Page 77 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับ ๑

เมษายน-มิ ถุนายน ๒๕๕๕ 75
สยามรัฐว่า “ผมไม่เคยดู หุ่นอะไรที่มีความประเสริฐเช่นเดียวกับหุ่น
ของคุ ณจักรพันธุ์ ที่ได้น�ามาแสดงคราวนี้... หุ่นเรื่องนี้กินเวลาถึง ๓
ชั่วโมง แต่เวลา ๓ ชั ่วโมงนี้ผมมิได้เห็ นว่าเสียเปล่าไปเลย เพราะผม
ได้ รับความชื่นใจ ได้รับความบั นเทิงใจ และได้รับการจรุงใจมากกว่า
ครั้งไหน ๆ ทั้งหมดในระยะเวลาหลายสิบปีในชีวิตผมนี้”
ต่ อมาระหว่ างปี พ.ศ. ๒๕๓๖-๒๕๔๐ จักรพันธุ์ ยั งได้รั บ
หน้าที่ให้ดูแลซ่อมแซม “หุ ่นวังหน้า” หรือตัวหุ่นไทยชุด รามเกี ยรติ์
ของกรมพระราชวั งบวรวิไชยชาญในรัชกาลที่๕ จากเศษชิ้นส่วนที ่
เก็ บง�าอยู่ในห้องคลังของพิ พิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร ตาม
ค�าของผู้อนุรักษ์ซากหุ่นเหล่านั้น “ดูไม่ผิดกับซากผู้โดยสารที่เรือบิน
ตก” จึ ง “ไม่เคยมีใครได้ เห็น ไม่เคยน�าออกมาตั้งแสดงเพราะช�ารุด
มาก” สิ ่งที่ต้องกระท�าคื อหาหนทางน�าเอาหัวหุ่น ล�าตั ว แขนขาที่
กระจัดกระจาย กลับมาประกอบให้ เป็นตัว พร้อมกับซ่อมแซมสาย
ชักและเสื ้อผ้าที่ช�ารุ ดยั บเยินมาแต่ เดิม กระทั่งกลายเป็ นชุ ดหุ่น
วังหน้าอันงดงามกว่า ๑๐๐ ตัว จัดแสดง ณ พระที ่นั่งทักษิณาภิมุข
อยู่ในบัดนี้
ย้อนมากล่าวถึ งเรื่องจิ ตรกรรม ต้องถื อว่าจักรพั นธุ์เป็นช่ าง
เขียนมีชื่อเสี ยงมากที่สุดคนหนึ่งของบ้ านเมือง หลังจากผลงานระดับ
ส่งประกวดงานแสดงศิลปกรรมแห่งชาติดังกล่าวข้างต้นแล้ว สิ่งที่
ท�าให้ ชื่อของจักรพันธุ์เป็นที่รู้จักกันอย่ างกว้างขวาง คือภาพวาดแนว
ไทยประยุกต์ ซึ่งมีจ� านวนมหาศาล เขาเคยพูดถึงการวาดภาพของ
ตนเองไว้ว่า “รู้สึกเราท�าได้เหมื อนไก่ออกไข่ไง...ออกไข่อยู่เรื่อย”
ผู้หญิงในภาพเขียนของจักรพันธุ์เป็นที่เลื่องลือในความงดงาม
บอบบาง อ่อนหวาน น่ าทะนุถนอม ไม่ว่ าจะเป็นนางในวรรณคดี
หุ่นชุด สามก๊กอั นเลื่องชื่อในยุคทศวรรษ ๒๕๓๐
< พระพิราพ (ซ้าย) และพระพรต (ขวา)
หุ่นหลวงสองในห้าตัวที่จักรพันธุ์และคณะซ่อมแซมจนกลับมามี สภาพสมบูรณ์อีกครั้ง