Page 113 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับอาเซียน

ฉบับพิเศษ ประชาคมอาเซี ยน 111
ภาษา
ประเทศเวี ยดนามมีการสื่ อสารโดยใช้ ภาษา
เวียดนาม เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๖๓ วงการวิ ชาการเวียดนามได้
ลงประชามติที่จะใช้ตั วอักษรละตินแทนตัวอักษรจีนในการ
เขียนภาษาเวียดนาม อั กษรเวียดนามที่ใช้ ในปัจจุบันเรียกว่า
“อักษรโกว๊กหงือ” (Quoc Ngu) เป็นการนำ�อักษรละตินมา
ประยุกต์ใส่เครื่องหมายต่างๆ แทนวรรณยุกต์ เพื่ อให้การ
ออกเสียงได้ตรงมากยิ่งขึ้น อักษรโกว๊กหงือได้รับความนิยม
เมื่อศตวรรษที่ ๒๐ นี้เอง แต่ก่อนจะใช้ “อักษรจื๋อโนม” ซึ่ง
เป็นอั กษรที่ประยุ กต์มาจากอักษรของจี น ภายหลังจึงมีการ
ประดิษฐ์อักษรโกว๊กหงือขึ้ นก็มีการใช้ผสมกั น แต่ภายหลัง
อักษรจื๋อโนมลดความนิยมลงเรื่ อยๆ จนเหลือแต่อักษร
โกว๊กหงือในที่สุด
ประโยคง่ายๆ รู้ไว้ใช่ ว่า...
ซินจ่าว = สวัสดี
โตย เต็น หล่า... = ฉันชื่อ…
ก่ามเอิน = ขอบคุณ
ซินโหลย = ขอโทษ
ต๋ามเบียด = ลาก่อน
จุ๊บ หงู งอน = ราตรีสวัสดิ์
เบิดเดือกคง = ลดราคาได้ไหม
วัดกาวได๋ แตกต่ างจากวัดทั่วไปในศาสนาพุทธ ด้วยสถาปัตยกรรม
ที่ผสมผสานระหว่างความศรัทธาอันหลากหลาย
ตัวอย่างการเขียนภาษาเวียดนาม
เอกสารการอ้างอิง
เวียดนาม : ดอกไม้หลังไฟสงคราม. สัจภูมิ ละออ. กรุงเทพฯ : เนชั่นบุ๊คส์. ๒๕๔๕.
ASEAN mini book, กรุงเทพฯ : กรมอาเซียน กระทรวงการต่างประเทศ, ๒๕๕๔.
มารู้จักอาเซียนกันเถอะ, กรุงเทพฯ : กรมอาเซี ยน กระทรวงการต่างประเทศ, ๒๕๕๓.
มาลินี ดิลกวณิช, ระบำ�และละครในเอเชีย. กรุงเทพฯ : มหาิวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๓.