84
และกรี
ก ละครโมโร-โมโรเป็
นที่
นิ
ยมในหมู่
ชาวบ้
านเท่
านั้
น
ผู้
คนในเมื
องส่
วนใหญ่
จะไม่
นิ
ยม
นอกจากนี้
ก็
ยั
งมี
การแสดงที่
เรี
ยกว่
า
“ซาซู
เอลา”
(Zarzuela)
เป็
นอุ
ปรากรสเปน ซึ่
งข้
าราชการและพ่
อค้
าสเปน
จะนิ
ยมเป็
นอย่
างยิ่
ง ซึ่
งส่
งผลให้
ชาวฟิ
ลิ
ปปิ
นส์
นิ
ยมดู
ตาม
สำ
�หรั
บด้
านดนตรี
ของชาวฟิ
ลิ
ปปิ
นส์
นั้
น ได้
รั
บ
อิ
ทธิ
พลมาจากสเปนค่
อนข้
างสู
ง ส่
วนใหญ่
มี
การเล่
นกี
ตาร์
เป็
นเครื
่
องดนตรี
หลั
ก ชาวฟิ
ลิ
ปปิ
นส์
นั
้
นไม่
เพี
ยงแต่
เล่
นกี
ตาร์
เก่
ง
หากยั
งสามารถผลิ
ตกี
ตาร์
ที
่
ดี
มี
คุ
ณภาพได้
อี
กด้
วย โดยส่
วนใหญ่
จะผลิ
ตขึ้
นที่
เกาะเซบู
ฟิ
ลิ
ปปิ
นส์
นั้
นมี
การแสดงพื้
นเมื
องที่
น่
าสนใจ เช่
น
“คาริ
โนซา” (Carinosa)
ซึ่
งเป็
นระบำ
�พื้
นเมื
องที่
ได้
รั
บ
อิ
ทธิ
พลมาจากสเปน คาริ
โนซา แปลว่
า
“คู่
รั
ก”
หรื
อ
“ที่
รั
ก”
เวลาเต้
นรำ
�ก็
จะจั
บคู่
กั
นระหว่
างชายหญิ
ง โดยฝ่
ายหญิ
งก็
จะ
ใส่
ชุ
ด “Maria Clara” และถื
อพั
ดหรื
อผ้
าเช็
ดหน้
าแล้
วร่
ายรำ
�
แสดงท่
าทางเขิ
นอาย ซึ่
งบทเพลงที่
ใช้
ประกอบการร่
ายรำ
�ก็
จะเป็
นการบรรยายชมความงามของหญิ
งสาว
ติ
นิ
กลิ
ง (Tinikling)
ระบำ
�ประจำ
�ชาติ
ของ
ฟิ
ลิ
ปปิ
นส์
เป็
นระบำ
�ของชนเผ่
าพื้
นเมื
องที่
ใช้
ไม้
ไผ่
สองลำ
�มาตี
กระทบกั
น โดยผู้
เต้
นจะก้
าวขาเต้
นเป็
นจั
งหวะระหว่
างไม้
สองลำ
�นั้
น ติ
นิ
กลิ
งเป็
นระบำ
�ที่
จะต้
องอาศั
ยความเชี่
ยวชาญ
และการฝึ
กฝน โดยผู
้
เต้
นต้
องมี
ความรวดเร็
วและความแม่
นยำ
�
ซึ่
งเป็
นการแสดงพื้
นบ้
านของเมื
องเลย์
เต (Leyte) และ
เมื
องอื่
นๆ ในหมู่
เกาะวี
ซายั
ส
ติ
นิ
กลิ
ง
ระบำ
�ประจำ
�ชาติ
ของฟิ
ลิ
ปปิ
นส์
ภาษา
ฟิ
ลิ
ปปิ
นส์
มี
การใช้
ภาษามากกว่
า ๑๗๐ ภาษา โดย
ส่
วนมากเกื
อบทั้
งหมดเป็
นภาษาในตระกู
ลย่
อยมาลาโย-โป
ลิ
นี
เซี
ยนตะวั
นตก แต่
ในปี
พ.ศ. ๒๕๓๐ รั
ฐธรรมนู
ญได้
ระบุ