Page 88 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับ ๑

86 วัฒนธ รม
วั ดจ� ำปำตั ้ งอยู่ในพื ้นที ่สวนของเขตตลิ ่งชัน
กรุ งเทพฯ ย่านนี้เรี ยกกันว่ าชุมชนเกาะศาลเจ้าวัด-
จ� าปา เป็นชุมชนเก่าแก่ริมคลองบางระมาด ในอดีต
เคยเป็ นแหล่ งชุ มนุมช่างที ่มี ชื ่อเสี ยงหลายแขนง
ทั ้งช่างปั้น ช่างเขียน และที ่ส�าคัญคือช่างแทงหยวก
งานแทงหยวกเป็ นงานช่ างที่เกิ ดจากการฉลุ
ลวดลายลงบนกาบกล้วย เพื่อใช้ประดับปะร�าพิ ธีซึ่ง
สร้างขึ ้นเป็นอาคารชั่วคราว แทนการแกะสลั กด้วยไม้
จริง ซึ ่งใช้เวลานานและมีค่าใช้จ่ ายที่สูงกว่า ครูช่ าง
แทงหยวกในกลุ่มช่างวั ดจ� าปามีอยู ่หลายท่าน อาทิ
พระครูพิบูลพัฒนกิจ อดี ตเจ้าอาวาสวัดมณฑป ตลิ่งชัน
พระอาจารย์โหวง วัดมะกอก ตลิ่งชัน ครูก�าจัด เอม-
ระดีครูจรูญ หว่างจั นทร์ครูบุ ญมา ครูศักดิ์สิทธิ์
ครูเขียน อาจารย์แม้น เป็นต้น
งานแทงหยวกของกลุ่ มช่างวั ดจ�าปาเริ ่มต้ น
เมื่อใดไม่ ปรากฏแน่ชั ด จากค�าบอกเล่าของครูจรูญ
หว่างจันทร์กล่าวว่าระยะแรกงานแทงหยวกของกลุ ่ ม
ช่างวัดจ�าปามีลักษณะเรี ยบง่าย ไม่มีลวดลายซั บซ้อน
จนกระทั่งในระหว่างสงครามโลกครั้งที่๒ ราวปีพ.ศ.
๒๔๘๕ หลวงวัฒนศิ ลป์(ต่ วน ยุวะพุกกะ) ซึ่งเป็น
ผู้ มีฝี มือในงานแทงหยวกอย่ างมาก ได้อพยพหนี
ภั ยสงครามมาพักอาศั ยอยู่ ในย่านเกาะศาลเจ้ า
วัดจ�าปา คุณหลวงเห็ นงานแทงหยวกของกลุ่มช่าง
วัดจ�าปา จึงได้ถ่ายทอดวิธีการเขี ยนลายให้รวมทั้งจน
เมื่อสงครามสงบแล้ว ท่ านยังพาช่ างไปเที่ยวดูงาน
แทงหยวกในงานพระเมรุพระบาทสมเด็ จพระเจ้ า
อยู่ หัวอานันทมหิดล พ.ศ. ๒๔๙๓ และงานพระเมรุ
สมเด็จพระพันวัสสาอัยยิกาเจ้า พ.ศ. ๒๔๙๙ ท�าให้
ช่ างแทงหยวก
วัดจ�าปา
> กำรประดับแผงหยวก
ด้ วยภำพจับ รำมเกียรติ์
ประกอบดอกไม้ ใบไม้แกะสลัก
ในภำพเป็นรูปกุมภกรรณ
รบกับหนุมำน
พื้นบ้ ำนพื้นเมื อง
ข้อมูลและภาพ : ทวีศักดิ์หว่างจันทร์
เรี ยบเรียง : อภิญญา นนท์ นาท