Page 62 - วารสารวัฒนธรรม กรกฎาคม - กันยายน ๒๕๕๖

60
นอกจากรสจัดจ้ านของน้ำ �พริกที่ เป็นเอกลักษณ์
เฉพาะตัวแล้ว น้ำ�พริกยังมีประโยชน์และสรรพคุณทางยา
มากมาย เพราะน้ำ �พริ กมี ส่ วนประกอบของสมุ นไพร
หลากหลายชนิ ดที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพ ทั้งขิง ข่า ตะไคร้
พริก หอมแดง เป็นต้น หากเพิ่มเนื้อสัตว์ เช่น ปลาร้า กุ้งแห้ง
หรือแม้แต่ปลาแห้ง ก็จะทำ�ให้เราได้รับสารอาหารอย่างครบถ้วน
เพราะในการรั บประทานน้ ำ�พริ กแต่และครั้ ง มั กจะมี
เครื่องเคียงอย่ างผักสดและผั กลวกหลากหลายชนิดที่ เป็น
ประโยชน์ต่ อร่างกาย
อีกทั้งน้ำ�พริกยังสามารถเพิ่มการสร้างเซลล์กำ�จัด
เชื้อโรคได้อย่างเป็ นธรรมชาติ ส่งเสริมระบบการไหลเวี ยน
โลหิต และระบบการหายใจให้ ดีขึ้น ซึ่ งช่วยลดปั จจัยเสี่ยง
ในการเกิ ดโรคมะเร็ง โรคหัวใจและโรคเบาหวาน เนื่องจาก
น้ำ�พริ กมีส่วนประกอบของ Antioxidants และ Anti-aging
และสามารถลดการเกิ ดโรคมะเร็ง โรคหั วใจ ได้ร้อยละ ๒๐
ส่วนโรคลม โรคทางสมอง ได้ร้อยละ ๒๖ ถึง ๔๒ ทำ �ให้ลด
ภาวะการเสี่ยงที่ จะเกิดโรคเหล่านั้นร้อยละ ๙๘ ของคนทั่วไป
ที่นิ ยมรับประทานน้ำ�พริกเป็นอาหารจานหลัก ในขณะที่
ร้อยละ ๖๔ นิยมรับประทานน้ำ�พริ กเป็นประจำ�ทุกวัน
พริ กในเมื องไทยนั้ นแต่ เดิ มเป็ นพื ชพื้นถิ่นใน
ทวีปอเมริกา ซึ่งเข้ามาในเอเชียช่วงคริสต์ศตวรรษที่ ๑๖ และ
พบหลักฐานการปลู กพริ กในอิ นโดนี เซี ยครั้ งแรกเมื่ อ
พ.ศ. ๒๐๘๓ จากนั้นก็ขยายไปตามเมืองท่ าต่างๆ ตาม
เส้นทางการเดิ นเรือค้ าขายของชาวโปรตุเกส จากชวา
มะละกา ไทย พม่า จี น เขมร ลาว อินเดี ย ไปจนถึงศรีลังกา
จึงทำ�ให้พริกกระจายไปทั่วภูมิภาคเพื่อนบ้านของเรา
สำ�หรับคนไทยเราน้ำ�พริกที่เป็นที่นิยมที่สุ ด ได้แก่
น้ำ�พริกกะปิ น้ำ�พริ กปลาทู น้ำ�พริกปลาร้า และน้ำ�พริกหนุ่ม