นิตยสารวัฒนธรรม ฉบับ ๓ ปีพ.ศ.๒๕๕๗ - page 63

63
กรกฎาคม-กั
นยายน ๒๕๕๗
สื่
อส�
ำเนี
ยงเสี
ยงเลอเวื
อะ
เลอเวื
อะวิ
กฤติ
ภาษาที่
ถาโถม
ภาษาเลอเวื
อะ มี
หลายส�
ำเนี
ยงท้
องถิ่
น อาทิ
ส�
ำเนี
ยงบ้
านป่
าแป๋
ส�
ำเนี
ยงบ้
านละอุ
บ ส�
ำเนี
ยงบ้
านบ่
อหลวง
เป็
นต้
น ภาษาเลอเวื
อะเป็
นภาษาที่
ไม่
ใช้
ลั
กษณะน�้
ำเสี
ยง
(register) หรื
อวรรณยุ
กต์
(tone) ในการแสดงนั
ยส�
ำคั
ทางความหมาย โดยเฉพาะส�
ำเนี
ยงท้
องถิ
นบ้
านป่
าแป๋
เป็
นส�
ำเนี
ยงที่
ยั
งคงลั
กษณะดั้
งเดิ
มทางภาษาของตระกู
ออสโตรเอเชี
ยติ
กไว้
ได้
มาก กล่
าวคื
อ มี
หน่
วยเสี
ยงพยั
ญชนะ
ต้
นเดี่
ยว (๓๗ ตั
ว) พยั
ญชนะต้
นที่
สามารถควบกั
บตั
วอื่
นอกจาก ร ล ว แล้
วยั
งมี
ย ด้
วย เช่
น กยั
ก “ควาย” พยุ
“ผ้
าห่
ม”
หน่
วยเสี
ยงสระเดี่
ยว (๙ ตั
ว) และสระประสม (๑๔ ตั
ว) ที
ออก
เสี
ยงต่
างจากภาษาไทย โดยออกเสี
ยงสระสองเสี
ยง
เรี
ยงต่
อเนื่
องกั
นอย่
างสมบู
รณ์
ในการเขี
ยนแทนเสี
ยงสระ
เรี
ยงด้
วยอั
กษรไทยนั้
น จะใช้
รู
ปสระภาษาไทยที่
ออกเสี
ยง
เหมื
อนหรื
อใกล้
เคี
ยงกั
บสระแต่
ละตั
วโดยแทรกเครื่
องหมาย
- (ยั
ติ
ภั
งค์
) ระหว่
างสระทั้
งสองเพื
อแสดงว่
าออกเสี
ยงเชื่
อมโยง
ต่
อเนื่
องกั
น และหน้
ารู
ปสระตั
วหลั
งจะเติ
มพยั
ญชนะ อ
เพื่
อให้
สระได้
เกาะไว้
เช่
น เลอ-อิ
จ “หมู
” เมอ-อุ
ก “วั
ว”
พยั
ญชนะสะกด (๑๐ ตั
ว) โดยเฉพาะอย่
างยิ่
งการใช้
ตั
วสะกด
จ ญ และ ฮ ซึ่
งเป็
นเอกลั
กษณ์
ของภาษาตระกู
ลมอญ-เขมร
ไวยากรณ์
ภาษาเลอเวื
อะโดยทั่
วไปมี
ลั
กษณะเรี
ยงค�
แบบประธาน – กริ
ยา – กรรม เช่
นเดี
ยวกั
บภาษากลุ
ออสโตรเอเชี
ยติ
กอื่
นๆ เช่
น ประโยคว่
า กวนโดะ โซม อา-โอบ
<เด็
ก-กิ
น-ข้
าว> = เด็
กกิ
นข้
าว ลั
กษณะไวยากรณ์
ที่
เป็
เอกลั
กษณ์
คื
อลั
กษณะประโยคค�
ำถาม เช่
น อั
ม-กอ-เปอะ
<ไหม-สบาย-คุ
ณ> = คุ
ณสบายดี
ไหม ปะ-เออ-อิ
ญ-เปอะ -
เ’นอ-อุ
ม - นาทู
ม? <คุ
ณ-มา-คุ
ณ-จาก-ที่
ไหน>=คุ
ณไปไหนมา
ประโยคปฏิ
เสธ เช่
น ญื
ม - เตอ-อู
- โซม <อร่
อย-ไม่
-กิ
น> =
กิ
นไม่
อร่
อย แกฮ-โซม-เตอ-อู
<ได้
-กิ
น-ไม่
> = กิ
นไม่
ได้
เป็
นต้
ด้
วยกระแสโลกาภิ
วั
ตน์
ที่
ก�
ำลั
งถาโถมเข้
าสู่
สั
งคมคนเลอเวื
อะ ภาษาที่
ใช้
ในระบบการศึ
กษา
การสื่
อสาร ที่
มิ
ได้
ใช้
ภาษาท้
องถิ่
น การด�
ำรงชี
วิ
ตที่
เปลี่
ยนจากการปลู
กพื
ชพื้
นถิ่
นมาเป็
นพื
ชเศรษฐกิ
การเปลี่
ยนแปลงระบบความเชื่
อดั้
งเดิ
มมานั
บถื
อศาสนาใหม่
การแต่
งงานข้
ามกลุ
ม การออกไปท�
ำงาน
นอกหมู
บ้
าน เหล่
านี้
ล้
วนเป็
นเหตุ
ให้
ภาษาและวั
ฒนธรรมเลอเวื
อะอ่
อนแอลง นิ
ทานพื้
นบ้
าน วรรณกรรม
มุ
ขปาฐะที่
เรี
ยกว่
า “เลอซอมแล” ในบางพื้
นที่
บางบริ
บท ก็
เริ่
มเลื
อนหาย
I...,53,54,55,56,57,58,59,60,61,62 64,65,66,67,68,69,70,71,72,73,...122
Powered by FlippingBook