วารสารวัฒนธรรม มกราคม - มีนาคม ๒๕๕๗ - page 69

69
มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๗
ส่งวิ ญญาณบรรพบุรุษไปสู ่ดินแดนศั กดิ์สิ ทธิ์ “กูนุงยี รัยจ”
รวมถึงการขอขมาลาโทษและส่งวิญญาณสัตว์ที่เคยถู กกิน
เป็นอาหารคืนให้กับเจ้าของเดิม และเพื่อเป็นการสะเดาะเคราะห์
ให้แก่ชุมชนปราศจากสิ่งชั่วร้ ายทั้งหลายทั้งปวง
ดั งนั้น การฟื้นฟู และสืบทอดภาษาอู รักลาโวยจ
จึงต้ องเริ่มจากการกระตุ ้ นจิตส� ำนึกในการอนุ รักษ์ ของ
เจ้าของภาษาชาติพั นธุ์ คนในพื้นที่ต้องพู ดภาษาอูรักลาโวยจ
ด้วยกัน รวมถึงการผลักดั นของภาครั ฐในการน�ำภาษา
อูรักลาโวยจเข้ าสู่ระบบโรงเรียน เช่น ให้มีการเรียนการสอน
ในโรงเรียนพร้อมกั บภูมิปัญญาท้องถิ่ น ถ้าเด็กสามารถ
ท�ำได้ ๒ อย่างพร้ อมกัน เรียนรู้ได้ มากภาษาย่อมเป็นเรื่องดี
ซึ่งจะช่วยในการพัฒนาสมองและความคิด ภาษาอูรักลาโวยจ
สะท้อนถึงอัตลั กษณ์ของชาวอูรักลาโวยจ หากสู ญหายไป
ก็นับว่าน่าเสี ยดายเพราะเท่ากับว่าสูญเสี ยรากเหง้าและ
ภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมที่บรรพบุรุษได้คิ ดค้นและรั กษาไว้
เพื่อให้เป็ นมรดกตกทอดถึงลูกหลานตลอดไป
เอกสารการอ้างอิง
นฤมล อรุโณทัย. (๒๕๔๙). รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์ “ประชาสังคมและชุมชนเข้ ม
แข็ง” ในบริบทของกลุ่ มชายขอบ: กรณีศึกษากลุ่มชาวเล
ในประเทศไทย. สำ�นักงานกองทุนสนั บสนุนการวิจัย
เครือข่ายกาญจนาภิเษก. ม.ป.ป. กลุ่มชาติพั นธุ์ชาวเล อูรักลาโว้ย.
นฤมล อรุโณทัย. ๒๕๔๕. ความรู้ และมายาคติเกี่ยวกับกลุ่มชาติพันธุ์ชาวเลมอแกน.
พชรวรรณ รุ่งแสงอโณทัย. ๒๕๔๗. ปัจจัยสำ�คั ญที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงทาง
วัฒนธรรมของชุมชนชาวเล :
กรณีศึกษากลุ่มอูรักลาโว้ย บริเวณแหลมตุ๊กแก ตำ�บลรัษฎา อำ�เภอเมื อง จังหวัดภูเก็ต.
มยุรี ถาวรพัฒน์. ๒๕๕๖. ภาษาอู รักลาโวยจ. พิธีประกาศขึ้นทะเบียนมรดก
ภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ ประจำ�ปีพุทธศักราช ๒๕๕๖.
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม.
เยาวลักษณ์ ศรีสุกใส. ๒๕๔๕. การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ-สั งคมและวัฒนธรรม
ของชาวเล กรณี ศึกษาชาวเลสังกาอู้ อำ�เภอเกาะลันตา จังหวั ดกระบี่.
ศูนย์ศึกษาและฟื้นฟูภาษาและวั ฒนธรรมในภาวะวิกฤต. ม.ป.ป. ความสำ�เร็จของ
การพัฒนาระบบตัวเขียนกลุ่มชาติพันธุ์อูรักลาโวยจ.
สำ�นักงานวัฒนธรรมจังหวัดกระบี่. ม.ป.ป. เอกสารส่งเสริมการเรียนรู้ภาษาและ
วัฒนธรรมชาวเลจังหวัดกระบี่.
ภาษาอูรักลาโวยจเป็ นหนึ่งในภาษาชาติพั นธุ์ที่มี
แต่ภาษาพูดไม่มีภาษาเขียนหรือตัวหนังสือ ยิ่งมี ความเสี่ยง
ต่ อการสูญหายมากขึ้น ถ้าหากภาษาอูรักลาโวยจสาบสูญ
ไปเท่ากับว่าสู ญเสียภูมิปัญญาของบรรพบุรุษไปด้วย เพราะ
ภูมิปัญญาเหล่านั้ นผู กติดอยู่ กับภาษา เช่น การสูญหาย
ของความรู้ในการสร้างเรือปาจักที่ใช้ในพิธี อารี ปาจัก หรือ
ลอยเรือ “ปาจัก” ซึ่งเป็นพิธีที่ส�ำคัญและมีการสืบทอดต่อๆ
กันมาของชาวอูรักลาโวยจ มีวั ตถุประสงค์ เพื่อเซ่นไหว้และ
ข้อมูลเพิ่ มเติม
http://bit.ly/1f3QjsJ
พิธีลอยเรือปาจักของชาวอูรักลาโวยจ