91
ตุ
ลาคม-ธั
นวาคม ๒๕๕๖
ความเชี่
ยวชาญทางด้
านภาษาของครู
ล้
อมนั้
น
สะท้
อนออกมาจากหลายแง่
มุ
ม เนื่
องจากวิ
ถี
ชี
วิ
ตของคนเรา
เปลี่
ยนแปลงไปจากอดี
ต แต่
ถ้
อยคำ
�ภาษานั
้
นก็
ยั
งคงอยู่
อย่
างร่
องรอยในวรรณกรรมเก่
าที่
ครู
ล้
อมได้
ลงลึ
กศึ
กษา
และชี้
ให้
เราได้
เห็
นว่
า ภาษานั้
นเป็
นเรื่
องของคน และภาษา
ก็
เป็
นเครื่
องมื
อในการแสดงความคิ
ด ซึ่
งชี
วิ
ตคนก็
จะผู
กพั
น
อยู่
กั
บเรื่
องราวของอดี
ต เรื่
องราวในปั
จจุ
บั
นรอบตั
ว รวมไป
ถึ
งสั
งคมและการเมื
อง เราจึ
งไม่
มี
ทางหลี
กพ้
นกั
บเรื
่
องเหล่
านี
้
ได้
เพราะฉะนั้
นในการอธิ
บายเรื่
องภาษาต่
างๆ หากเรานำ
�
เรื่
องราวแวดล้
อมมาเกี่
ยวข้
องแล้
ว ก็
จะทำ
�ให้
เกิ
ดความเข้
าใจ
ชั
ดเจนขึ้
นมาก และเป็
นการทำ
�ให้
เห็
นว่
า สิ่
งเหล่
านี้
เป็
น
เรื่
องของชี
วิ
ตเราเอง เช่
นที่
ครู
ล้
อมได้
ปฏิ
บั
ติ
อยู่
ก่
อนนั้
นครู
ล้
อมได้
คิ
ดคำ
�แปลภาษาอั
งกฤษของ
fast food ว่
า “แดกด่
วน” ขึ
้
น ต่
อมา “อาจารย์
สุ
ลั
กษณ์
ศิ
วรั
กษ์
”
หรื
อ “ส. ศิ
วรั
กษ์
” ก็
ยกย่
องแล้
วนำ
�ไปใช้
ไปเผยแพร่
เพราะ
ถู
กอกถู
กใจ นั
บแต่
นั
้
นก็
ใช้
กั
นทั
่
วไปจนแพร่
หลายกว้
างขวางมาก
โดยพจนานุ
กรมฉบั
บมติ
ชนได้
บรรจุ
คำ
�นี้
ไว้
แล้
วอธิ
บาย
เพิ่
มเติ
มว่
า
(สแลง) น. อาหารสำ
�เร็
จรู
ปที
่
รั
บประทานได้
ทั
นที
เช่
น แฮมเบอร์
เกอร์
ไก่
ทอด แซนด์
วิ
ช ฯลฯ (อ. fast-food).
จะเห็
นว่
า “แดกด่
วน” นั้
นก็
เกิ
ดขึ้
นตามยุ
คสมั
ย
หากไม่
มี
ใครใช้
หรื
อพู
ดถึ
งก็
จะหายไปเช่
นกั
น โดยคำ
�นี้
ไ ด้
เ กิ
ด ขึ้
น ต อ น ที่
ค รู
ล้
อ ม กำ
� ลั
ง ส อ น เ ด็
ก นั
ก เ รี
ย น
ในการใช้
ถ้
อยคำ
�ต่
างๆ เพื่
อการเรี
ยบเรี
ยงหนั
งสื
อ ซึ่
งก็
จะมี
การสอนใช้
คำ
�เคี
ยงบ้
าง คำ
�คู่
บ้
าง รวมไปถึ
งคำ
�ทบเคี
ยง
คำ
�เที
ยบคู่
ขณะนั้
นใกล้
เที่
ยงพอดี
พลั
นมี
เด็
กคนหนึ่
งพู
ดขึ้
น
มาว่
า “หิ
วแล้
วค่
ะ หิ
วแล้
ว” แล้
วอี
กคนก็
พู
ดเสริ
มว่
า “เมื่
อเช้
า
ไม่
ได้
กิ
น fast food มาค่
ะอาจารย์
” ครู
ล้
อมก็
เลยฉุ
กคิ
ดขึ้
น
และบอกให้
ช่
วยกั
นแปลคำ
�ว่
า fast food มาก่
อนจะปล่
อยไป
ทานข้
าว จากนั้
นก็
มี
การแปลกั
นไปต่
างๆ นานา แล้
วครู
ล้
อม
ก็
นำ
�มาวิ
พากษ์
วิ
จารณ์
บางคนก็
แปลว่
า “กิ
นเร็
วๆ” “อาหารด่
วน”
ภาษาสะท้
อนยุ
คสมั
ย
ซึ่
งก็
ไม่
ค่
อยถู
กใจครู
ล้
