วารสารวัฒนธรรม มกราคม - มีนาคม ๒๕๕๗ - page 102

102
ทำ�ไมต้องเป็น “ดอกไม้กลางไฟใต้”?
จุดเริ่มต้นก็คือ เราเป็นที่ ปรึกษาของมิวเซียมสยาม
(เฟซบุ๊ก Museum Siam) ซึ่งเป็ นแหล่งเรียนรู้รากเหง้ าและ
ทิ ศทางสั งคมไทยสำ�หรั บคนรุ่นใหม่ แล้วมี หน่ วยงาน
Oxfam มาติดต่อให้ช่วยคิดกลยุ ทธ์ จัดพิธีมอบรางวัลสตรี
ต้นแบบจากชายแดนใต้ ๑๐ คน ในวันสตรีสากล ตัวเราเอง
ก็มีปัญหาคาใจอยู่แล้วว่าภาพข่าวความรุนแรงรายวัน ดูจะ
กลบมิติอื่นๆ ของชีวิ ตในพื้นที่ไปเสียหมด ยังมีอีกหลายด้าน
ที่เราไม่เคยรับรู้ เช่น ครอบครั วที่สูญเสี ยผู้นำ�ไปเขาอยู่ กัน
อย่ างไร และกว่าจะได้ รับการยกย่ องเชิดชูจาก Oxfam
ผู้หญิงทั้งสิบนี้ต้องเผชิญกับอะไร ฟันฝ่าอุปสรรคมาอย่างไร
เราก็เลยขอนำ�เสนอนิทรรศการภาพถ่าย คัดเลือกช่างภาพ
สารคดีมือฉกาจ ๖ คน คือ วินัย ดิษฐจร, อธิษฐ์ พี ระวงศ์
เมธา, หัสชัย บุญเนือง, วันชัย พุทธทอง, จรู ญ ทองนวล,
ดุสิ ต เสมาเงิน ให้แต่ ละคนลงไปคลุกคลีกับความเป็ นจริง
บางคนก็เป็นช่างภาพในพื้นที่อยู่แล้ว เพื่อนำ�เสนอในรู ปแบบ
“ภาพเล่าเรื่ อง” ซึ่งในนั้นก็มีทั้งทุกข์สุ ข รอยยิ้มและน้ำ�ตา
วิ ถีชี วิต ศิ ลปวัฒนธรรม ศาสนาประเพณี ปะปนกั นไป
เพื่อให้ ผู้เข้าชมได้ ประจักษ์ ว่า ความรุ นแรงที่เป็ นข่าวนั้ น
ไม่ ใช่ทั้งหมดของชีวิตจริงในพื้นที่ และการสืบทอดสร้างสรรค์
สิ่ งที่ ดีงามเกิ ดขึ้ นได้ เสมอ เหยื่อความรุนแรงไม่ ได้มีแค่
ผู้เคราะห์ร้ายที่เสียชีวิต ครอบครัวยังต้องสู้ต่อไป จะต้องแบก
รับภาระและความทุกข์ใจในระยะยาว แล้วมีบางรายที่ลุกขึ้น
มาทำ�อะไรที่ มีคุณค่าเพื่อตนเองและสังคมรอบข้าง ซึ่ งตรงนี้
คื อความแกร่งกล้ าสามารถของสตรีที่ไม่ต้ องใช้กำ�ลังอาวุ ธ
แต่ ยืนหยัดสู้เพื่อสร้างสันติภาพและชี วิตที่ดีกว่ า
เมื่อคิดแผนงานได้ แล้ ว เวลาลงสู่การปฏิ บั ติ
จัดเตรียม ก็ต้องอาศัยเครือข่ายผู้คนที่คุ้นเคยและรู้ฝีมือกัน
ทั้ งช่ างภาพ ดี ไซเนอร์ ออร์ แกนไนเซอร์ ฝ่ ายสถานที่
สื่ อมวลชน ประชาสั มพั นธ์ และหน่ วยงานในท้ องถิ่น
เรียกได้ว่ าต้องประสานสิบทิศในเวลาไม่กี่วั นเพื่อจะเนรมิ ต
งานนี้ขึ้นมา รายละเอียดเยอะมาก เอาเป็นว่าอดหลับอดนอน
หามรุ่งหามค่ำ�กันทั ้ งทีม แต่ผลที่ออกมาน่าปลื้ มใจ โดยเฉพาะ
การที ่ผู้ได้รั บรางวัลทั ้ง ๑๐ มาแสดงตัวตน เล่าเรื่องราว
ของตน ในฐานะสตรี ต้ นแบบแห่งสามจั งหวัดชายแดนใต้
แล้ วกลายเป็ นข่าวสารที่จุดประกายความหวั งพลังใจให้
ผู้ หญิงทั้งประเทศ