8
วั
ฒนธ รม
ดราชบู
รณะ เป็
นวั
ดเก่
าแก่
สมั
ยสมเด็
จพระบรมราชา-
ธิ
ราชที
๒ (ครองราชย์
พ.ศ.
๑๙๖๗-๑๙๙๑) ตั
งอยู
แถว
เชิ
งสะพานป่
าถ่
าน ใกล้
กั
วั
ดมหาธาตุ
ซึ่
งมี
การขุ
ดพบกรุ
เครื่
องทองด้
วยเช่
นกั
เครื
องทองกรุ
วั
ดราชบู
รณะเป็
นที
รั
บรู
ขึ
นมาครั
งแรก
เพราะพวกหั
วขโมย
ช่
วงปลายเดื
อนกั
นยายนของปี
กึ
งพุ
ทธกาล ภายใน
จั
งหวั
ดพระนครศรี
อยุ
ธยาคงไม่
มี
เหตุ
การณ์
บ้
านเมื
อง
เรื
องใดเกรี
ยวกราวเท่
ากั
บข่
าวคนร้
ายลั
กลอบขุ
ดกรุ
พระปรางค์
วั
ดราชบู
รณะ แล้
วเจอขุ
มทองขนาดมโหฬาร
หนั
งสื
อพิ
มพ์
เดลิ
เมล์
ฉบั
บวั
นจั
นทร์
ที
๓๐ กั
นยายน
๒๕๐๐ ลงข่
าว “คนร้
ายขุ
ดกรุ
ลั
กสมบั
ติ
กษั
ตริ
ย์
กรุ
งศรี
มหาศาล ล้
วนแล้
วด้
วยทองค�
ามหึ
มา ได้
พระแสง
อาญาสิ
ทธิ์
ทอง”
กล่
าวกั
นว่
าเรื
องนี
อาจมี
ความสื
บเนื
องมาจากในปี
ก่
อนนั
น เมื่
อวั
นที่
๒๕ สิ
งหาคม ๒๔๙๙ กรมศิ
ลปากร
ขุ
ดพบเครื
องทองใต้
ฐานพระปรางค์
องค์
ใหญ่
ของวั
มหาธาตุ
ที
สร้
างในสมั
ยสมเด็
จพระบรมราชาธิ
ราชที
(ขุ
นหลวงพะงั่
ว) จ�
านวน ๒๐ รายการ ก่
อนพบผอบเจ็
ชั
นบรรจุ
พระบรมสารี
ริ
กธาตุ
ในเวลาต่
อมา ข่
าวนี
ได้
ก่
กระแสตื
นทองขึ
นในพื
นที
อย่
างใหญ่
หลวง เพราะผู
คน
พากั
นเชื
อว่
าในวั
ดอื
น ๆ ทุ
กแห่
งที
กษั
ตริ
ย์
เป็
นผู
สร้
างจะ
ต้
องมี
ทรั
พย์
สมบั
ติ
ฝั
งอยู่
เป็
นจ�
านวนมากอย่
างแน่
นอน
โดยที
วั
ดราชบู
รณะนั
น กรมศิ
ลปากรก็
ได้
เริ
มด�
าเนิ
การขุ
ดค้
นไปบ้
างแล้
ว แต่
พอรู
ว่
ามี
กรุ
สมบั
ติ
ก็
กลบไว้
รอ
ให้
กระแสข่
าวเงี
ยบค่
อยด�
าเนิ
นการขุ
ดต่
อ โดยมอบหมาย
ให้
เจ้
าหน้
าที่
ต�
ารวจเฝ้
าดู
แลรั
กษา
แต่
แล้
วต�
ารวจที
เฝ้
ากรุ
อยู
นั
นเองที
สมคบกั
บพรรค
พวกลั
กขุ
ดกรุ
ในคื
นวั
นที่
๒๕ กั
นยายน ๒๕๐๐
ลิ
เกษมสั
งข์
หนึ
งในกลุ
มคนร้
ายที
ร่
วมลั
กลอบ
ขุ
ดกรุ
วั
ดราชบู
รณะเมื
อ ๕๐ กว่
าปี
ก่
อน เล่
าว่
า “พื
นเป็
หิ
นศิ
ลาแลงสลั
บฟั
นปลา ใช้
ชะแลงแงะลงไปตรง ๆ เลย
งั
ดออกที
ละแผ่
น เจอหิ
นแผ่
นใหญ่
ทั
บกรุ
อยู
เอาค้
อนทุ
บ”
จนในคื
นที่
๓ ตอนราวสั
ก ๕ ทุ่
ม จึ
งทะลุ
ถึ
งกรุ
“พอโดนแสงเที
ยนเข้
า โอ้
โห ไอ้
คนที
โหนเชื
อกโรย
ตั
วลงไปอยู
ในกรุ
ตั
วเหลื
องไปหมดเลย คนที
ชะโงกหน้
มองลงไปก็
หน้
าเหลื
องไปด้
วย”
อดี
ตคนร้
ายที
กลายมาเป็
นชายชราแล้
วในวั
นนี
เล่
าต่
อว่
า เมื
อล�
าเลี
ยงสมบั
ติ
ขึ
นมาจากกรุ
ได้
แล้
วก็
หยิ
บเอา
มื
อใครมื
อมั
น ใครมี
แรงเท่
าใดก็
เอาไป สมบั
ติ
มี
มาก
จนเอาขึ
นจากกรุ
ไม่
หมด เครื
องทองที
เป็
นรู
ปสั
ตว์
รู
ปดอกไม้
เขากั
บเพื
อนท�
าลายหลั
กฐานด้
วยการเอามา
บี
ไม่
ให้
เหลื
อรู
ปทรงเดิ
ม ส่
วนที
เป็
นชิ
นใหญ่
ๆ ที
เขายื
นยั
ว่
าได้
เห็
น คื
อพระแสงกั
บมหามงกุ
ฎ เพราะเขาได้
จั
บมา
กั
บมื
พระปรางค์
ทองค�
ที่
ขาดหายคื
อส่
วนที่
คนร้
าย
เลาะฉี
กเอาทองไป
1,2,3,4,5,6,7,8,9 11,12,13,14,15,16,17,18,19,20,...124