Page 44 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับอาเซียน

42
การแต่งกาย
ด้านการแต่งกายนั้น เนื่องจากประชากรส่วนใหญ่
นั บถือศาสนาอิ สลาม การแต่งกายจึงมีแนวโน้ มไปตาม
ประเพณีของศาสนาเป็นหลัก โดยฝ่ายชาย จะนุ่งโสร่ง สวมเสื้ อ
คอปิด แขนยาว และสวมหมวกรูปกลม หรือหมวกหนีบ ที่ทำ�
ด้ วยสั กหลาดสี ดำ � เรียกว่ า “หมวกกะปิ เยาะ” หรือ
“ซอเกาะ” แต่ บางครั้งก็จะนุ่งโสร่งประมาณครึ่งตัวทั บกับ
กางเกง โดยปล่อยให้เห็นขากางเกง หากเข้าพิ ธีก็อาจจะต้อง
มีการเหน็บกริชด้วย พอมาถึงปัจจุบันชายชาวอินโดก็มีการ
ปรับเปลี่ยนไปตามโลก คือ มีการแต่งกายที่เป็ นสากลตาม
สมัยนิยมมากขึ้น แต่ ก็ยังนิยมสวมหมวกแบบเดิม
ส่วนฝ่ายหญิง การแต่งกายของผู้หญิงนั้นจะใช้ผ้าไคน์
พั นรอบตั ว และใช้นุ่งอยู่ กับบ้านเท่านั้ น โดยผ้าไคน์จะมี
ลวดลายสวยงาม เป็ นผ้าเนื้อดีที่มีราคาแพง ซึ่ งเป็นที่นิยม
เรียกกันอีกชื่อว่า “ผ้ าปาติค” เวลานุ่งจะต้องให้ยาวคลุมเท้า
และสวมเสื้ อแขนยาวที่เรียกว่า “เคบาจา” (Kebaja) สำ�หรับ
ผู้ หญิงชาวเกาะสุมาตรานั้นนิยมสวมเสื้อหลวม ลำ�ตัวยาว
เกือบถึงเข่า ที่เรียกว่า “บัตยู กรุง” และใช้ผ้าห่มพาดไหล่
ข้างหนึ่งด้วย แต่ปัจจุบันก็จะนิยมการแต่งกายที่เป็นตะวั นตก
มากขึ้น ส่วนการแต่ งกายแบบดั้งเดิมก็จะใช้ในโอกาสพิเศษ
หรือประกอบพิธีสำ�คัญๆ เท่ านั้น
อาหารการกิน
อาหารของอินโดนี เซียมี หลากหลาย ซึ่งได้รับ
อิทธิ พลมาจากวัฒนธรรมท้ องถิ่นและจากต่างประเทศ เช่น
สะเต๊ ะ (Satay) หรือที่ชาวอิ นโดนีเซียเรียกว่า
“ซะเต” เป็นอาหารยอดนิยม รับประทานคู่กับน้ำ�จิ้มถั่วลิ สง
หรือน้ำ�จิ้มแบบอื่น สะเต๊ะทำ�จากเนื้ อหมู ไก่ วัว แกะ แพะ
หรือปลาหั่นเป็นชิ้นบางหรือเป็ นก้อน เสียบไม้ย่างบนเตา
ร้อนๆ สะเต๊ะมีจุดกำ�เนิดมาจากเกาะชวาหรื อเกาะสุมาตรา
ในอินโดนีเซีย แต่ ก็ได้รับความนิยมในประเทศอื่ นๆ ด้วย เช่ น
มาเลเซีย สิงคโปร์ ฟิลิปปินส์ และไทย
กาโดกาโด
สะเต๊ะ
การแต่งกายชุ ดประจำ�ชาติของชาวอินโดนี เซีย