Page 78 - วารสารวัฒนธรรม กรกฎาคม - กันยายน ๒๕๕๖

76
ตะคัน๑ คือ ภาชนะเครื่องปั้นดินเผามีลักษณะกลมเหมือนอ่างเล็กๆ ใช้สำ �หรับ
ใส่เที ยนบูชาในวันลอยกระทง จังหวั ดสุโขทัย
จารีตนาฏศิลป์๒ คือ การรำ�ตามแม่บทของละครที่ครูสมั ยโบราณได้บัญญั ติไว้
ในการแสวงหาความรู้ เพิ่มเติ มอยู่ เสมอ เมื่อครั้งดำ�รง
ตำ�แหน่ งผู้อำ�นวยการวิทยาลัยนาฏศิลปอ่างทองและสุ โขทัย
ครูจตุพรได้ สร้างสรรค์ การแสดงชุดใหม่ ขึ้นอี กมากมาย
แต่ละการแสดงล้วนสอดคล้องกับวิถีชีวิตและขนบธรรมเนียม
ประเพณีของท้องถิ่ น เช่น ระบำ�จักสาน ระบำ�ตุ๊กตาชาววั ง
ระบำ�ประทีปทอง ระบำ �ฟ้อนลื้อล่องน่าน ระบำ�ฟ้อนตะคัน๑
และระบำ�เทวี ศรีสัชนาลั ย เป็นต้ น ถึงแม้ ว่าครูจตุพรดำ�รง
ตำ�แหน่ งอยู่ในสายงานบริหารมายาวนาน แต่ด้วยกายและใจ
ของท่านเป็นศิลปินโดยแท้ เมื่อมีการจัดแสดงร่วมกับหน่วยงาน
ต่างๆ ในจังหวั ด หากเป็นการแสดงโขนแล้ว ท่านจะต้องร่วม
แสดงกับคณะครูและนักศึกษาของวิทยาลัยทุกครั้ง ตลอดจน
ร่วมการแสดงแสง สี เสียง เรื่อง เมืองพ่อกูสุโขทัย และเรื ่ อง
ชาละวันของจังหวัดพิจิตร
ด้ วยจิตใจที่เปี่ ยมล้ นด้วยความเป็นครู มืออาชีพ
ของครูจตุพร ท่านมิได้หวงแหนวิชาความรู้ไว้กับตั วท่านเอง
จึงได้ ปรึกษาหารื อในบรรดากลุ่มผู้ ที่ ได้รับการถ่ ายทอด
เพลงหน้ าพาทย์ องค์ พระพิ ราพกลุ่มสุ ดท้าย เกรงว่ า
การสืบทอดจะสู ญหายไปพร้อมกั บสังขารตามกาลเวลา
จึงคัดเลือกลูกศิษย์ที่ มี คุณสมบัติ สมบูรณ์ตามจารีตนาฏศิลป์๒
ไทยแต่โบราณเข้ าต่อท่ารำ �เป็ นชุดแรก ณ โบสถ์ วั งหน้า
ในวิ ทยาลั ยนาฏศิลป และรับครอบอย่ างเป็ นทางการ
เพื่อเผยแพร่ ต่ อสาธารณชนในพิ ธีไหว้ ครู โขน-ละคร
ณ โรงละครแห่งชาติ นอกจากนี้ ท่านยังได้ถ่ายทอดความรู้
การแสดงโขนเพื่อเป็นวิทยาทานให้ แก่นักเรียน นิสิตนักศึกษา
รวมถึงประชาชนทั่วไปด้วย อาทิเช่น เป็นวิ ทยากรเล่าเรื่อง
รามเกียรติ์ ให้แก่นักเรี ยนโรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัย
เกษตรศาสตร์ ให้ คำ�ปรึ กษาการแสดงโขนแก่นิสิ ตระดั บ
ปริญญาโทและระดับปริ ญญาเอก ให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับโขน
นักศึกษามหาวิ ทยาลัยธรรมศาสตร์ เพื่ อจั ดทำ�รายการ
สารคดีประกอบการผลิตรายการโทรทัศน์