วารสารวัฒนธรรม เมษายน - มิถุนายน ๒๕๕๗ - page 45

45
เมษายน-มิ ถุนายน ๒๕๕๗
แต ่ ก็ ต ้ องระวั งท ่ าจระเข ้ ฟาดหางจากฝ ่ ายตรงข ้ าม
ตอบโต้ด้ วย ระหว่างการต่อสู้เมื่อฝ่ายใดล้ มลงแล้วก็สามารถ
ลุ กขึ้ นมาสู้ ได้ อีก เพราะถื อว่ ายั งมี โอกาสใช้ชั้ นเชิ ง
เอาชนะได ้ การตั ดสิ นแพ ้ ชนะกั นของมวยโบราณ
กรรมการจะดู เมื่ อทั้ งคู่ เข้ าคลุ กวงในกั นสักระยะหนึ่ ง
แล้วผละออกมาก็จะรู้ ว่าฝ่ายไหนมี ฝี มือมากน้ อยเท่ าใด
แต่หากทั้งคู่ มีฝีมือพอๆ กั น จะตัดสินที่ ท่าร� ำเป็นส� ำคัญ
แต่ส่วนใหญ่แล้วในปัจจุบันกาต่อสู ้ ในเชิงศิลปะมวยสกลนครนี้
เมื่อการต่อสู้หรือการแสดงสิ้นสุดลง กรรมการมักตัดสิ นให้
เสมอกัน โดยจับมื อของนักมวยทั้ งสองฝ่ายชูขึ้น เพื่อเป็นการ
ให้เกียรตินักมวยผู้แสดงทั้งสองฝ่าย
ผู้แสดง เป็นชาย ตั้งแต่ ๓ คนขึ้ นไป แสดงเป็น
กรรมการ ๑ คน แสดงเป็นนักมวยอย่างน้อย ๒ คนผู้แสดง
ร�ำมวยโบราณสกลนคร นิ ยมนุ่ งผ้าโจงกระเบนหยั กรั้ง
คือ ดึงชายกระเบนให้สู งขึ้น เพื่ อให้เห็นลายสักขา สีของ
ผ้าโจงกระเบนนิยมสีแดงหรื อสีน�้ำเงิน ปล่อยชายกระเบน
ห้ อยลงมาพองาม (ด้วยเหตุ นี้ เองชาวบ้ านจึ งมักเรี ยก
นักมวยว่า "พวกเสือลากหาง") มี ผ้ าคาดเอวสี แดงหรือ
น�้ำเงิน (ใส่สลั บกับผ้านุ่ง คื อ ถ้าผ้านุ่งสีแดง ผ้าคาดเอวก็
สีน�้ำเงิน) ผ้ าคาดเอวนี้จะช่วยรัดให้ผ้าโจงกระเบนแน่นกระชับ
ท่อนบนเปลือยให้ เห็นรอยสัก
สิ่งที่ส�ำคั ญอีกอย่างในการแต่งกายของผู ้แสดง
ร�ำมวยโบราณสกลนคร ก็คื อ สวมมงคล หรือมีผ้าประเจียด
โพกศีรษะในขณะที่ไหว้ ครู (ผ้าประเจียดคือ ผ้ าลงยั นต์
บรรจุมนต์ คาถาของเกจิอาจารย์ ) และจะถอดมงคลออก
เมื่อถึ งเวลาที่ จะร่ ายร�ำหรื อต่ อสู ้ และมีผ้ ารัดต้ นแขน
(เป็นผ้าสีแดง มีตะกรุดหรือเครื่องรางของขลังที่ตนนับถืออยู่
ข้างใน) ทั้งสองข้าง
ส�ำหรับกรรมการหรือผู้ห้ามมวยนั้น การแต่งกาย
โดยส่วนใหญ่จะเหมือนนักมวย แต่กรรมการจะสวมเสื้อกั๊ก
สี แดงลงยันต์ สวมสร้ อยห้อยพระเครื่องหรื อเครื่ องราง
ของขลังมากเป็นพิเศษ
ดนตรีประกอบเป็ นสิ่งจ� ำเป็ นมากในการแสดง
ร�ำมวยโบราณสกลนคร เพราะช่ วยสร้างอารมณ์นักมวย
และผู้ชมให้เกิดความคึกคัก ยิ่งเป็นดนตรีพื้นเมืองของอีสาน
ด้ วยแล้วยิ่งสนุก คึกคั ก เร้าใจ นักมวยโบราณได้ฟังเสี ยง
แล้ วเกิดความฮึ กเหิม ร่ายร�ำได้โดยไม่เหน็ดเหนื่อย คนดู
ก็ สนุ กสนานไปด้วย เครื่ องดนตรีประกอบการแสดงร� ำ
มวยโบราณสกลนคร ใช้ เครื่องดนตรีพื้นบ้ านอีสานทั้งสิ้น
ประกอบด้วย พิณ ซอกระบอกไม้ไผ่ (ซอด้วง) กลองตุ ้ม
(กลองสองหน้ า) โปงลาง ฆ้อง แคน และโหวด ส่วนเพลงที่ใช้
ตีประกอบการแสดงร�ำมวยโบราณสกลนคร นั้นอาศั ยจังหวะ
จากเสียงกลองและเครื่องตีประกอบ จั งหวะอื่นๆ เป็นตัว
ท�ำจังหวะให้นักมวยเต้ นเหยาะย่างตามลีลาท่ าฟ้อน นิยม
บรรเลงลายภูไทเลาะตูบ หรือท�ำนองภูไทน้อย