วารสารวัฒนธรรม มกราคม - มีนาคม ๒๕๕๗ - page 11

เพลงร้องโนรา
การแสดงโนรามีบทร้องและการขั บร้องที่ ใช้
ภาษาไทยถิ่นใต้ กลอนที่ใช้ในการขับร้องมี ๒ ลักษณะคือ
กลอนผูก ในบทกลอนผูกมี ๒ อย่ าง อย่างแรกเป็นบทที่ใช้มา
ตั้ งแต่ การฝึกหั ดร�ำโนรา เป็ นบทกาศครูหรื อบทไหว้ ครู
บทครู สอน อย่ างที่สองเป็นบทที่ผู กขึ้นของครู หรื อของ
ศิลปินโนราแต่ละคณะส� ำหรับใช้ในการแสดง กลอนที่ใช้ใน
การขับร้องอีกลักษณะหนึ่ งคือ กลอนด้น กลอนลักษณะเช่นนี้
ศิลปินโนราสามารถใช้ไหวพริบปฏิภาณอย่างเต็มที่ และย่อม
เป็นที่ชื่นชมของนักชมการแสดงโนรา
ศิลปินโนราใช้ความสามารถในการขับร้องควบคู ่
ไปกับการร�ำและตีบทให้ สัมพันธ์ กัน โดยมีลูกคู ่ (นักดนตรี )
ท�ำหน้าที่เป็นลูกคู่ร้องรับ ร้องทวนค�ำ ประสานกั บการตีทับ
กลอง โหม่ง ฉิ่งและแตระ เพลงร้องโนราใช้ค�ำกลอนประเภท
กลอนสี่ กลอนหก กลอนแปด แนวเพลงร้องโนรา เช่น
เพลงหน้ าแตระ หรือเรียกว่าบทร่ ายแตระ เพลงลักษณะนี้
มีส่วนเน้ นที่การขับร้องโดยใช้แตระเป็ นเครื่องก�ำกับจังหวะ
เพียงอย่างเดียว เพลงอื่นๆ เช่ น เพลงขานเอ เพลงทับ
เป็นต้น
ดนตรีและเพลงของโนรา
การแสดงโนราที่มีทั้งความสนุกและให้ความสุขแก่
ผู้ชมนั้นนอกจากท่าร่ายร�ำของศิลปินโนรา การตีบทการด�ำเนิน
เรื่องราวตามท้องเรื่องแล้ว ดนตรีโนราจั ดเป็นองค์ประกอบ
ส�ำคัญในการสร้างสีสัน ให้แก่การแสดง นักดนตรีของวงโนรา
เรียกกันในวงการโนราว่า “ลูกคู ่” ความหมายของลูกคู่จึงมี ๒
ความหมายคือ ความหมายที่เป็นนักดนตรี และอีกความหมาย
คือ ผู ้ท�ำหน้ าที่ร้องรับตามค�ำและท� ำนองของศิลปิ นโนรา
วงดนตรีโนรามีเครื่องดนตรีประสมวง คือ ปี่ยอด ๑ เลา ทับ๒ ใบ
กลอง ๑ ใบ โหม่ง ๑ หีบ ฉิ่ง ๑ คู่ และแตระ ๑ คู่