37
กรกฎาคม-กั
นยายน ๒๕๕๗
เจดี
ย์
สุ
วรรณจั
งโกฏหรื
อเจดี
ย์
กู่
กุ
ด อยู่
หน้
าวิ
หาร ณ วั
ดกู่
กุ
ด หรื
อวั
ดจามเทวี
หลั
กฐานในปั
จจุ
บั
น
วั
ดจามเทวี
เป็
นวั
ดเก่
าแก่
ที่
ส�
ำคั
ญของเมื
องหริ
ภุ
ญไชย
สร้
างแต่
ครั้
งใดไม่
ปรากฏแน่
ชั
ด ต�
ำนานระบุ
ว่
า เจ้
ามหั
นตยศ
และเจ้
าอนั
นตยศได้
สร้
างขึ้
นเมื่
อพระนางจามเทวี
สวรรคตแล้
ว
ใช้
บริ
เวณวั
ดแห่
งนี้
เป็
นที่
ถวายพระเพลิ
งพระศพ และได้
สร้
าง
เจดี
ย์
ขึ้
นเป็
นที่
เก็
บพระอั
ฐิ
ของพระนาง บ้
างก็
ว่
าเมื่
อพระนาง
ได้
ครองราชย์
จนพระชนมายุ
ถึ
ง ๖๐ ปี
แล้
วได้
ออกบวช ณ ที่
วั
ดแห่
งนี้
จนสิ้
นพระชนม์
เมื่
อพ.ศ. ๑๒๗๖ มี
พระชนมายุ
ได้
๙๒ พรรษา แต่
ทางด้
านศิ
ลปะวิ
เคราะห์
หลั
กฐานจากรู
ปทรง
ของพระเจดี
ย์
กู
่
กุ
ดหรื
อเจดี
ย์
สุ
วรรณจั
งโกฏที่
สร้
างเป็
นเจดี
ย์
เหลี่
ยมซ้
อนเป็
นชั้
นๆ ขึ้
นไปห้
าชั้
นท�
ำด้
วยอิ
ฐและศิ
ลาแลง
ฐานเป็
นรู
ปจตุ
รั
ส ที่
มี
ขนาดความยาว ๑๕.๔๐ เมตร มี
ซุ
้
ม
ประดิ
ษฐานพระพุ
ทธรู
ปยื
นปางประทานอภั
ยด้
านละ ๓ ซุ
้
ม
ชั้
นละสี่
ด้
าน ๑๒ ซุ้
ม รวมทั้
ง ๕ ชั้
น ๖๐ ซุ้
ม มี
พระพุ
ทธรู
ป
ประดิ
ษฐานจ�
ำนวน ๖๐ องค์
และมี
เจดี
ย์
เล็
กประจ�
ำทิ
ศอยู
่
ในแต่
ละชั้
นนั้
น มี
อายุ
อยู
่
ในราวพุ
ทธศตวรรษที่
๑๖-๑๗
และมี
เจดี
ย์
แปดเหลี่
ยมรั
ตนเจดี
ย์
อยู
่
ใกล้
ๆ แต่
เดิ
มวั
ดนี้
เมื่
อยอดเจดี
ย์
ได้
หั
กลงไปชาวบ้
านจึ
งเรี
ยกกั
นว่
า วั
ดกู
่
กุ
ด
แปลว่
าเจดี
ย์
ยอดด้
วนนั่
นเอง จนกระทั่
งพ.ศ. ๒๔๖๙
สมเด็
จกรมพระยาด�
ำรงราชานุ
ภาพ ได้
เสด็
จไปที่
วั
ดแห่
งนี้
และบอกว่
าเป็
นวั
ดของพระนางจามเทวี
จึ
งเรี
ยกชื่
อวั
ดว่
า
วั
ดจามเทวี
ระหว่
างเจดี
ย์
กู
่
กุ
ดหรื
อสุ
วรรณเจดี
ย์
กั
บเจดี
ย์
แปดเหลี่
ยมนั้
น เคยมี
วิ
หารอยู
่
ระหว่
างนั้
น แต่
ด้
วยสภาพ
ของไม้
จึ
งไม่
เหลื
อหลั
กฐานอยู
่
แต่
ประการใดและวั
ดได้
เป็
น
วั
ดร้
างอยู่
จนกระทั่
งพ.ศ. ๒๔๗๙ พลตรี
เจ้
าจั
กรค�
ำขจรศั
กดิ์
เจ้
าเมื
องล�
ำพู
นองค์
สุ
ดท้
าย อาราธนาครู
บาศรี
วิ
ชั
ยให้
มา
บู
รณะสร้
างโบสถ์
วิ
หารขึ้
น วั
ดร้
างจึ
งกลั
บมาเป็
นวั
ดอี
กครั้
ง
ดั่
งปั
จจุ
บั
น
พระครู
นิ
วิ
ธธรรมโชติ
ท่
านเจ้
าอาวาสวั
ดจามเทวี
องค์
ปั
จจุ
บั
นท่
านเล่
าให้
ฟั
งว่
า
“ครู
บาบุ
ญทึ
มซึ่
งเป็
นลู
กศิ
ษย์
องค์
สุ
ดท้
ายของครู
บาศรี
วิ
ชั
ย ได้
เล่
าให้
ท่
านฟั
งว่
าเมื่
อตอน
จะสร้
างวิ
หารนั้
น ได้
ขุ
ดลึ
กลงไปพบตอเสาที่
จมอยู
่
ในดิ
น
จึ
งค้
นหาตอเสาทั้
งหมด วิ
หารที่
เห็
นในปั
จจุ
บั
น เสาได้
สร้
าง
แทนที่
ต�
ำแหน่
งเสาเดิ
ม จึ
งเชื่
อได้
ว่
าวิ
หารปั
จจุ
บั
นนั้
นเท่
ากั
บ
วิ
หารแต่
อดี
ตทุ
กประการ”