Page 65 - นิตยสารวัฒนธรรม ปีที่ ๕๒ ฉบับที่ ๑ มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๖

๖๓
มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๖ีน
๕. ความรูดานการทําเชือกปะกํา การทําเชือกปะกํา
ไม เพียงเป นงานชางฝมื ออันประณี ตละเมียดละไมเทานั้น
แตยังเกี่ยวของกับพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ คือการอัญเชิ ญผีปะกํา
เขาสถิตในเชือกปะกําอีกดวย
๖. ความรูดานการสังเกตลั กษณะชางดี ชางร าย
หรือชางมงคล ชางอั ปมงคล ความรูดานคชลักษณเปนความรู
ที่ สั ่ งสมสืบทอดตอเนื่องกันมายาวนาน เปนตนวา การดู “หลุมผี”
ของชาง ซึ่งมี ลักษณะเปนตุมขนาดเท ากั บผลมะนาวอยูที่
บริเวณคอชาง และมีน้ํ าไหลออกมาอยู  ตลอดเวลา ชาวกูยอาเจียง
เชื่อกันวาเปนชาง “กินควาญ” หมายถึงเปนชางที่มีนิสัยทําราย
ควาญใหเสียชีวิต ที่บานตากลาง ตําบลกระโพ อํ าเภอทาตูม
จังหวัดสุรินทร มีชางหลุมผีอยูเชือกหนึ่ งทําร ายควาญเสียชี วิต
มาแลว ๕ คน จนกระทั่งวาเจาของชางต องนําไปฝากกับยอด
ฝมือทานหนึ่งเปนผูเลี้ยงให
เป นความจริงที่ ว า ความรู เกี่ ยวกั บช างของ
ชาวกูยอาเจี ยงเปนความรูที่ อยูภายในตัวหมอชางและควาญ
(Inner intellectual) ในลั กษณะของความทรงจํ าและ
ประสบการณ การถายทอความรูกระทํากันใน ๒ ทางคือ
โดยทางวาจา และโดยการปฏิบัติจริง แตมีขอหามอันเปนจารีต
คือ หามบิดาถายทอดใหกับบุตรชายโดยตรง
การเซนทําเชือกปะกํา