Page 60 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับอาเซียน

58
มาเลเซียประกอบด้ วยประชากรหลายเชื้อชาติ โดยเฉพาะมลายูหรือมาเลย์ที่ เป็น
คนส่ วนใหญ่ของประเทศ รองลงมาก็ จะมีจีนและอินเดีย นอกนั้นก็จะเป็นชนพื้นเมืองต่างๆ
นั่นทำ �ให้ศิลปวัฒนธรรมของชาวมาเลเซียหลากหลาย และโดดเด่น โดยเฉพาะวัฒนธรรมที่
ผูกพันอยู่กับศาสนาอิสลาม
ตั้งอยู่บนเกาะบอร์เนียว (กาลิมันตัน) ประกอบด้วย ๒ รัฐ
คือ ซาบาห์และซาราวัก มีพรมแดนทิ ศใต้ติดอินโดนีเซียและ
มาเลเซียตะวันตก ล้อมรอบประเทศบรูไนด้วยรัฐซาราวั ก
ภูมิอากาศ เนื่องจากตั้งอยู่ใกล้เส้ นศูนย์สูตร จึงมี
อากาศร้อนชื้ นแถบศู นย์ สูตรอยู่ ในอิทธิพลของลมมรสุ ม
อุณหภู มิเฉลี่ย ๒๘ องศาเซลเซียส
ประวัติความเป็ นมา
“มาเลเซีย” (Malaysia) มี เมืองหลวงชื่ อ
“กัวลาลัมเปอร์” (Kuala Lumpur) ต้ นกำ�เนิดของมาเลเซียเริ่ม
ที่รัฐมะละกา ในช่วงศตวรรษที่ ๑๕ ซึ่งมะละกาเจริญรุ่งเรื อง
ถึงขี ดสุด เนื่องจากเป็นจุ ดพักเรือพ่อค้าชาวตะวันตก ที่ล่ อง
เรือผ่านช่องแคบมะละกามา เมืองมะละกาจึงเป็นส่วนหนึ่ง
ของเส้ นทางสายเครื่ องเทศอั นลื อชื่ อ แต่นั่ นก็ส่ งผลให้
เป็ นการล่อตาล่อใจชาติมหาอำ �นาจยิ่งนัก ในที่สุดมะละกา
ก็ตกเป็ นเมืองขึ้นของโปรตุเกส สู่ฮอลั นดาและอังกฤษ ตาม
ลำ �ดับ นอกจากนี้ อังกฤษยังได้ ครอบครองแหลมมลายู
ทั้งหมดอีกด้วย
ช่วงสงครามโลกครั้งที่ ๒ ญี่ปุ่นขั บไล่อังกฤษออก
ไปแล้วปกครองมลายูแทน แต่ภายหลังสงคราม เมื่ อญี่ปุ่น
พ่ ายแพ้ อังกฤษก็เข้ ามาปกครองมะละกาอีกครั้ง และในที่สุด
พ.ศ. ๒๕๐๐ มลายู ก็ได้เอกราชจากอั งกฤษ และตั้ งชื่อ
ประเทศว่า “สหพั นธ์มลายา” ต่อมาเมื่อรวมรัฐซาบาห์ และ
รัฐซาราวั กเข้าด้ วยแล้ว ประเทศมาเลเซียจึงได้ถือกำ�เนิ ดขึ้น
ภูมิศาสตร์
มาเลเซียมี พื้ นที่ ๓๓๐,๒๕๗ ตารางกิโลเมตร
ประกอบด้วยพื้นที่ ๒ ส่ วนโดยมีทะเลจีนใต้กั้น ส่วนแรกคือ
“มาเลเซียตะวั นตก” ตั้งอยู่บนคาบสมุทรมลายู มีพรมแดน
ติ ดประเทศไทยทางรัฐกลันตัน เประ ปะลิส และเกดะห์ และ
ติดกับสิงคโปร์ทางรัฐยะโฮร์ ส่วนที่ สอง คือ “มาเลเซียตะวันออก”
ประชากร ชาติ พันธุ์
ประเทศมาเลเซียมีปัญหาประชากรหลากหลาย
เชื้ อชาติ มีประชากร ๒๙.๗ ล้านคน ในอดี ตเคยเกิ ด
สงครามกลางเมื องเนื่องจากการกีดกันทางเชื้อชาติ ซึ่ ง
ประชากรส่วนใหญ่เป็ นชาวมลายูร้ อยละ ๕๐.๔ เรียกว่า
“ภูมิบุตร” (Bumiputra) คือ “บุตรแห่งแผ่นดิน” รวมไป
ถึงชนดั้งเดิ มของประเทศอีกส่วนหนึ่ ง ได้แก่กลุ่ มชนเผ่าใน
รัฐซาราวัก และรัฐซาบาห์ ซึ่งมีอยู่ร้อยละ ๑๑
ตามรั ฐธรรมนูญของมาเลเซี ยนั้น ชาวมลายูคื อ
มุสลิม และอยู่ในกรอบวัฒนธรรมมลายู แต่ชาวภูมิบุตรที่
ไม่ใช่ชาวมลายูนั้น มีจำ�นวนกว่ าครึ่งของประชากรในรั ฐ
ซาราวัก (ได้แก่ชาวอิบันร้อยละ ๓๐) และร้ อยละ ๖๐ ของ
ประชากรรัฐซาบาห์ (ได้แก่ ชาวกาดาซัน-ดูซุนร้อยละ ๑๘
และชาวบาเจาร้อยละ ๑๗) อีกทั้งยังมีชนพื้นเมืองดั้ งเดิมของ
คาบสมุทรมลายู อีกกลุ่มหนึ่ง คือ “โอรัง อัสลี” (Orang Asli)