ฉบั
บพิ
เศษ ประชาคมอาเซี
ยน
35
จ๊
ะ (บาด) ซกสะบายด
= สบายดี
ค่
ะ / ครั
ซกสะบายดี
= สบายดี
หรื
ออกุ
น / ออกุ
นเจริ
= ขอบคุ
ขยม
= ผม / ฉั
เตอเนี้
ยะชั
วเว่
= คุ
ณชื่
ออะไร
ขยมฉม้
วกสมชาย
= ฉั
นชื่
อสมชาย
ขยมเมิ่
นยวลเต
= ฉั
นไม่
เข้
าใจ
ขยมโซ้
มโต๊
= ฉั
นขอโทษ
ประเทศเพื่
อนบ้
าน เช่
น ภาษาไทย ภาษาลาว และภาษา
เวี
ยดนาม เนื่
องจากไม่
มี
เสี
ยงวรรณยุ
กต์
สำ
�หรั
บอั
กษรกั
มพู
ชานั้
นก็
จะมี
อยู่
ด้
วยกั
น ๒ แบบ
แบบแรกคื
“อั
กษรเชรี
ยงหรื
ออั
กษรเอน”
ซึ่
งนิ
ยมใช้
กั
ทั่
วไป เป็
นอั
กษรตั
วยาว มี
เหลี่
ยม เขี
ยนง่
าย ถื
อเป็
นอั
กษรที่
เขี
ยนแบบหวั
ด แต่
เมื่
อมี
ระบบการพิ
มพ์
เกิ
ดขึ้
น ชาวกั
มพู
ชา
ก็
ประดิ
ษฐ์
อั
กษรแบบเส้
นตรงขึ้
น แล้
วก็
เรี
ยกว่
“อั
กษรยื
น”
แบบที่
สองคื
“อั
กษรมู
ลหรื
ออั
กษรกลม”
เป็
อั
กษรที่
ใช้
เขี
ยนบรรจง นิ
ยมใช้
เขี
ยนคั
มภี
ร์
ในพระพุ
ทธศาสนา
หรื
อเขี
ยนในหั
วข้
อที่
ต้
องการให้
โดดเด่
น หรื
อใช้
จารึ
กในสถาน
ที่
สาธารณะต่
างๆ
ประโยคง่
ายๆ รู
ไว้
ใช่
ว่
า…
ซั
วซไดย
= สวั
สดี
(ใช้
กั
บเพื่
อนและผู้
อ่
อนวั
ยกว่
า)
จุ
มเรี
ยบซั
= สวั
สดี
(ใช้
กั
บผู้
สู
งวั
ยกว่
าและใช้
กล่
าวสวั
สดี
แบบเป็
นทางการ)
ฟ้
อนรำ
�แบบพื้
นเมื
อง
ตั
วอย่
างการเขี
ยนภาษากั
มพู
ชา
1...,27,28,29,30,31,32,33,34,35,36 38,39,40,41,42,43,44,45,46,47,...124