12
วั
ฒนธ รม
ม.ร.ว. คึ
กฤทธิ
ปราโมช ได้
ให้
ภาพในเชิ
งสมมุ
ติ
ฐาน
ถึ
งการบรรจุ
สมบั
ติ
ลงกรุ
เมื่
อครั้
งกระโน้
นเอาไว้
ว่
“...เมื
อเจ้
าพนั
กงานน�
าพระบรมอั
ฐิ
หรื
อพระอั
ฐิ
ลง
บรรจุ
พร้
อมด้
วยเครื
องราชกกุ
ธภั
ณฑ์
และของหลวงทั
ปวงเสร็
จแล้
ว พระเจ้
าแผ่
นดิ
นก็
คงเสด็
จพระราชด�
าเนิ
ไปยั
งปากกรุ
เพื
อทรงหลั
งน�
าทั
กษิ
โณทก...ครั
นน�
ทั
กษิ
โณทกหมดพระเต้
าแล้
ว จะทรงพระราชศรั
ทธาตื
นตั
ขึ
นมาอย่
างไรก็
สุ
ดที
จะเดา แทนที
จะพระราชทานพระ
เต้
าทั
กษิ
โณทกอั
นมี
จุ
กเป็
นรู
ปพรหมพั
กตร์
นั
นคื
นให้
แก่
พนั
กงาน กลั
บทรงเหวี
ยงพระเต้
านั
นลงไปในกรุ เมื
อได้
เห็
นพระราชศรั
ทธาแก่
กล้
าดั
งนี
แล้
ว บรรดาพระบรม-
วงศานุ
วงศ์
ข้
าราชการผู
ใหญ่
ตลอดจนขุ
นหมื
นพั
นทนาย
และมหาดเล็
กข้
าหลวง คนทั
งปวงที
ไปในงานนั
น เมื
อถึ
คราวที
ตนจะต้
องขึ
นไปถวายบั
งคมพระอั
ฐิ
ธาตุ
เป็
นครั
สุ
ดท้
าย ต่
างก็
เหวี
ยงเครื
องทองหยองที
ติ
ดตั
วมา ลงไป
อุ
ทิ
ศถวายเป็
นการโดยเสด็
จ ประเพณี
เอาของมี
ค่
าใส่
ลง
ไปในที
บรรจุ
อั
ฐิ
แทนพวงหรี
ดนั
นคงมี
มาก่
อนแล้
ว...ของ
ที
บรรจุ
ในลั
กษณะเช่
นนี
จึ
งเป็
นของที
ผู
ไปในงานแต่
ละ
คนอุ
ทิ
ศถวาย มี
ค่
ามากบ้
างน้
อยบ้
างตามฐานะของผู
อุทิศ มิใช่สมบัติกษัตริย์ไปทั
้งสิ
้น ดังเช่นที
่เข้าใจกัน...”
สะท้
อนว่
าความมั
งคั
งเรื
องทองค�
าในราชอาณาจั
กร
สยามย่
อมมี
มาก่
อนนั
นแล้
ว ดั
งที
ปรากฏในวรรณคดี
อิ
นเดี
ยที
เรี
ยกขานดิ
นแดนแถบนี
ว่
า สุ
วรรณภู
มิ
อั
นมี
ความหมายว่
า แดนทอง แม้
จะยั
งไม่
เป็
นที
แน่
ชั
ดว่
าอยู
ตรงไหน แต่
ก็
เป็
นที่
ยอมรั
บกั
นว่
าอยู่
ในแถบอุ
ษาคเนย์
เมื
อครั
งโบราณทองค�
าถื
อเป็
นเครื
องก�
าหนดชนชั
ทางสั
งคม ซึ่
งจ�
ากั
ดอยู
เฉพาะในหมู
ชนชั
นสู
งเท่
านั
ชาวบ้
านสามั
ญชนแม้
จะมี
ฐานะพอจะซื
อหาทองได้
ก็
ไม่
มี
สิ
ทธิ
จะครอบครอง ดั
งมี
กฎมณเที
ยรบาลที
ช�
าระในสมั
รั
ชกาลที
๑ โดยใช้
กฎหมายสมั
ยอยุ
ธยาเป็
นแม่
แบบ
ห้
ามไม่
ให้
ช่
างทองท�
าเครื
องทองต้
องห้
ามให้
ผู
อื
น ตลอด
จนห้
ามการซื
อขายอย่
างเด็
ดขาด ผู
ฝ่
าฝื
นมี
บทลงโทษ
หนั
ก ๑๐ สถาน ตามบั
ญญั
ติ
พระไอยการอาญาหลวง
เมื
อมี
การพบแหล่
งทองค�
าที
ไหนจึ
งต้
องน�
าถวายแด่
พระมหากษั
ตริ
ย์
ผู
เปรี
ยบเสมื
อนสมมุ
ติ
เทพ อย่
างคราว
ที
มี
การพบแหล่
งแร่
ทองที
ประจวบคี
รี
ขั
นธ์
เมื
อปี
เถาะ
พ.ศ. ๒๒๙๐ พระกุ
ยบุ
รี
ก็
ได้
มี
หนั
งสื
อบอกมายั
งกรุ
ศรี
อยุ
ธยา ซึ่
งอยู
ในรั
ชสมั
ยสมเด็
จพระเจ้
าบรมโกศ ตาม
ที
มี
บั
นทึ
กใน
พระราชพงศาวดารฉบั
บพระราชหั
ตถเลขา
เล่
ม ๒ ว่
เต่
าทองค�
1...,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13 15,16,17,18,19,20,21,22,23,24,...124