อมสั
กเท่
าไหร่
อย่
างคำ
�ว่
า อาหารด่
วน
ครู
ล้
อมก็
ชี้
แนะว่
า ตั
วอั
กษรไม่
สั
มผั
สกั
นเลย ถ้
าจะนำ
�ไปแต่
ง
เป็
นกลอนจะเพราะหรื
อเปล่
าล่
ะ จากนั้
นก็
เลยเสนอว่
า
จากคำ
�ว่
าอาหารด่
วนก็
เปลี่
ยนเป็
น “แดกด่
วน” สิ
ซึ่
งมี
การใช้
อั
กษร ด. เหมื
อนกั
นด้
วย เป็
นลั
กษณะของคำ
�คู่
อย่
างชั
ดเจน
แล้
วทุ
กคนในห้
องก็
หั
วเราะกั
น ตั้
งแต่
วั
นนั้
นก็
ได้
เกิ
ดคำ
�ว่
า
“แดกด่
วน” ขึ้
นมา และก็
มี
การใช้
กั
นอย่
างกว้
างขวาง
การใช้
ภาษาของครู
ล้
อมนั้
นจะเชื่
อมโยงกั
บ
บริ
บทต่
างๆ รอบตั
ว ตั้
งแต่
อดี
ตจนถึ
งปั
จจุ
บั
นและเชื่
อมต่
อ
ไปสู่
อนาคต ซึ่
งครู
ล้
อมได้
เอ่
ยอยู่
บ่
อยครั้
งว่
า ในการเรี
ยนรู้
ประวั
ติ
ศาสตร์
นั้
นแม้
จะเป็
นการเรี
ยนรู้
สิ่
งที่
ผ่
านมาแล้
ว
แต่
การที่
เรารู้
เรื่
องของอดี
ตนั้
น ก็
จะช่
วยให้
เรามั่
นใจที่
จะมี
ชี
วิ
ตอยู่
ในปั
จจุ
บั
น และการมองไปสู่
อนาคตด้
วย เช่
นเดี
ยว
กั
บถ้
อยคำ
�ภาษาซึ่
งก็
จะเห็
นว่
ามี
การเปลี่
ยนแปลงไปตาม
ยุ
คสมั
ย หากเราได้
ตามไปสื
บจนรู้
ว่
า อะไรเป็
นมาอย่
างไร
ก็
จะทำ
�ให้
เราเข้
าใจเรื่
องราวต่
างๆ ได้
มากขึ้
นนั่
นเอง
เ นื่
องจากภาษานั้
น เป็
นวั
ฒนธรรมจึ
งมี
การซึ
มซั
บวั
ฒนธรรมอื
่
นๆ อยู
่
ตลอดเวลา แล้
วมั
นก็
จะต้
อง
เกิ
ดของใหม่
ๆ ออกมาให้
เราได้
ศึ
กษา ได้
ดู
ได้
ใช้
กั
น
เพราะฉะนั้
นคนที่
เข้
าใจปรั
ชญาของภาษาก็
จะไม่
วิ
ตก
ทุ
กข์
ร้
อน เสมื
อนถ้
าจะยิ
งธนู
ให้
ไกล ก็
จะต้
องเหนี่
ยวสาย
ไปข้
างหลั
งให้
ไกลที่
สุ
ด ยิ่
งไกลเท่
าไหร่
ลู
กธนู
ก็
จะยิ
่
ง
พุ
่
งแรงเท่
านั
้
น เรื
่
องราวของอดี
ตก็
เช่
นเดี
ยวกั
น เรายิ
่
งรู
้
เยอะ
มั
นก็
จะช่
วยให้
เราเข้
าใจสั
งคมมากขึ้
น หากเราไม่
เข้
าใจ
อดี
ตเลย แล้
วเราจะเข้
าใจปั
จจุ
บั
นได้
อย่
างไร
เอกสารการอ้
างอิ
ง
เกตุ
ทั
ตศาสตราภิ
ชาน ล้
อม เพ็
งแก้
ว. (๒๕๔๙). “ว่
ายเวิ้
งวรรณคดี
.” กรุ
งเทพฯ :
พิ
มพ์
คำ
�
ปราชญ์
เดิ
นดิ
น. (๒๕๕๐) “ครู
ล้
อม เพ็
งแก้
ว : เพชรแห่
งเมื
องเพชร ตอนที่
๑.”
สถานี
โทรทั
ศน์
โมเดิ
ร์
นไนน์
. ๔ พฤศจิ
กายน พ.ศ. ๒๕๕๐
ปราชญ์
เดิ
นดิ
น. (๒๕๕๐) “ครู
ล้
อม เพ็
งแก้
ว : เพชรแห่
งเมื
องเพชร ตอนที่
2.”
สถานี
โทรทั
ศน์
โมเดิ
ร์
นไนน์
. ๑๑ พฤศจิ
กายน พ.ศ. ๒๕๕๐
1...,83,84,85,86,87,88,89,90,91,92
94,95,96,97,98,99,100,101,102,103,...124