Page 112 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับ ๒

110 วัฒนธ รม
การบริหารจัดการวัฒนธรรมพื้ นบ้าน
แบบมีส่ วนร่วมด้วยนวัตกรรม
การวิจัย
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ
(ส�ำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรม
แห่งชาติ, โครงการเมธีวิจั ยอาวุโส
ฝ่ายวิชาการ สกว., ศูนย์สหวิทยาการ
ชุมชนศึกษา และมหาวิทยาลั ยสุโขทัย
ธรรมาธิราช, ๒๕๕๓)
หนังสืออีกเล่มในชุดโครงการ “การมี
ส่วนร่วมของเครือข่ายทางวัฒนธรรมและ
ชุมชนในการบริหารจัดการวัฒนธรรม ๒๕๕๑”
ที่ให้หลักการและแนวคิ ดในการที่ชุมชนจะ
บริหารจั ดการมรดกทางวั ฒนธรรมของตน
ทั้ง “มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้ องไม่ ได้”
เช่น สื่อพิ ธีกรรม การแสดงพื้นบ้ าน และ
มรดกวัฒนธรรมที่ จับต้องได้เช่น วั ตถุพื้ น
บ้าน อันเป็ นสื่อที่ประกอบงานพิธีกรรมและ
การด�ำเนิ นวิ ถีชี วิตของผู้ คนในสั งคมไทย
โดยมีการวิ เคราะห์บทเรียนจากการท�ำวิจัย
เชิ งปฏิบั ติมาเป็นกรณีศึกษาให้ ผู้ อ่านได้
เข้าใจการบริหารจัดการสื่อพิธีกรรมท้ องถิ่น
นับเป็นคู ่มือส� ำหรับชุมชนและหน่ วยงาน
ที่เกี่ ยวข้องกั บการวิ จั ยด้านวั ฒนธรรม
สามารถน�ำไปใช้ประโยชน์ในการวิเคราะห์
และสังเคราะห์ ข้อมูลจากผลงานวิจั ยทาง
วัฒนธรรมต่อไป
ัฒ
การใช้ประโยชน์จากงานวิจั ย
ด้ านการบริหารจัดการวัฒนธรรม
แบบมีส่วนร่วม
กาญจนา แก้วเทพ และ รัตติกาล เจนจัด
(ส�ำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรม
แห่งชาติ , โครงการเมธีวิจั ยอาวุโส
ฝ่ายวิชาการ สกว., ศูนย์สหวิทยาการ
ชุมชนศึกษา และมหาวิทยาลัยสุโขทัย
ธรรมาธิราช, ๒๕๕๓)
ในแต่ละปีทั้ งภาครั ฐและเอกชนได้
จัดสรรงบประมาณสนับสนุนงานวิจัยสาขา
ต่างๆ เป็ นจ� ำนวนเงินไม่น้ อย แต่กระนั้ น
ดูเหมือนว่าผลงานวิจัยโดยเฉพาะด้านสังคม
และวัฒนธรรมจะไม่ได้ถูกน�ำมาใช้ประโยชน์
อย่ างเต็มที่นัก การใช้ประโยชน์จากงาน
วิจัยด้านการบริหารจัดการวัฒนธรรมแบบมี
ส่วนร่วม เป็นหนังสือในชุ ดโครงการ “การมี
ส่วนร่ วมของเครือข่ ายทางวัฒนธรรมและ
ชุมชนในการบริหารจัดการวัฒนธรรม ๒๕๕๑”
เนื้อหาแนะวิธีการใช้ประโยชน์จากงานวิจัย
ในการที่ชุมชนจะน�ำไปพัฒนาด้านวัฒนธรรม
โดยมีตัวอย่างของแผนผัง และกรณีศึกษาที่
สังเคราะห์งานวิจั ยบางส่วนจากชุดโครงการ
บริหารจัดการวัฒนธรรมของ ๔๗ จังหวั ดมา
ใช้ประโยชน์ทั้งในส่วนการท�ำงานของชุมชน
และการร่วมมือกับองค์กรหรือสถาบันอื่น ๆ
เพื่ อความร่วมมือในการฟื้ นฟูรักษา และ
พัฒนาวั ฒนธรรม
องค์ความรู้ศิลปิ นแห่งชาติ:
ทวีรัชนีกร
สาธิต ทิมวัฒนบรรเทิง
(ส�ำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรม
แห่งชาติกระทรวงวัฒนธรรม, ๒๕๕๓)
หนังสื อเล่ มนี้ มิได้ เป็ นเพียงแค่ การ
บอกเล่าประวัติและผลงานของ ทวีรัชนี กร
ศิลปินแห่งชาติสาขาทัศนศิ ลป์(จิตรกรรม)
ประจ�ำปีพ.ศ. ๒๕๔๘ เท่ านั้น แต่ที่ส�ำคัญ
คือการน�ำผลงานอันโดดเด่นของท่าน ทั้ง
ภาพสี น�้ำมัน สีน�้ำ สี หมึก ผสมงานปะติด
วัสดุ มาวิเคราะห์ ถึ งแนวคิดเบื้องหลังการ
สร้างผลงาน เทคนิคทางศิลปะ และการจั ด
องค์ ประกอบศิลป์อั นจะเป็นแนวทางให้
ผู้อ่านได้เข้ าใจคุณค่าของงานศิลปะที่มาก
กว่าความสวยงาม เช่ นเดียวกั บงานของ
อาจารย์ ทวี ซึ่งมีจุ ดเด่นคื อ การสะท้อน
ปัญหาสังคมในแต่ละยุคสมัย ดังเจตนารมณ์
ของท่ านที่ว่า “ศิลปะต้องเกี่ ยวพันกั บชี วิต
เพราะศิลปะเป็นมนุษย์มนุ ษย์กั บสังคมจะ
หลีกหนีจากกันไม่พ้ น”