Page 63 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับ ๒

กรกฎาคม-กันยายน ๒๕๕๕ 61
ค� ำว่าผัดไทย หากเราไม่ใช่คนไทยก็คงคิดว่าเป็นอาหาร
ชนิ ดหนึ่งที่ไม่ ใช่อาหารจานเดียวแบบที่ เราคุ้นเคยในวั นนี้
ค� ำว่าผัดไทยจึ งมีนัยส�ำคัญที่ย�้ำถึงความเป็ นไทย ที่คนไทย
สมั ยหนึ่งตั้งใจจะให้เป็น มี ความเป็นไปได้สูงที่ เราใช้ค�ำว่า
ก๋ วยเตี๋ยวผัดไทยในสมัยเชื่อผู้น� ำชาติพ้นภัยยุคจอมพล ป.
พิบู ลสงคราม นายกรัฐมนตรีที่ มีเรื่องราวมากที่สุดคนหนึ่ง
ของประวัติศาสตร์ ชาติไทย
ในวรรณกรรมเรื่อง สี่แผ่นดินของ พลตรี ม.ร.ว. คึกฤทธิ์
ปราโมช พูดถึงเหตุการณ์ในแผ่นดินที่ ๔ เมื่อคนไทยสมัยนั้น
ถูกบั งคับให้ เกี่ยวข้ องกับก๋ วยเตี๋ยว ซึ่งเป็นเวลาเดี ยวกับช่วง
เกิ ดสงครามโลกครั้งที่๒ ดังค�ำพูดของพ่อเพิ่มที่ว่ารัฐบาล
ไทยยุ คนั้น “ชักชวนให้ราษฎรกินก๋วยเตี๋ยวกันให้กลุ้ มไปหมด”
หรือค� ำพูดของตาอั้นที่ว่ า “เดี๋ยวนี้ เขาสั่งให้ข้าราชการขาย
ก๋วยเตี๋ยวทุกกรมกอง เป็นการสนับสนุนนโยบายรัฐบาล”
เหตุ การณ์ครั้งนั้ น หลายคนบอกว่ าน่าจะท� ำให้เกิด
“ก๋วยเตี๋ยวผัดไทย” ขึ้นในวงการก๋ วยเตี๋ยวเมืองไทย
ค� ำว่า “ก๋วยเตี๋ ยว” นั้นแน่นอนว่ าเป็ นศัพท์ภาษาจีน
กลุ่ มจีนแต้จิ๋วที่ มีประชากรจี นมากกว่าจีนทุกกลุ่มภาษาใน
เมื องไทย วัฒนธรรมอาหารประเภทก๋วยเตี๋ยวจึงเป็นสิ่ งที่
คนจีนน�ำติดตัวมาจากบ้านเมืองของเขา เน้นไปทางก๋ วยเตี๋ยว
ใส่น�้ ำซุปร้อน ๆ แต่คนไทยส่วนใหญ่ อาจไม่ค่อยชอบ เพราะ
ร้อนเกินไป ถ้ าจะชอบก็คงต้องเป็นก๋วยเตี๋ยวน�้ำประเภท
ขลุ กขลิก หรือไม่ก็เป็นก๋วยเตี๋ยวแห้งไปเลย