Page 94 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับ ๑

92 วัฒนธ รม
แผงหยวกมีการฉลุลาย ติดลาย หรือประดับภาพแกะ
สลัก โดยเฉพาะรูปสั ตว์เช่น ปลาดุก ปลาตะเพียน
หรือผลไม้ ต่าง ๆ ได้ แก่ทุ เรี ยน มะม่วง น้อยหน่า
หรื อแม้กระทั่งไข่เค็ม เป็นต้น
ส่วนสุดท้ายคือ บัวตีนฐานใช้ลายฟันปลา ลายบัว
ประกอบเป็นแผงหยวกบั วคว�่าบัวหงาย ใช้ประดับเพื่อ
บดบั งล้อเลื่อนด้านล่ าง เพื่อความเรียบร้อยของงาน
การท�างานแทงหยวกแต่ละครั้ง ครูช่างแต่ละ
ท่านจะแบ่ งหน้าที่กันตามความช�านาญ เช่น พระครู
พิ บูลพัฒนกิจเชี ่ยวชาญการแกะดอกไม้อาจารย์แม้น
ถนัดภาพเทพต่ าง ๆ ครูก�าจั ดและครูศักดิ์สิทธิ์มีฝีมื อ
ในการแกะมั งกร ครู บุ ญมาช� านาญเรื่องการแกะ
ดอกเบญจมาศและมั งกร ครูจรูญเก่ งการแกะผลไม้
พญานาค ภาพจับ รามเกียรติ ์ เล่ากันมาว่ าถ้าครูจรูญ
กับครูก�าจัดไปงานด้วยกัน ท่านจะแกะพญานาคและ
มั งกรพันเสาแบบกัดกั น
การท�างานรวมกลุ่มกันของครูช่างในรุ่นหลัง คง
เหลื อเพียงพระครูพิ บู ลพัฒนกิ จ ครูก�าจัด เอมระดี
และครู จรูญ หว่างจันทร์งานที่ท�าร่วมกันครั้งสุดท้าย
คือเมื ่อครั้งงานพระราชทานเพลิ งศพพระครู อรรถ-
กิจจาทร (ช่วง) อดี ตเจ้าอาวาสวัดจ�าปา ตั ้งแต่เมื่อ
๒๐ กว่าปี ก่อน เมื่อสิ้นทั้งสามท่ านนี้แล้ว จึงเท่ ากับ
ว่าหมดยุคช่างรุ่นครูของกลุ่มช่ างวัดจ�าปา
หลังจากนั้นยังคงมีผู้สืบทอดงานแทงหยวกต่อมา
อีกสองตระกูล คือ ตระกู ลเอมระดีโดยมีร.ต.ต.
สวัสดิ์เอมระดีบุ ตรชายครูก�าจั ด เป็นผู้สืบทอดวิชา
แต่ท่านย้ายภูมิ ล�าเนาไปอยู่ที ่อื่น จึ งไม่ได้ มาท�างาน
ช่างที่ วัดจ� าปามากนัก กับตระกูลหว่ างจันทร์โดย
มีนายทวีศักดิ์หว่างจันทร์บุตรชายครูจรูญ และพี่
น้องร่วมมือกันท�างาน
ปัจจุบั นตระกูลหว่างจั นทร์ยังคงสื บทอดฝีมื อ
และเอกลักษณ์งานแทงหยวกกลุ ่ มช่างวัดจ�าปาไว้
อย่างครบถ้วน นอกจากนี้คุณทวีศักดิ์หว่างจันทร์ยัง
คงเดินหน้าถ่ายทอดความรู้ ด้านการแทงหยวกของช่าง
วัดจ�าปา เพื่อสื บสานงานวัฒนธรรมนี้ให้ กับผู้ที่สนใจ
และสถานศึกษาต่าง ๆ โดยมุ่งหวังว่าคนรุ่นใหม่จะได้
เห็นคุณค่าของภูมิปัญญาช่างโบราณไม่ให้สูญหายไป
ตามกาลเวลา
นำยทวี ศักดิ์ หว่ำงจันทร์ เป็นผู้ที่สืบทอดงำนแทงหยวก
ของกลุ่มช่ ำงวัดจ�ำปำและเป็ นผู้เดียวของตระกูลหว่ำงจันทร์
ที่สำมำรถท�ำงำนแทงหยวกได้ ครบทั้งหลั ง
และมักไปสำธิตให้ ควำมรู้ในงำนต่ำงๆ
(ภาพ : อภิญญา นนท์นาท)