วารสารวัฒนธรรม มกราคม - มีนาคม ๒๕๕๗ - page 99
99
มกราคม-มี
นาคม ๒๕๕๗
๖
๗
๖. ฉากพาลี
สอนน้
อง ที่
โคปุ
ระด้
านตะวั
นตกของปราสาทบั
นทายศรี
๗. สี
ดาลุ
ยไฟรู
ปแบบชวา ทำ
�ด้
วยปู
นปั้
น
หรื
อชาวอยุ
ธยาที่
ถู
กกวาดต้
อนไปกรุ
งอั
งวะเมื่
อคราว
เสี
ยกรุ
งศรี
อยุ
ธยาครั้
งที่
สองเมื่
อกว่
า ๒ ศตวรรษมาแล้
ว
แต่
ที่
ผิ
ดแผกไปจากรามายณะที่
อื
่
นๆ คื
อ ตั
วเอกของเรื
่
อง
แทนที่
จะเป็
นพระรามหรื
อหนุ
มาน แต่
ของพม่
านี
่
ถื
อว่
า
‘ด๊
ะตะกิ
ริ
’ (DhaThaGiri) หรื
อ ทศกั
ณฐ์
เป็
นตั
วเอกของเรื่
อง
นี่
คื
อเรื่
องราวเล็
กๆ น้
อยๆ ของ
‘รามายณะ’
มหากาพย์
ฮิ
นดู
ที่
แพร่
มาสู่
อุ
ษาคเนย์
เมื่
อกว่
าพั
นปี
ที่
แล้
ว
และปั
จจุ
บั
น ได้
แตกแขนงลู
กหลาน ซึ
มซั
บอยู่
กั
บ
วั
ฒนธรรมอุ
ษาคเนย์
ในแต่
ละประเทศ จนอาจมอง
ไม่
ออกว่
า แท้
จริ
งแล้
ว รากเหง้
า รากวั
ฒนธรรมของเรา
ล้
วนไม่
แตกต่
างจากเพื่
อนบ้
านทั้
งหลายในอาเซี
ยน
เพราะทั้
งหมดบนดิ
นแดนแถบนี้
ล้
วนได้
รั
บอิ
ทธิ
พล
จากอิ
นเดี
ย ผ่
านทางศาสนาฮิ
นดู
และภาษาสั
นสกฤต
จนเกิ
ดกลายเป็
นตั
วตนและจิ
ตวิ
ญญาณที่
แท้
จริ
ง
ของ...อุ
ษาคเนย์
I...,89,90,91,92,93,94,95,96,97,98
100,101,102,103,104,105,106,107,108,109,...IV