Page 83 - วารสารวัฒนธรรม กรกฎาคม - กันยายน ๒๕๕๖

ไปด้วยความคิดสร้างสรรค์ ที่ไม่เคยหวงความรู้เหล่านี้เมื่อมี
โอกาสก็ จะถ่ ายทอดและเผยแพร่ ให้แก่ ผู้ สนใจอยู่เสมอ
ดังนั้น ผ้ าฝ้ายทอมือของคุณยายแสงดาจึงเป็นฝ้ายที ่ยังคง
ลักษณะของพื้นเมือง โดยเฉพาะการย้อมสีธรรมชาติ ทำ�ให้
ผ้าทอแต่ละพั บจะมี สีและลวดลายไม่ซ้ำ�กันเลย ดั งคำ�พูด
ที่กล่าวขานถึงผ้าฝ้ายทอมื อของท่านว่ า “หมื่นพับ หมื่นสี
หมื่นลวดลาย”
ด้วยคุณภาพของผ้าฝ้ายทอมือของคุณยายแสงดา
ทำ �ให้ ชาวญี่ ปุ่นได้ สั่ งซื้อผ้าเป็ นจำ �นวนมากเพื่ อนำ �ไป
จำ�หน่ายที่ญี่ปุ่น นอกจากนี้ทางร้ านจิตรลดาก็ได้สั่งซื้อผ้ า
เป็ นจำ �นวนมากเช่นกั น หากแต่ไม่ สามารถผลิ ตให้ ได้
ตามที่ต้ องการ เพราะเป็นงานทอมือ ต้องใช้เวลาทำ �นาน
วัตถุดิ บมีไม่เพียงพอ และขาดแรงงานในบางเวลา คุณยาย
แสงดาจึงชักชวนเพื่อนบ้านให้ ปลูกฝ้ายพั นธุ์พื้ นเมืองสีตุ่น
และรับซื ้ อผลผลิตไว้ทั้งหมด จากนั้นได้จัดตั ้ งกลุ ่ มเกษตรกรขึ้น
ณบริเวณบ้านพักอาศัย เพื่ อผลิตผ้าฝ้ายทอมือแท้ๆออกสู่ ตลาด
โดยคิดค่าตอบแทนเป็นรายวัน และจะรวมจ่ายให้ทุก ๑๕ วัน
ในราคาที่เป็นธรรม นับเป็ นการส่งเสริมให้เด็กสาวและคนชรา
มีงานทำ� และใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ อาทิ การรับดอกฝ้าย
ไปหีบเม็ดออก ตีให้ฟู และปั่นเป็นด้ายมาส่ง เป็นต้น เกิดรายได้
หมุนเวียนในชุมชน แก้ ปัญหาการอพยพเพื่ อไปทำ�งาน
ในเมือง และสร้างความอบอุ่ นในครอบครั วที่มีสมาชิ ก
เมล็ดคำ�แสดใช้ย้ อมเส้นใยฝ้าย