วารสารวัฒนธรรม เมษายน - มิถุนายน ๒๕๕๗ - page 85

85
เมษายน-มิ ถุนายน ๒๕๕๗
ให้ได้มาตรฐานตามที่กล่าวมาข้ างต้ น แล้วจึ งมาท�ำรางลิ้น
ตรงไม้ลูกแคนที่ดัดได้ มาตรฐานแล้ว และค่อยๆ ติดลิ้นแคน
กับไม้ลูกแคนทีละอันจนครบทุกอั น จากนั้นก็ประกอบเข้ากับ
เต้าแคน โดยน�ำเต้าแคนที่ขึ้นโครงเสร็จแล้วมาประกอบกับไม้
ลูกแคน และใช้ขี้สูดติดตามช่อง เจาะรู นับที่ลูกแคน แล้ วน�ำ
เถาย่านางมัดให้แคนแน่นหนาอยู่ ตัว
ด้ วยความที่ช่างสุดได้ อุทิศตนอย่างต่ อเนื่องใน
การเผยแพร่ภูมิปัญญาการท�ำแคนอย่างไม่ ลดละ กระทั่งได้
รับการคัดเลือกจากมหาวิทยาลัยขอนแก่ น ให้เป็ นหนึ่งใน
ศิลปินภาคอีสานทที่ มีผลงานดีเด่นด้านวัฒนธรรมสัมพั นธ์
ประจ�ำปี พ.ศ. ๒๕๕๔ ในสาขาอุตสาหกรรมและหัตถกรรม
ซึ่งคัดเลือกจากศิลปิ นที่มีผลงานโดดเด่ น และสามารถน�ำ
เอาศิลปะที่มีอยู่ ถ่ายทอดไปสู่เยาวชนคนรุ่ นหลัง เพื่อให้
ศิลปวัฒนธรรมของไทยเป็นที่รู้จักแพร่หลาย ซึ่งไม่ว่าจะผ่าน
มานานแค่ไหน ช่ างสุดก็จะเผยแพร่ภูมิปัญญาการท�ำแคน
ต่อไปตราบใดที่แรงยั งมีอยู่
ปั จจุ บันช่ างสุดก็ ยังคงให้ ความรู้ เรื่ องแคนแก่
ผู้สนใจและผลิตแคนที่ ได้มาตรฐานออกสู่ ตลาดอยู่ เสมอ
ด้วยปณิ ธานในการส่งต่ อภูมิปัญญาการท� ำแคนสู่รุ ่นลู ก
รุ่นหลาน เพื่อรักษาความรู้การท� ำแคนให้คงอยู่เป็ นมรดก
คู่วัฒนธรรมของชาวอีสาน
๕
๖
๗
๕. ประกอบไม้ลูกแคนเข้ากับเต้ าแล้วอุดช่องด้วยขี้สูด
๖. การเจาะรูนับที่ลูกแคน
๗. ผลงานแคนที่สำ�เร็ จแล้ว