื
บทอดวั
ฒนธรรมของท้
องถิ่
นจาก
ชนรุ่
นหนึ่
งไปสู่
ชนอี
กรุ่
นหนึ่
งให้
ยื
นยงคงอยู่
ต่
อไป
