Page 86 - วารสารวัฒนธรรม ตุลาคม - ธันวาคม ๒๕๕๖

84
รมณีย์ดอกไม้
turn on
ผลิดอกออกช่อรอสายฝน
ร่วงหล่นลงชะช่อมะม่วง
ที่ราบสูง ที่ราบลุ่ม พราวพุ่มพวง
ผลิกลางเดือนไม้ร่ วงลงลาใบ
พวงแสด พวงครามพรายสายถนน
หนาวพ้นผ่านหาย ร้อนกรายใกล้
บนรอยต่อลี้ลับกลับเรืองไร
เพลิงไสวดอกงิ้วแดงแข่งดอกจาน
ร่วงพราย ผลิรออย่างพอเหมาะ
จำ�เพาะสีสันบรรสาน
แดดกรำ�จนกลิ่นกรุ่ นดินดาน
กระพือหอมขึ้นกลางม่านฝนโปรยปราย...
tune in
บนถนนสายนั้น ถึงวั นนี้
บรรสานสีสันทอดตลอดสาย
จำ�หลักในวัยหนุ่มนั้นจนบั้ นปลาย
กรุ่นกลิ่นอาย ภาพทั้งมวลอยู่ถ้วนครบ
รักทุกต้นทุ กใบไม้ทุกดอก
เบ่งบานออกบอกความฝัน-จริงบรรจบ
สยาย ‘วงษ์สวรรค์’ บรรณพิ ภพ
อวลตรลบหอมผ่านกาลเวลา
รมณีย์ดอกไม้ในผู้สร้าง
หยัดหนทางมลังเมลืองสู่เบื้องหน้า
ดอกไม้ปลู กดอกไม้ประกายผกา
เบ่งบานเนิ่นนานช้าบุปผาชน...
drop out
มิร้าง ’รงค์รมณีย์สี ดอกไม้
กลีบทุ กกลีบ ใบทุกใบ ต้นทุ กต้น
ชีวิตมอบสวนสวรรค์ดาลใจดล
รักดอกผลงานสะพรั่งอยู่ยั่งยืน...
ปรากฏนามสูงสง่า 'พญาอินทรีย์'
ผู้เคยอยู่ใต้ถุนป่าคอนกรีต
สนิมสร้อยร้อยจารีตเคยฝ่าข้ าม
เป็นผู้นำ�ทางภาษาแก่ผู้ตาม
ปรากฏนามสูงสง่า... ‘พญาอินทรี’
ผู้เคยเสพกัญชาธิปไตย
เยี่ยงโกเมนนักเลงใหญ่ในทุ กที่
ตั๋วจำ�นำ�เป็นเสบียงเลี้ยงชีวี
สร้างผู้ดีขึ้นกลางพงดงนำ�ครำ �
สยายปีกแกร่งกล้าเนื้อฟ้ากว้าง
ทระนงในเส้นทางเคยย่างย่ำ �
เมื่อถึงวันลาจากยั งฝากคำ�
เป็นลำ �นำ� ‘ลำ �พู’ ผู้รำ�พัน
ไม่มีทั้งน้ำ�ตามาร่ำ�ไห้
พจน อาลัย อย่าไปฝัน
ป้องปรบมือและโค้งค้อมลงพร้ อมกัน
เพื่อร่วมส่ง ’รงค์ วงษ์ สวรรค์…สู่สุขาวดี
โอ้ ..กรุ่นดอกประดวนหวนมาหอม
โอ้ กรุ่นดอกประดวนหวนมาหอม
เหมือนกรุ่นดอกประดวนที่หวนหา
ขุนนางป่าปลูกไว้ ใกล้ภู เขา
ยามเครือออนแต้มดวงเป็นม่วงเทา
และหมู่ไม้ฉายเงาเหมื อนเศร้าตรม
อู นป่าหน้าบ้านบานฝ่าแล้ง
โป่งแยงสูญสิ้นซึ่งกลิ่นฉม
ต๋าเหินเหมือนหอมหายกับสายลม
ซึงสะล้อซอระทมทุ กที่ทาง
...ใครอ่านใครอิ่ม, สนิมสร้อย
เสเพลบอยชาวไร่ ใครอ่านบ้ าง?
ผู้มียี่เกในหัวใจ ใครอาจวาง
ใครนั่งกางอ่านคนดี – ครูสี ดา?
ยกร่ างธรรมจริยาเขียนจารีต
ใต้ถุนป่าคอนกรี ท แบบรู้ค่า
ชี้องค์คุณศักดิ์สิ ทธิ์แห่ งอิสรา
ว่า- ชีวิตเกิดมาเพื่อเสรี
เห็นงามแห่งห้วยละหานลำ�ธารไหล
อิ่ มหัวใจเพราะรู้รักในศักดิ์ศรี
อิ่ มหัวใจเพราะอวลอุ่นสิ่ งสุนทรีย์
ใจจึงมีใจรู้แต่งเรื่องราว
เหมือนกรุ่นดอกประดวนหวนมาหอม
ให้คนดอมคนดูอยู่ ฉาวฉาว
กลิ่นจะฉมชมเพลินไปเนิ่นยาว
เป็นนิทานแห่ งดวงดาวของแผ่นดิน
บทกวีของ อังคาร จันทาทิ ตย์
มาจากหนังสื อ "หัวใจห้องที่ห้า"
หนังสือที่ได้รับรางวัลซี ไรต์ปี ๒๕๕๖
บทกวีของ ประชาคม ลุนาชัย
มาจากหนังสือพิมพ์ผู้ จัดการรายวัน
วันที่ ๑๖ มีนาคม ๒๕๕๒
บทกวีของ สถาพร ศรีสัจจัง
ศิ ลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์
มาจากหนังสื อ อนุสรณ์ในงาน
พระราชทานเพลิงศพ 'รงค์ วงษ์สวรรค์
ศิลปิ นแห่งชาติ