นิตยสารวัฒนธรรม ฉบับ ๔ ปีพ.ศ.๒๕๕๗ - page 84

84
น้อมน� ำท�ำตามแนวทางพระราชด�ำริแห่งความพอเพียง
กว่า ๑๖ ปี ที่ได้ท�ำงานในการผลั กดันแนวทาง
ตามพระราชด� ำริ โดยผ่านทางกลไกของรัฐ ขณะเดียวกัน
อาจารย์ยักษ์ก็มองเห็นหายนะที่ก�ำลังคืบคลานเข้ามา เนื่อง
ด้ วยเศรษฐกิจแบบทุนนิยมในช่วงนั้ น กระทั่งฟองสบู่ แตก
ระลอกแรกยิ่ งตอกย�้ ำความเชื่อของอาจารย์ยักษ์มากขึ้ น
เรื่อยๆ หลังจากที่ บรรยายมาหลายปี วั นหนึ่งอาจารย์ ยักษ์
ก็ตัดสิ นใจลาออกจากราชการ เพื่อลงมือปฏิบัติ ตามแนวทาง
พระราชด�ำริบนผืนดินบ้านเกิดของตน
โดยมาอาศัยอยู่ในคอกหมูแคบๆ และลงมือท�ำ
ทุกอย่างด้วยตนเองตั้งแต่ครั้งนั้น นั่นจึ งเป็นที่มาของความ
“เพี้ ยน” ที่ชาวบ้านในละแวกนั้นต่างพู ดถึงอาจารย์ ยักษ์ใน
ช่วงแรกๆ ที่เริ่มต้นใช้ชีวิ ตแบบคนธรรมดา แต่ด้วยความหวัง
ที่ จะพลิ กฟื้ นความอุดมสมบู รณ์ ของผื นดิ นให้กลั บมา
และหวั งว่าสิ่ งที่ตนเองท�ำจะกลายเป็ นตัวอย่างให้คนอื่นๆ
ได้ ประจักษ์และเดิ นตามรอยเท้าของในหลวงเหมือนตน
อาจารย์ยักษ์ก็ตั้งเป้าหมายไว้ว่า วันหนึ่งจะต้องมีคนเดินทาง
มาหาความรู ้ ความคิด ความเชื่อ และความศรัทธา ณ คอกหมู
แห่งนี้ ซึ่งวันนี้ก็คงต้องบอกว่า สิ่งนั้นเป็นจริงขึ้นมาแล้ ว
ก่อนที่อาจารย์ยักษ์จะมาท�ำศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ
ที่มาบเอื้อง อ.บ้านบึง จ.ชลบุรี ได้ผ่านการเตรียมตัวกว่า ๑๓ ปี
ตั้ งแต่พ.ศ. ๒๕๒๖ - พ.ศ. ๒๕๓๙ แรกๆ อาจารย์ยักษ์จะเริ่ม
ด้วยการปลูกป่าเพื่อให้ ร่ มเย็นก่อน และปลู กไม้ส� ำหรับ
ใช้สร้างบ้านเรือน ซึ่งเป็นการปรั บปรุงสภาพแวดล้อมให้ดีขึ้น
อย่างต่อเนื่องไปด้วยในตั ว
อาจารย์ยักษ์เลือกที่มาบเอื้องเพราะว่า ที่นี่ท�ำการ
เกษตรได้ ยาก เนื่องจากดิ นก็ไม่ดี น�้ำก็น้อย แถมเป็นเขต
อุตสาหกรรม เรียกได้ว่ าแห้งแล้งมาก แต่ ถ้าตนฟื้นฟูที่นี่ได้
จริงๆ สิ่ งนี้จะยิ่ งตอกย�้ำให้ชาวบ้ านเห็นตัวอย่างที่ชัดเจน
ในปีพ.ศ. ๒๕๓๙ - ๒๕๔๑ ช่วงที่ลาออกจาก กปร.
(ส�ำนักงานคณะกรรมการพิ เศษเพื่ อประสานงานโครงการ
อันเนื่องมาจากพระราชดําริ ปรั ชญาเศรษฐกิจพอเพียง)
อาจารย์ยักษ์ก็เริ่มปลูกไม้ที่ใช้เป็นอาหาร เช่น ปลูกข้าว ปลูกผัก
เป็นต้น เมื่ อได้ข้าวเหลื อกินก็ เอาไปแบ่งปั นให้ ชาวบ้าน
เนื่องจากเป็นข้ าวพันธุ์ดีจึงเป็นพันธุ์ข้าวให้ชาวบ้านใช้ ปลูก
จากนั้นก็เริ่มแปรรูปสมุนไพรในป่ าออกขาย เป็น
ปุ๋ยบ้าง ท�ำถ่านใช้เอง ท�ำปุ๋ยใช้เอง ท�ำของใช้เอง เมื่อเริ่ ม
เห็นเป็นจริ งตามแนวทางพึ่งพาตนเอง ผู้คนก็เริ่มเข้าไปดูงาน
กระทั่งพ.ศ. ๒๕๔๑ อาจารย์ยักษ์ก็ ต้องปรับคอกหมูออก
เพื่อท�ำเป็นห้องเรียนในที่สุด เห็นได้ว่าแนวทางพัฒนาดังกล่าว
มีล�ำดับขั้นตอนเป็น ๙ ขั้นจากจุดหมายสู่จุดเริ่ม ในการมุ่งสู่
การพึ่งพาตนเองตามแนวพระราชด�ำริ