5
ตุ
ลาคม-ธั
นวาคม ๒๕๕๖
ล ั
บ้
าน เรื
อน
มี
ความหมายต่
างกั
คื
บ้
าน
เรี
ยกพื้
นที
ซึ่
งมี
เรื
อน ตั้
งอยู่
อาจ
เป็
นเรื
อนหลั
งเดี
ยวหรื
อหลายหลั
ง และ
เรื
อน
คื
อ สิ่
งปลู
กสร้
างที่
ยกพื้
นและกั้
นฝา
มี
หลั
งคาคลุ
ม สำ
�หรั
บเป็
นที่
อยู่
(พจนานุ
กรม
ฉบั
บราชบั
ณฑิ
ตยสถาน พ.ศ.๒๕๔๒)
ดั
งนั้
น เรื
อนในประเทศไทยจึ
งเป็
นที่
อยู่
ของ
คนไทยที่
มี
รู
ปแบบเฉพาะถิ่
นต่
างๆ กั
ค น จำ
� น ว น ไ ม่
น้
อ ย ที่
คิ
ด ว่
เรื
อนไทย
คื
อ เรื
อนหลั
งคาจั่
ว ใต้
ถุ
นสู
แต่
ความจริ
งเรื
อนลั
กษณะนี้
เป็
นเรื
อน
ของคนไทยในภาคกลางซึ่
งต่
างจากเรื
อน
ในภาคอื่
นๆ ที่
มี
รู
ปแบบแตกต่
างกั
นไป
ตามลั
กษณะภู
มิ
ประเทศ คติ
นิ
ยม ความเชื่
ของแต่
ละท้
องถิ่
น ด้
วยเหตุ
นี้
เรื
อนของ
คนไทยในแต่
ละภาคจึ
งมี
ลั
กษณะเด่
นซึ่
งเป็
เอกลั
กษณ์
เฉพาะของแต่
ละพื้
นที่
คนทั่
วไปมั
กสั
บสนกั
บคำ
�ว่
บ้
าน
และ
เรื
อน
เรื
อนไทยภาคกลาง
เรื
อนไทยภาคใต้
1,2,3,4,5,6 8,9,10,11,12,13,14,15,16,17,...124