Page 66 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับอาเซียน

64
ศิลปะการแสดง
ด้ วยความที่มีรากฐานทางวั ฒนธรรมร่ วมกั บ
ชาวอิ นโดนีเซีย อีกทั้งยังเป็นกลุ่มชนจากชาติพันธุ์ เดียวกัน
คื อ ชาวมาเลย์ หรือ ชาวมาเลเซียเชื้อสายอินเดี ย ซึ่ งรับ
อารยธรรมของอินเดียและมุสลิมเหมือนๆ กัน แต่ในด้ านศิลปะ
การแสดงนั้นจะแตกต่างอยู่พอสมควร ซึ่งการแสดงที่โดดเด่น
ของมาเลเซียจะมีกลิ่นอายทางวัฒนธรรมจากชาติอื่นเข้ามา
ปะปนอยู่ด้วย เช่น อุปรากรจีน เป็นต้ น
การรำ�ซาบิ น (Zapin) เป็นการแสดงการฟ้อนรำ�
หมู่ ซึ่ งเป็นศิ ลปะพื้นเมืองของชาวมาเลเซีย โดยเป็ นการ
ฟ้ อนรำ �ที่ได้รั บอิทธิ พลมาจากดิ นแดนอาระเบีย โดยมี
ผู้แสดงเป็นหญิ งชายจำ�นวน ๖ คู่ เต้นตามจังหวะกี ตาร์แบบ
อาระเบียน และกลองเล็กสองหน้าที่บรรเลงจากช้าไปเร็ว
บังซาวัน เป็นการแสดงละครเวทีที่สร้างขึ้ นในยุคใหม่
ช่วงพุทธศตวรรษที่ ๒๕ โดยจะเป็นละครที่ได้ รับความนิยม
มากก่อนสงครามโลกครั้งที่ ๒ เนื้อเรื่ องที่นำ�มาแสดงก็จะนำ�
มาจากประวัติศาสตร์ของมาเลเซีย นิทานอาหรับ วรรณกรรม
อิสลาม และจากสื่ อบันเทิงสมั ยใหม่ เช่ น เนื้อร้องจาก
ภาพยนตร์ ที่ ได้ รับความนิ ยมสูง เป็ นต้ น โดยในช่วง
การเต้ นรำ�ของชาวมาเลยเซีย เป็นระบำ�พื้นเมือง มั กเล่นกัน
ช่ วงสิ้นสุดของฤดูการเก็บเกี่ยวข้าวและเริ่มต้นฤดูกาลใหม่
เอกสารการอ้างอิง
ข้อมูลพื้นฐานสหพันธรัฐมาเลเซีย. วิทยาลั ยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลั ยบูรพา. ชลบุรี : มหาวิทยาลั ย, ๒๕๕๑.
ASEAN mini book, กรุงเทพฯ : กรมอาเซียน กระทรวงการต่างประเทศ, ๒๕๕๔.
อาเซียนไฮไลท์ส ๒๕๕๔, กรุงเทพฯ : กรมอาเซียน กระทรวงการต่างประเทศ, ๒๕๕๔.
มารู้จักอาเซียนกันเถอะ, กรุ งเทพฯ : กรมอาเซียน กระทรวงการต่างประเทศ, ๒๕๕๓.
มาลินี ดิลกวณิช, ระบำ�และละครในเอเชีย. กรุงเทพฯ : มหาิวิทยาลั ยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๓.