วารสารวัฒนธรรม เมษายน - มิถุนายน ๒๕๕๗ - page 116
116
นิ
ทานโบราณภาคอี
สาน
ลั
นนา เจริ
ญสิ
ทธิ
ชั
ย
สำ
�นั
กพิ
มพ์
โป๊
ยเซี
ยน, ๒๕๕๔
จากยายอี
สานถึ
งหลานฝรั่
ง
สิ
ริ
วธู
วงศโภชย์
นานมี
บุ๊
คส์
พั
บลิ
เคชั่
นส์
, ๒๕๕๕
ประเพณี
สิ
บสองเดื
อน
โชติ
ศรี
สุ
วรรณ
บริ
ษั
ทสถาพรบุ๊
คส์
, ๒๕๕๓
หนั
งสื
อนิ
ทานโบราณภาคอี
สานเล่
มนี้
นั
กปราชญ์
อี
สานได้
บั
นทึ
กไว้
เป็
นค�
ำกลอน
ภาษาไทยอี
สาน บางเรื่
องไม่
ปรากฏชื่
อผู้
แต่
ง ผู้
เขี
ยนจึ
งเรี
ยบเรี
ยงขึ้
นใหม่
เป็
นภาษาไทยกลาง
เพื่
อความสะดวกในการอ่
าน ซึ่
งส่
วนมากเป็
นนิ
ทานชาดกที่
เชื่
อว่
าเป็
นเรื่
องของพระพุ
ทธเจ้
า
เสวยชาติ
เป็
นคนหรื
อสั
ตว์
ต่
างๆ ใน ๕๐ ชาติ
ทุ
กเรื่
องจบลงด้
วยคติ
สอนใจให้
รู้
ว่
า ท�
ำดี
ได้
ดี
ท�
ำชั่
วได้
ชั่
ว หนั
งสื
อเล่
มนี้
เหมาะสมอย่
างมากที่
จะไปอยู
่
ตามห้
องสมุ
ดของโรงเรี
ยน เพราะเป็
น
คติ
สอนใจทั้
งเด็
กและผู้
ใหญ่
ได้
เป็
นอย่
างดี
หนั
งสื
อสารคดี
จากยายอี
สานถึ
งหลานฝรั่
ง เล่
มนี้
สะท้
อนถึ
งความรั
กความผู
กพั
น
ระหว่
าง “ยาย” อี
สาน กั
บ “หลาน” ฝรั่
ง ได้
อย่
างน่
าประทั
บใจ และยั
งมุ่
งเน้
นค�
ำสอนจาก
ผู
้
ใหญ่
ถึ
งเด็
กตามอย่
างวั
ฒนธรรมไทยแท้
ดั้
งเดิ
ม คื
อจากใจคุ
ณยายผู
้
ผ่
านโลกมามากถึ
ง
หลานฝรั่
งซึ่
งก�
ำเนิ
ดลื
มตามาดู
โลกภายหลั
ง ในฐานะผู
้
“อาบน�้
ำร้
อนมาก่
อนเจ้
า ข้
าเข้
าใจ”
หรื
อตามค�
ำโบราณว่
า “เดิ
นตามหลั
งผู
้
ใหญ่
หมาไม่
กั
ด” สาระหลั
กของหนั
งสื
อเล่
มนี้
มุ
่
งให้
เยาวชนรุ
่
นหลั
งมี
ความรั
กและตระหนั
กในชาติ
ก�
ำเนิ
ดและถิ่
นฐานบ้
านเกิ
ดของตั
วเอง
ผ่
านการด�
ำรงรั
กษาศิ
ลปวั
ฒนธรรมและภู
มิ
ปั
ญญาที่
บรรพชนอี
สานได้
สั่
งสอนหรื
อปฏิ
บั
ติ
สื
บทอดต่
อกั
นมา ไม่
ว่
าจะไปเติ
บโตอยู่
แห่
งหนต�
ำบลใดในโลกกว้
างก็
ตาม
หนั
งสื
อเล่
มนี้
น�
ำเสนอประเพณี
ไทยสิ
บสองเดื
อน ซึ่
งเป็
นการเรี
ยนรู้
แบบบู
รณาการ
เข้
าใจง่
าย เรี
ยนรู้
วิ
ถี
ชี
วิ
ตและภู
มิ
ปั
ญญาไทย โดยผ่
านตั
วละครต่
างๆ ให้
ผู้
สนใจแลเห็
นคุ
ณค่
า
และความส�
ำคั
ญของประเพณี
งานบุ
ญของภู
มิ
ปั
ญญาชาวอี
สานที่
ได้
ปฏิ
บั
ติ
สื
บต่
อกั
นมา
ในโอกาสต่
างๆ ทั้
งสิ
บสองเดื
อนในแต่
ละปี
ล้
วนเป็
นประเพณี
ที่
ส่
งเสริ
มให้
คนในชุ
มชน
ได้
ออกมาร่
วมกิ
จกรรมพบปะสั
งสรรค์
เพื่
อความสนุ
กสนานรื่
นเริ
ง และเพื่
อความสามั
คคี
ของ
คนในท้
องถิ่
น ซึ่
งเป็
นการสื
บทอดสิ่
งที่
ดี
งามมาจวบจนปั
จจุ
บั
น
I...,106,107,108,109,110,111,112,113,114,115
117,118,119,120,121,122