Page 12 - วารสารวัฒนธรรม ตุลาคม - ธันวาคม ๒๕๕๖

10
เรือนไทยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
เรื อนไทยภาคตะวั นออก เ ฉี ยง เ หนื อหรื อ
ภาคอีสาน สิ่งปลูกสร้างสำ�หรับเป็นที่อยู่อาศัยแบบพื้นบ้าน
ในภาคตะวันออกเฉี ยงเหนือ ได้แก่ เรือนที่สร้ างเป็นที่อยู่
อาศัยชั่ วคราว เรียก เถี ยง และเรือนไม้จริง สิ่งปลูกสร้าง
สำ�หรับใช้เป็นที่อยู่อาศัยถาวร แบ่งเป็น ๓ แบบ คือ เรือนเกย
เรือนโข่ง และเรือนแฝด
เถียง สิ่งปลูกสร้างที่สร้ างเพื่ออยู่อาศั ยชั่วคราว
ตามหัวไร่ปลายนา สร้างด้วยไม้ ไผ่หรือไม้จริง ยกพื้นสูงพื้น
ปูด้วยฟากหรือกระดาน มุงด้วยแฝก หญ้าคา หรือสังกะสี
เถี ยงสำ�หรับเฝ้านาเรียก เถี ยงนา เถียงสำ�หรับเฝ้าไร่ เรี ยก
เถี ยงไร่ เถียงที่ใช้เป็นที่หลบแดดหลบฝนในตอนกลางวั นมัก
สร้างหลังเล็กๆ ยกพื้นสูงพอก้าวขึ้นได้ ถ้าเป็นเถียงสำ�หรับ
อยู่อาศัยตลอดฤดูทำ�นาจะมีขนาดใหญ่และมั่นคง ใต้ถุนสูง
ใช้ เป็นที่ เก็ บเครื่ องมื อทำ�นาและพั กผ่อนตอนกลางวั น
เถียงไม่มี รูปแบบที่แน่นอน สร้างเพื่อกันแดดหลบฝนได้เท่านั้น
เถียงนา
๑ ๒