78
ธั
ญภั
ทร์
วิ
วั
ฒน์
เดชากุ
ล
ศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
แสงดา บั
นสิ
ทธิ
์
สร้
างสรรค์
ผ้
าฝ้
ายทอมื
อ
อาภรณ์
จากธรรมชาติ
ด้
วยความรั
กและอยู
่
กั
บธรรมชาติ
กอปรกั
บความคุ
้
นเคย พบเห็
น และผู
กพั
นกั
บกระบวนการทอผ้
ามาตั
้
งแต่
เยาว์
วั
ย
นางแสงดา บั
นสิ
ทธิ
์
หรื
อคุ
ณยายแสงดาแห่
งบ้
านไร่
ไผ่
งาม อำ
�เภอจอมทอง จั
งหวั
ดเชี
ยงใหม่
ได้
สร้
างสรรค์
ความงามของธรรมชาติ
ออกมาในผลงาน
“ผ้
าฝ้
ายทอมื
อย้
อมสี
จากสมุ
นไพร”
ถื
อเป็
นผลงานที่
มี
เอกลั
กษณ์
เฉพาะตั
ว ตั้
งแต่
ขั้
นตอนการเลื
อกสรร
การทอ การออกแบบลวดลาย การจั
ดระบบ และการนำ
�เสนอไปบนผื
นผ้
าด้
วยภู
มิ
ปั
ญญาตนเอง ดั
งปณิ
ธานที
่
ตั
้
งไว้
อย่
างแน่
วแน่
มั่
นคงว่
า
“การผลิ
ตงานที่
มี
คุ
ณภาพพิ
ถี
พิ
ถั
นทุ
กขั้
นตอนเท่
านั้
นจึ
งจะอยู่
ได้
และเป็
นที่
ยอมรั
บตลอดไป”
ความงดงาม
และความแปลกใหม่
ในลวดลายของผื
นผ้
าฝ้
ายทอมื
อที่
มาจากความชำ
�นาญ ความทุ่
มเท และความปรารถนาที่
จะพั
ฒนาและ
ยกระดั
บคุ
ณภาพผลงานอย่
างต่
อเนื
่
อง รวมถึ
งความตั
้
งใจที
่
จะส่
งเสริ
มอาชี
พการทอผ้
าให้
แก่
คนในท้
องถิ
่
น ทำ
�ให้
นางแสงดาเป็
น
ที่
ยอมรั
บและรู้
จั
กอย่
างกว้
างขวางทั้
งชาวไทยและต่
างประเทศ จนได้
รั
บการยกย่
องให้
เป็
นศิ
ลปิ
นแห่
งชาติ
สาขาทั
ศนศิ
ลป์
(การทอผ้
า) ประจำ
�ปี
พุ
ทธศั
กราช ๒๕๒๙
คุ
ณยายแสงดา บั
นสิ
ทธิ์
เกิ
ดเมื่
อวั
นที่
๑๔ เมษายน
พ.ศ. ๒๔๖๒ ที่
บ้
านท่
าม่
วง ตำ
�บลสบเตี๊
ยะ อำ
�เภอจอมทอง
จั
งหวั
ดเชี
ยงใหม่
เป็
นบุ
ตรสาวคนเดี
ยวของนายหมวกและ
นางคำ
�มู
ล คุ
ณยายแสงดาไม่
ได้
เข้
าโรงเรี
ยน แต่
ได้
ฝึ
กฝนเรี
ยน
ด้
วยตนเองกั
บคุ
ณลุ
งจนมี
ความสามารถอ่
านออกเขี
ยนได้
ด้
วยเกิ
ดในครอบครั
วและหมู่
บ้
านที
่
มี
กี่
ทอผ้
าอยู่
แทบทุ
ก
หลั
งคาเรื
อน ทำ
�ให้
มี
ความคุ้
นเคยและสนใจในการทอผ้
า
อี
กทั้
งค่
านิ
ยมในท้
องถิ่
นสมั
ยนั้
นที่
ลู
กผู้
หญิ
งทุ
กคนต้
องเก่
ง
เรื่
องนี้
คุ
ณแม่
ของท่
านจึ
งจั
บมื
อสอนให้
ฝึ
กหั
ดทอผ้
ามาตั้
งแต่
อายุ
๕-๖ ปี
และได้
รั
บการสื
บทอดความรู้
จากคุ
ณยายเลี่
ยม
ผู้
ซึ่
งมี
ความชำ
�นาญในการทอผ้
า และย้
อมสี
ผ้
าฝ้
ายด้
วย
สมุ
นไพรแบบโบราณ ได้
กระทำ
�มาเรื
่
อยๆ จนเกิ
ดความชำ
�นาญ
และพั
ฒนาฝี
มื
อได้
ดี
ยิ
่
งขึ
้
น ต่
อมาได้
สมรสกั
บนายดาบมาลั
ย
บั
นสิ
ทธิ
์
มี
บุ
ตรสาวด้
วยกั
น ๑ คน หลั
งจากแต่
งงานแล้
ว คุ
ณยาย
แสงดาได้
ทำ
�งานเกี่
ยวกั
บการทอผ้
าเล็
กๆ น้
อยๆ สำ
�หรั
บ
ใช้
สอยในครอบครั
ว จึ
งทำ
�ให้
ได้
พั
ฒนาความรู
้
ความสามารถ
มากขึ
้
นเรื
่
อยๆ และเมื่
อเกิ
ดสงครามโลกครั้
งที่
๒ ในยาม
ที่
ผ้
าขาดตลาด คุ
ณยายแสงดาและคุ
ณแม่
ก็
ได้
ริ
เริ่
มทอผ้
า
ที่
เรี
ยกว่
า
“ผ้
าเปลื
อกไม้
”
สี
กากี
เพื่
อใช้
สำ
�หรั
บตั
ด
ชุ
ดข้
าราชการให้
สามี
ใส่
ไปทำ
�งาน และเพื่
อนๆ ของสามี
ในขณะนั้
นได้
ใช้
กี่
สองหลั
งช่
วยกั
นทอกั
บคุ
ณแม่
จนกระทั่
ง
สงครามยุ
ติ
ลง อี
กทั้
งคุ
ณแม่
ชราภาพมากแล้
ว จึ
งมี
เพี
ยง
คุ
ณยายแสงดาที่
ยั
งคงทอผ้
าเรื่
อยมา