Page 21 - วารสารวัฒนธรรม กรกฎาคม - กันยายน ๒๕๕๖

19
กรกฎาคม-กันยายน ๒๕๕๖
ส่วนที่ ๓ เป็นนักแสดงกลุ่มใหญ่ทำ�หน้าที่เป็นลูกคู่ มีจำ�นวน
ไม่จำ�กัด บางคณะมี ประมาณ ๑๐ - ๑๕ คน บางคณะมี
จำ�นวนมากกว่ า ในอดีตลู กคู่นั่งล้ อมวงเข้าหานั กเพลง
โดยทำ �หน้าที่ ตบมือให้จั งหวะ และร้องรับเสี ยงร้องของ
นักเพลงที่ทำ�หน้าที่เป็นแม่เพลง นักแสดงดังกล่ าวนี้ส่วนมาก
เป็นผู้ ชาย ที่เป็ นนั กเพลงผู้หญิ งก็ มี โดยเข้าร่ วมในวง
ทั้งทำ�หน้ าที่เป็ นแม่เพลงหรือลูกคู่ โดยเฉพาะคณะที่เป็ น
เยาวชน และมี บางวงที่ จั ดผู้ หญิ งแสดงทั้งคณะ เช่ น
คณะเจ๊ะลีเมาะ คณะนี้มีลูกคู่ เป็นหญิงล้วน
ลู กคู่ ในปั จจุ บั นมี การพั ฒนารู ปแบบและวิ ธี
การร้อง การตบมือ โดยให้ ลูกคู่จัดแถวนั่ งหน้ากระดาน
๒ – ๓ แถว หรือตามที่เห็นว่ าสวยงาม ส่วนใหญ่แต่งกาย
มีสีสั นอย่ างที่นิยมในท้ องถิ่ น อย่างเช่ นชุ ดตะโละลางอ
เป็นต้น ตำ�แหน่งในการขับร้องของนักเพลง ยื นอยู่ด้ านหลัง
ระหว่างการทำ�หน้าที่ ของลู กคู่คื อการตบมืออย่ างมี ลีลา
ด้วยวิ ธีนั่งโยกตัวพร้อมยกมือร่ายไปทางซ้าย - ขวาตามจังหวะ
เพลงที่เร็ว ท่ าทางการตบจั งหวะและโยกตั วก็ เร็ วขึ้น
อย่างพร้อมเพรียงกัน