นิตยสารวัฒนธรรม ฉบับ ๓ ปีพ.ศ.๒๕๕๗ - page 32

32
๓. ประเภทเคลือบสีเขียวแบบเซลาดอน
การขึ้นรูปของภาชนะประเภทนี้ค่อนข้างบาง แต่
น�้ำเคลือบหนา การเคลือบมีทั้งชนิดเคลือบสี เขียวเข้ม ทึบมัน
ไม่แตกราน พบเป็นภาชนะประเภทชามทรงสูงขนาดต่างๆ
และชนิดเคลือบใสสีเขียวอ่อน เคลือบใสหนา แตกรานหยาบๆ
ส่วนใหญ่เป็นชามขนาดใหญ่ ปั้นหนาและหนัก เคลือบไม่สม�่ำเสมอ
เคลื อบใสจนเห็นเนื้ อดินสีเทานวล สี ขาว ค่อนข้างหยาบ
ตกแต่งด้วยการเซาะเป็ นร่องบริเวณตั วภาชนะใต้ เคลือบ
เครื่ องเคลือบประเภทนี้ มีอายุราวกลางพุทธศตวรรษที่ ๒๑
ถึงต้นพุ ทธศตวรรษที่ ๒๒
เครื่ องเคลือบประเภทเคลือบสีเขี ยวแบบเซลาดอน
บน : จานมีลายขูดขีดใต้ เคลือบ
ล่างซ้าย : ชิ้นส่วนขวดมี ลายปั้นแปะใต้เคลือบ
ล่างขวา : เศษจานเคลือบสีเขียวทึบ
๔. ประเภทเคลือบสีน�้ำตาล
เครื่องเคลื อบประเภทนี้พบค่อนข้างน้อย ส่วนมาก
เป็นภาชนะประเภทกระปุ ก ขวด ชาม และไห เนื้อดินปั้น
สีขาวนวล ตัวภาชนะมั กไม่ตกแต่งลวดลาย น�้ำเคลือบบาง
สีน�้ำตาลไหม้ ค่อนข้างด�ำ หรื อสีน�้ำตาลแกมแดง เคลือบ
ไม่ สม�่ำเสมอ อายุ ราวกลางพุ ทธศตวรรษที่ ๒๑ ถึ ง
ต้นพุทธศตวรรษที่ ๒๒
๕. ประเภทเคลือบสีเขียวทองแดงหรือตะกั่ว
รู ปทรงที่ ผลิ ตเป ็ นเครื่ อง เคลื อบประเภทนี้
ส่วนใหญ่ เป็นกระปุก ขวด และพระพุทธรูป ตั วภาชนะ
มักไม่ ตกแต่งลวดลาย น�้ำเคลือบบาง เป็นมัน พบในปริมาณ
น้อยมาก น�้ำเคลื อบมีส่วนผสมของทองแดงหรือตะกั่ว เผาใน
อุณหภูมิต�่ำ เครื่องเคลื อบประเภทนี้ไม่ประสบความส�ำเร็ จ
ในการผลิตและมีคุณภาพต�่ำ เนื่องจากพบว่าบางใบมีการเคลือบ
เพียงเล็ กน้อยและไม่สม�่ำเสมอ ก�ำหนดอายุอยู่ในช่วงเดียว
กับประเภทเคลือบสีน�้ำตาล
เครื่ องปั้ นดินเผาจากแหล่งเตาเวี ยงกาหลงมี
ระยะเวลาการผลิตที่ยาวนานและมีความส� ำคัญที่ สุ ดใน
บรรดาเครื่องปั้ นดินเผาทั้งหมดของล้านนา อาจเป็นเพราะว่า
พื้ นที่ในอ�ำเภอเวี ยงป่าเป้ ามี ความเหมาะสมในด้านที่ตั้ ง
ทางภูมิศาสตร์ อยู่ในแหล่งที่มีดินคุณภาพดี ใกล้แหล่ งชุมชน
ขนาดใหญ่ และอยู่นอกเขตเส้นทางเดินทัพ ท�ำให้มีความมั่นคง
ในการผลิตได้ เป็นระยะเวลายาวนาน ดังได้พบหลั กฐาน
จากปริ มาณเตาเผาและเครื่องปั ้นดิ นเผาที่ค้ นพบเป็ น
จ�ำนวนมากนั่นเอง
กระปุกสองหูเคลือบสีน้ำ�ตาล