56
วั
ฒนธ รม
ลงกั
บดิ
นให้
หุ
นยื
นได้
  จากนั้
นหยิ
บกระทงข้
าวของเครื่
อง 
บั
ตรพลี
มาล้
อมหุ
นแม่
โพสพ แล้
วกล่
าวอั
ญเชิ
ญแม่
โพสพ 
ให้
กลั
บเรื
อน ไปอยู่
ร่
มเย็
นในลานข้
าวดั
งนี้
 “แม่
ศรี
 แม่
โพสพ 
แม่
นพดารา แม่
จั
นทรเทวี
 แม่
ศรี
สุ
ดา เชิ
ญมิ่
งขวั
ญกลั
บมาไป
เข้
าเกี
ยรติ
แก้
วและลานทอง แม่
เข้
ามาเถิ
ด หนี
นกหนี
หนู
 หนี
ปู
หนี
ไฟ อยู
ในรู
ปู
ระแหง ให้
ตะแคงเข้
ามา เข้
าบ้
านให้
หมด
หนี
เถิ
ดแม่
มา อยู
กั
บลู
กกั
บเต้
า ไปเลี้
ยงลู
กหลานจนเฒ่
าแก่
แล้
วกู
ฮิ้
วสามลา ถอนธง  น�
ำหุ
นเก็
บขึ้
นใส่
กระบุ
งพร้
อม
กระบอกน�้
ำคอนกลั
บบ้
าน ทิ้
งเครื่
องเซ่
นไว้
ให้
นกกากิ
น  พอ
ถึ
งลานนวดข้
าว ก็
น�
ำหุ
นรวงข้
าวและธงสามสี
มาปั
กลงบน 
พะข้
าวหรื
อกองฟ่
อนข้
าวขนาดใหญ่
ที่
จะเตรี
ยมนวด เสี
ยบ
กระบอกน�้
ำลงระหว่
างฟ่
อนข้
าว พร้
อมยกมื
อไหว้
อั
ญเชิ
ญ 
แม่
ข้
าวให้
อยู
เย็
นเป็
นสุ
ขเลี้
ยงลู
กหลานสื
บไป ก็
เป็
นอั
นเสร็
จสิ้
น 
พิ
ธี
ไปเปลาะหนึ่
ง รอจนกระทั่
งวั
นศุ
กร์
ในสั
ปดาห์
ถั
ดไป 
ซึ่
งพร้
อมจะนวดข้
าวแล้
ว ก่
อนนวดต้
องท�
ำขวั
ญลานเพื่
อ 
เป็
นสิ
ริ
มงคล ซึ่
งพิ
ธี
การคล้
ายกั
บรั
บขวั
ญข้
าวเข้
าลาน น�
ำธง 
สามสี
มาปั
กตามพะข้
าวทุ
กกอง พร้
อมปู
ผ้
าที่
ลานหน้
าพะข้
าว
วางเครื่
องเซ่
น ผ้
านุ
ง สร้
อยแหวน แล้
วกล่
าวเชิ
ญให้
แม่
โพสพ
มารั
บเครื่
องสั
งเวย จากนั้
นน�
ำกระทงใส่
เครื่
องสั
งเวยอย่
างละนิ
ด 
ละหน่
อยไปวางตามพะข้
าวทุ
กกอง ประพรมน�้
ำมนต์
ให้
ทั่
ว 
รอจนธู
ปที่
จุ
ดดั
บ จึ
งกล่
าวลาแม่
โพสพ ขอเครื่
องสั
งเวยให้
ลู
หลานได้
กิ
นกั
น ก็
สิ้
นพิ
ธี
ท�
ำขวั
ญ เริ่
มลงเสาเกี
ยด นวดข้
าวได้
เสร็
จสิ้
นการนวดก็
ถึ
งขั้
นตอนน�
ำข้
าวขึ้
นยุ
ง โดยถื
อตาม
วั
นที่
ชาวบ้
านพู
ดกั
นว่
า “วั
นศุ
กร์
เข้
าลาน วั
นอั
งคารเข้
ายุ
ง”
หลั
งขนข้
าวเข้
ายุ
งแล้
วจึ
งท�
ำพิ
ธี
 โดยใช้
เครื่
องสั
งเวยแบบ
เดี
ยวกั
น ผู
ท�
ำพิ
ธี
โกยข้
าวในลานมาหนึ่
งกระบุ
งหรื
อใช้
ทั
พพี
ตั
กข้
าวใส่
ขั
น พร้
อมกล่
าวอั
ญเชิ
ญแม่
โพสพมารั
บเครื่
องเซ่
ว่
า “ขอแม่
โพสพจงดลบั
นดาลให้
ข้
าวมี
มากมาย ตั
กตวงเท่
าไร 
ไม่
รู
จั
กหมด” แล้
วน�
ำกระบุ
งหรื
อขั
นข้
าว พร้
อมหุ
นมาเก็
บใน
ยุ
ง แล้
วปิ
ดประตู
ยุ
งฉาง และเมื่
อจะขายข้
าว ชาวนาต้
องท�
พิ
ธี
เปิ
ดยุ
งหรื
อตั
กยุ
ง ซึ่
งจะท�
ำราวเดื
อน ๗ เวลาตั
กจะใช้
ทั
พพี
ตั
กข้
าวใส่
ขั
น และกล่
าวขออนุ
ญาตขายข้
าว ขอให้
ตวงได้
มาก ๆ ว่
า “ตั
กอย่
ารู
ยก จกอย่
ารู
พร่
อง ให้
เต็
มยุ
งเต็
มฉาง” 
น�
ำขั
นข้
าวไปวางที่
แท่
นบู
ชาพระ แล้
วก็
ถึ
งเวลาตั
กข้
าวขาย 
ได้
เลย
พิ
ธี
สู่
ขวั
ญข้
าวที่
กล่
าวมานี้
 ปั
จจุ
บั
นแทบจะเหลื
อให้
เห็
น้
อยเต็
มที
 เพราะการท�
ำนาได้
เปลี่
ยนแปลงจากการพึ่
งพา
ธรรมชาติ
 อาศั
ยน�้
ำจากฟ้
าในเดื
อน ๖ ฝนก็
ตกพร�
ำ ๆ พอ
เดื
อน ๑๐ น�้
ำเหนื
อหลาก ข้
าวเริ่
มตั้
งท้
อง พอเดื
อนอ้
ายเดื
อน
ยี่
น�้
ำรี่
ไหลลง จึ
งเก็
บเกี่
ยว เอาเข้
าลานนวดข้
าว จนข้
าวขึ้
นยุ
<
ในอดี
ทุ
กขั้
นตอนของการท�
ำนา 
ตั้
งแต่
ไถนาไปจนถึ
งเก็
บเกี่
ยว
และขนข้
าวขึ้
นยุ้
ง ล้
วนต้
องก�
ำกั
อยู่
ด้
วยพิ
ธี
กรรม
>
เสาไม้
ประดั
บธงหลากสี
และชะลอมผุ
ขาด กลางท้
องนา
ในจั
งหวั
ดฉะเชิ
งเทรา 
บ่
งบอกให้
รู้
ว่
าเจ้
าของยั
งคงไม่
ลื
อั
ญเชิ
ญแม่
โพสพมารั
บขวั
ยามข้
าวตั้
งท้
อง
(ภาพ : ศรั
ณย์
ทองปาน)
1...,48,49,50,51,52,53,54,55,56,57 59,60,61,62,63,64,65,66,67,68,...124