เป็
นฤดู
เดื
อนแดดก�
ำลั
งดุ
สาดทอปะทุ
ลงถาโถม
ร้
อนร้
ายลมร้
อนก็
รั
นโรม
ตระโบมอาบหุ
บที่
เคยงาม
เขี
ยวใสไม้
สี
ก็
ซี
ดสี
ร่
วงใบเร้
นหนี
ลงล้
นหลาม
เรี่
ยเรี่
ยรายราย ระบายลาม
กล่
นพื้
นเกลื่
อนตามใต้
ต้
นตั
ว
และห้
วยน�้
ำริ
กริ
กเคยเริ
งร่
า
ก็
จะเหื
อดแห้
งรา เหมื
อนน�้
ำรั่
ว
เดื
อนฤดู
แดดร้
อน พายุ
รั
ว
ก็
ซี
ดมั
วแห้
งไหม้
เสมอมา ฯ
เป็
นฤดู
ลมโหมพนา
เปรี๊
ยะเปรี๊
ยะแล้
วปรา-
กฏเพลิ
งพลุ่
งพรายโดยพลั
น
หมอกน�้
ำ, เหมยฟ้
า-หมอกควั
น ลามล้
อมฤดู
อั
น-
หนาวแล้
งที่
ไล้
โลมลง
นกป่
ายั
งร้
องปงปง
เต็
งรั
งยั
งคง
ยื
นต้
นตระหง่
านต้
านไฟ
ฤดู
หนึ่
ง-คงบั
ดเดี๋
ยวใจ คลี่
กาลผ่
านไป
เต็
งรั
งก็
ผลิ
เขี
ยวพราว ฯ
แล้
วห้
วยน�้
ำก็
หลากก็
ริ
นหลั่
ง นกพญาไฟก็
นั่
งรายงานข่
าว
อาบอายแดดอุ่
นบนปี
กวาว
บนกิ่
งเกี๊
ยะยาว ณ สั
นภู
เร่
งร้
องเพลงร้
องที่
เคยร้
อง
กู่
ก้
องเสี
ยงก้
องที่
เคยกู่
ดั
งมิ
เคยผ่
านกาลฤดู
-
ไม้
ใบร่
วงพรู
ณ ป่
าไพร!
เช้
านั้
น,ราวหญ้
า-ผ้
าอ้
อมผี
วั
บสวยวาวสี
เป็
นเกร็
ดใส
ทุ่
งหญ้
า-ป่
าภู
, ดู
กระไร
สวยดอกงามใบได้
ปานนั้
น! ฯ
สถาพร ศรี
สั
จจั
ง เป็
นนั
กเดิ
นทาง
ทั้
งเดิ
นทางในภู
มิ
ภาคต่
างๆ และทั้
งในภู
มิ
ประเทศ
บทกวี
เกี่
ยวกั
บชี
วิ
ตและธรรมชาติ
ของเขาจึ
ง
บอกเล่
าภาพของป่
า ภู
ห้
วย นา หมอก ลม นก
ต้
นไม้
ดอกไม้
ฯลฯ ที่
หมุ
นเปลี่
ยนสร้
างอารมณ์
ความรู
้
สึ
กต่
างๆ ดั
งบทที่
ชื่
อ
“เหตุ
การณ์
ในหุ
บเขา”
ซึ่
งเขี
ยนที่
ขุ
นยวม แม่
ฮ่
องสอน
เมื่
อ พ.ศ. ๒๕๒๗ พรรณนาภาพของธรรมชาติ
ที่
แปรเปลี่
ยนในแต่
ละฤดู
กาลซึ่
งชวนให้
ผู
้
อ่
านร�
ำลึ
กถึ
งความเปลี่
ยนแปลงของชี
วิ
ตว่
า
เมื่
อความเลวร้
ายผ่
านไป ชี
วิ
ตที่
งดงามแสนสุ
ข
ก็
กลั
บคื
นมา กวี
พรรณนาด้
วยถ้
อยค�
ำภาษา
ที่
เลื
อกสรรอย่
างเห็
นภาพ มี
ความเคลื่
อนไหว
มี
แสง สี
เสี
ยง ครบครั
น เล่
นเสี
ยงสั
มผั
ส
และอวดฝี
มื
อการแต่
งฉั
นทลั
กษณ์
หลายชนิ
ด
เพื่
อเปลี่
ยนล�
ำน�
ำจั
งหวะไม่
ให้
ซ�้
ำซาก
