วารสารวัฒนธรรม เมษายน - มิถุนายน ๒๕๕๗ - page 64

64
ตัวท้าย
- ก - ง - ซ - ด - บ
ฮ็อก ทั่ง กุซ มัด กะซึ้ม
คางคก ไม้ ไฟ ตา ตะขาบ
- น - ม - ว - ย - ฮ
กุ้น เปม อ้าว ดึ้ ย อุฮ
หมู พระจันทร์ เสื้อ ถ้วยแกง บ้าน
หรือผีนา หากแต่บางเดือนมี ประเพณีคล้ายคนไทยอีสาน
เช่น เดือน ๑๐ ท�ำบุญข้าวสาก และ เดือน ๑๒ จัดลอยกระทง
เนื่ องจากการผสมผสานกันเป็นเวลานาน จนไม่สามารถ
แยกออกว่ าประเพณีไหนเป็ นของชาวโซ่ (ทะวืง) ที่แท้จริง
รวมทั้ งยังได้รื้อฟื ้นการรักษาโรคด้วยสมุนไพรและวิธีรั กษา
แบบดั้งเดิม เช่น การเป่า การฝังเข็ม เป็นต้น
เมื่อมี การฟื้ นฟูภาษาโซ่ (ทะวืง) ก้าวย่ างต่อไป
จึงเป็นการถ่ ายทอดไปสู่เยาวชนเพื่ อสร้างความตระหนั ก
และจิ ตส�ำนึกถึงความเป็นลูกหลานชาวโซ่ (ทะวืง) และมิให้
มรดกภู มิปั ญญาทางภาษาชาติ พันธุ ์ของตนสู ญหายไป
ด้วยการน� ำภาษาโซ่ (ทะวืง) เข้าสู่การเรียนการสอนในระบบ
โรงเรียน มีการทดลองสอนภาษาในรู ปแบบกิจกรรมเสริม
ส�ำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ณ โรงเรียนบ้านหนองม่วง
และโรงเรียนบ้านหนองแวง เป็นการอ่านการพูดและการเขียน
ผ่ านแบบเรียนถ่ายโอนภาษาโซ่ (ทะวืง) หนั งสือเล่ มเล็ก
๗๒ เรื่อง เป็นเรื่องสั้ นที่อ่านเข้าใจง่ าย ประโยคไม่ซับซ้อน
มีความยาวประมาณ ๘ หน้า และหนังสือเล่มยักษ์ จ�ำนวน
๒๕ เรื่ อง เนื้อหาเกี่ ยวกับการด� ำเนินชี วิ ตประจ�ำวั นของ
ชาวโซ่ (ทะวืง) ตั วหนังสือจะขนาดใหญ่ และมีภาพประกอบ
อีกทั้งยังมี การทดลองท�ำข้อสอบภาษาโซ่ (ทะวืง) ด้วย
โครงการ "การอนุรักษ์และฟื้นฟูภาษา ประเพณี วัฒนธรรมของชาวไทยโซ่ (ทะวืง)
ต�ำบลปทุมวาปี อ�ำเภอส่องดาว จังหวัดสกลนคร"
โดย นายเทวี โคตรสระ และคณะ ๒๕๔๘