นิตยสารวัฒนธรรม ฉบับ ๔ ปีพ.ศ.๒๕๕๗ - page 64

64
ดนตรีและเพลงพื้นบ้านเป็นแบบสังคมชนบทไม่มีความ
ซั บซ้อนในการเล่ น เครื่องดนตรี ได้แก่ ปี ่ โทน และกลองยาว
ส่ วนเพลงพื้นบ้ านที่ส�ำคั ญคือเพลงปฏิพากษ์ ใช้ โต้ตอบกันด้วย
กลอนเพลง มีหลายรูปแบบ เช่น เพลงหอมดอกมะไพ เพลงพวงมาลัย
เพลงระบ�ำบ้านไร่ เพลงโนเน เพลงพิ ษฐาน เพลงช้าเจ้าหงส์ และ
เพลงโคราช ในจ� ำนวนเพลงพื้ นบ้านเหล่านี้ เพลงโคราชได้รับ
ความนิ ยมสู งสุ ด ปัจจุ บั นยังมี ผู ้ เล่นได้ บ้างซึ่ งส่ วนใหญ่เป็น
วั ยผู้สูงอายุ
๑มะไพ เป็นไม้ยืนต้ นเนื้อแข็ งขนาดใหญ่ มีดอกสีขาวอมส้ม ผล (ฝัก) สีเขี ยว
เมล็ดรับประทานได้
ตัวอย่างเพลงหอมดอกมะไพ๑
ชาย หอมเอยแต่กลิ่น เอ๋ยมาด้ วยดอกมะไพ
ลูกคู่ หอมเอยแต่กลิ่น เอ๋ยมาด้ วยดอกมะไพ
ชาย เรามาสี่คนห้าคน อีแม่ หน้ามนจะมั วร�่ำไร
ลูกคู่ หอมเอ๋ยดอกมะไพ เอ๋ยดอกมะไพหอมเอย
หญิง หอมเอยแต่กลิ่น เอ๋ยมาด้ วยดอกมะไพ
ลูกคู่ หอมเอ๋ยดอกมะไพ เอ๋ยดอกมะไพหอมเอย
หญิง ให้พี่เต้นมา น้องก็ จะเต้นรับ
พอป่ากระชับ ดงกระชาย
ลูกคู่ หอมเอ๋ยดอกมะไพ เอ๋ยดอกมะไพหอมเอย
ชาย ถ้าพี่เต้นไป ขอให้น้องเต้นรับ
ขอให้แม่ งามทรัพย์ เรามาจากไกล
ลูกคู่ หอมเอ๋ยดอกมะไพ เอ๋ยดอกมะไพหอมเอย
หญิง ให้พี่เต้นโค้งร�ำโค้ง แขนใครมันจะโก่งกว่าแขนใคร
ลูกคู่ หอมเอ๋ยดอกมะไพ เอ๋ยดอกมะไพหอมเอย
ชาย หากว่าพี่เต้นโค้ง มูลเอ้ยแขนโก่งร�ำจะแย่
ตัวพี่นะมันแก่ เสียมากมาย
ลูกคู่ หอมเอ๋ยดอกมะไพ เอ๋ยดอกมะไพหอมเอย
(ภูธร ภูมะธน. ๒๕๔๒: ๓๒๙-๓๓๐)