Page 57 - นิตยสารวัฒนธรรม ปีที่ ๕๒ ฉบับที่ ๑ มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๖

๕๕
มกราคม-มีนาคม ๒๕๕๖ีน
มีพิธีทําบุญต ออายุหลากหลายประเภท ดังนี้
๑. พิ ธีสู ขวัญกอง
มีการเตรียมเครื่องบูชาในพิธีไดแก กองขาว ไขตม
แปงหอม กลวย ขาวเหนียว กรวยขันหาหรือขันแปด น้ํ าหอม
ฝ ายผูกแขน พิ ธีกรรมเริ่ มด วยการเขียนชื่ อ และอายุของ
ผูตออายุ ผู เจ็บปวยหรือผูประสบเคราะห โดยเอาเสื้อผาและ
สิ่งของเครื่องใชของผูตออายุใสลงในกองขาว แล วนํากองขาว
ไปถวายพระที่ วัดในตอนเย็น พรอมทั้งนิ มนตพระสวดมนต
ทํ าวัตรเย็น จุ ดธูปเที ยน ชุ มนุมเทวดาประกาศชื่อผูตออายุ
แล วนํากองขาวมาสวดเรี ยกขวัญ สามครั้ง กระทํ าติดตอกัน
สามคืน เมื่อสวดจบแลว พระผูสวดจะนํากองขาวไปยังบานเรือน
ผูตออายุ ผูกแขน เสร็จแลวใหพรและอนุโมทนา
๒. พิธีเสียเคราะห
ชาวอีสานมีพิธีกรรมเสียเคราะหหรือสะเดาะเคราะห
เมื่ อบุ คคลมี ลางร ายบอกเหตุ ว าชะตาจะถึ งฆาตหรื อมี
เคราะหกรรมมาสู ตน พิธี แบบจารีตเดิม ครูที่ ประกอบพิ ธี
เรี ยกวา “หมอจ้ํา” จะเปนผูประกอบพิ ธี สะเดาะเคราะห
เครื่องบูชามีเทียนพิ ธี ๕ เลม น้ําทําน้ํามนต กระทงเกาหอง
ยาวด านละหนึ่งศอกวั ดจากผูเสี ยเคราะห หรื อผูที่ ต องการ
สะเดาะเคราะห รวมทั้งใสสิ่งของตางๆ เช น ขาวสาร หมากเจียน
และพลูจี บ เล็บมื อ เล็บเทา เสนผม เศษเสื้อผาของผูเสียเคราะห
ใส ในกระทงดวย พิ ธีกรรมเริ่ มโดยหมอจ้ําจะนํ าขันแปด
มาบูชาครู ทองนะโนสามจบ กลาวสรรเสริญเทวดา สวดคํา
เสียเคราะห ตามด วยสายสิญจนผูกขอมือผูเสียเคราะห แลวนํา
กระทงไปทิ้งไวที่ทางสามแพรง
พิธีเสียเคราะหแบบใหม ประกอบพิธีโดยพระภิกษุ
สี่รูป หากทําพิธีกอนเพลตองถวายภัตตาหารด วย พิธี กรรม
เริ่มจากนิ มนตพระภิ กษุนั่ งอาสนะที่จัดไว นําอั ฐบริขารและ
อุ ปกรณ ประเคนพระภิกษุ พระภิ กษุ นํ าสายสิญจน ลอม
เปนปริมณฑล ผู เสียเคราะหนําขันหาประเคนพระภิกษุ จุดธูป
จุ ดเทียน เจาพิธีอาราธนาศีล และจุดเทียนทํ าน้ํามนต พระภิกษุ
ทั้ งสี่รูปสวดมนตเจริญชั ยคาถา หลังจากนั้ นรับการประพรม
น้ํ ามนต แลวทําพิธีสูขวัญหรือบายสีสูขวัญ
ภาคตะวันออกเฉียงเหนื อ