นิตยสารวัฒนธรรม ฉบับ ๔ ปีพ.ศ.๒๕๕๗ - page 48
48
สถิ
ติ
การตั
ดจุ
กเด็
กของเทวสถานโบสถ์
พราหมณ์
ในปี
พ.ศ. ๒๕๕๖ มี
จ�
ำนวน ๔๖ คน เป็
นเด็
กชาย ๓๔ คน
เด็
กหญิ
ง ๑๒ คน ในจ�
ำนวนนี้
มี
ผมจุ
ก ๗ คน ผมโก๊
ะ ๙ คน
ผมแกละ ๔ คน ขริ
บผม ๑๔ คน ขริ
บผมไฟ ๑๒ คน ในปี
พ.ศ.
๒๕๕๗ มี
จ�
ำนวน ๒๒ คน เป็
นเด็
กชาย ๑๔ คน เด็
กหญิ
ง
๘ คน ผมจุ
ก ๔ คน ผมโก๊
ะ ๕คน ผมแกละ ๑ คน ขริ
บผม
๑๒ คน วั
นเวลาเปลี่
ยนแปลงไป โลกทั
นสมั
ยมากขึ้
น ผู้
ใหญ่
นิ
ยมไว้
ผมจุ
ก ให้
เด็
กเช่
นแต่
ในอดี
ตเปลี่
ยนไป แต่
ก็
ยั
งมี
ผู
้
ที่
นิ
ยมไว้
ผมจุ
กรั
กษาประเพณี
ความเชื่
อนี้
อยู
่
เช่
นกั
น ท�
ำไมจึ
ง
ยั
งคงไว้
และไว้
ด้
วยเหตุ
ใด
เบิ
ร์
ด วทั
ญญู
แซ่
เตา นั
กเรี
ยนชั้
นประถมศึ
กษาปี
ที่
๕ โรงเรี
ยนวั
ดสั
งวรวิ
มลไพบู
ลย์
เป็
นคนเดี
ยวของโรงเรี
ยนที
่
ไว้
ผมโก๊
ะ เล่
าให้
ฟั
งว่
า ตอนเด็
กๆ ผมขี้
โรคไม่
สบายบ่
อยๆ ยาย
เลยบอกแม่
ให้
ผมไว้
ผมโก๊
ะ ผมก็
ไว้
ตั้
งแต่
นั้
นมาที่
เคยเจ็
บป่
วย
ก็
หายไป และเพิ่
งจะมาท�
ำพิ
ธี
โกนจุ
กเมื่
อปี
ที่
ผ่
านมา แรกๆ
เพื่
อนก็
ล้
อบ้
าง จั
บหางเล่
นบ้
าง ต่
อมาก็
เข้
าใจว่
าเป็
นเพราะ
อะไรก็
เป็
นเพื่
อนที่
ดี
ต่
อกั
น ตอนแรกครู
ก็
ไม่
เข้
าใจว่
าท�
ำไม
ต้
องไว้
ทรงผมแตกต่
างกั
บเด็
กคนอื่
น ครู
จะให้
ตั
ดผมเป็
นทรง
นั
กเรี
ยน จนยายต้
องมาบอกถึ
งเหตุ
ความจ�
ำเป็
นที่
ต้
องไว้
จึ
ง
ได้
ไว้
โก๊
ะจนอายุ
ได้
๙ ขวบจึ
งตั
ดโก๊
ะ
ส่
วน อั
มฤทธิ
์
อิ
ศรางกู
ร ณ อยุ
ธยาหรื
อ นะโม
นั
กเรี
ยนชั้
นประถมศึ
กษาปี
ที่
๓ โรงเรี
ยนญาโณทั
ย บอกว่
า
ผมไม่
ได้
ดื้
อ ซน หรื
อเจ็
บป่
วย แต่
ไว้
เพราะพ่
อแม่
อยากให้
ไว้
ไว้
ด้
วยศรั
ทธาเป็
นเอกลั
กษณ์
ของเด็
กไทย และบรรพบุ
รุ
ษก็
ไว้
กั
นมาตั้
งแต่
รุ่
นปู่
ย่
า ตกมาถึ
งรุ่
นพ่
อรุ่
นแม่
ก็
ไว้
จึ
งมาถึ
งรุ่
น
ของผมก็
ไว้
จุ
กเช่
นกั
น เป็
นคนเดี
ยวในโรงเรี
ยนที่
ไว้
ไม่
รู้
สึ
กว่
า
แตกต่
าง เป็
นธรรมดา เพื่
อนๆ ก็
ดี
เข้
าใจไม่
ได้
ล้
อเลี
ยนหรื
อ
มาจั
บหั
วเล่
นเลย
ส�
ำหรั
บการไว้
ผมจุ
กนั้
นเป็
นเรื่
องของกายภาพ ที่
ครั้
งเมื่
อเด็
กตรงกระหม่
อมจะบาง การโกนหั
วทั้
งหมด ดู
คล้
าย
ไม่
มี
อะไรเป็
นเครื่
องป้
องกั
น จึ
งไว้
ผมคลุ
มปกปิ
ดความเปราะบาง
นั้
นไว้
สั
กนิ
ดก็
ยั
งดี
และเป็
นคติ
ของพราหมณ์
ดั
งความเห็
น
พระราชครู
วามเทพมุ
นี
ฯ จากบทน�
ำหนั
งสื
อพระราชพิ
ธี
โสกั
นต์
ว่
า "การไว้
จุ
กน่
าจะรั
บเอาคติ
นิ
ยามตามศาสนาพราหมณ์
ซึ่
งเห็
นเทพเจ้
าในศาสนาพราหมณ์
ไว้
ผมยาว และขมวดมุ่
น
เป็
นมวยไว้
กลางศี
รษะก็
น�
ำมาดั
ดแปลงเป็
นทรงผมเด็
ก
ด้
วยต้
องการให้
อยู่
ในความคุ้
มครองอารั
กของเทพเจ้
า”
นะโม อั
มฤทธิ์
อิ
ศรางกู
ร ณ อยุ
ธยา
เตรี
ยมตั
วเข้
าพิ
ธี
โกนจุ
ก ประกอบพิ
ธี
ที่
วั
ดปรางค์
หลวง บางใหญ่
นนทบุ
รี
I...,38,39,40,41,42,43,44,45,46,47
49,50,51,52,53,54,55,56,57,58,...122