Page 39 - วารสารวัฒนธรรม ฉบับ ๑

เมษายน-มิ ถุนายน ๒๕๕๕ 37
สืบสาวเล่าเรื ่อง
วิชญดา ทองแดง
ศรี ธนญชั ย
“ช่ างประเสริ ฐ
เป็ นเลิศกว่าใคร
ในแผ่ นดิน”
ความรุ่มรวยทางภูมิปัญญาในสังคมไทยอย่างหนึ ่งคือการใช้สติปั ญญา
คลี่คลายปัญหาหรือสถานการณ์ เฉพาะหน้ าให้ผ่านพ้นอย่างแยบยล
โดยไม่เป็ นที่โกรธเคืองหรื อเกลียดชั ง หากกลับได้ รับการยกย่องว่ามี
เชาวน์ไวไหวพริบดียิ่งถ้าเป็นผู ้มีวาทศิลป์โดดเด่น ใช้ค�าพูดหรือนัยของ
ภาษาโอภาปราศรัยพลิกแพลงสถานการณ์ต่าง ๆ ได้เป็ นอย่างดีแล้ว
ยิ ่งเป็นที่รักใคร่ นิยมชมชอบ แม้หลายครั ้งกลวิธีที่ใช้อาจเรียกได้ว่า
“ฉลาดแกมโกง” ไปบ้างก็ตาม
บุคคลลั กษณะเช่นนี้ปรากฏชัดในนิทานพื้นบ้านเรื่อง ศรีธนญชัย
“...พระเจ้ าแผ่นดินรับสั่งว่าจะเสด็จไป
สรงน�้าที่แม่น�้า ทรงบอกให้ทุกคนตามเสด็จ
ไปเล่นน�้าด้ วย...ทรงมีบัญชาว่ าให้ทุกคน
เป็ นไก่ร้องกระต๊าก ! กระต๊าก ! แล้ววิ่งขึ้น
ไปบนฝั่งพร้อมกับชูไข่คนละฟอง...
ฝ่ายศรี ธนญไชยไม่รู้ ในกลอุบาย แต่
เนื่ องจากเป็นคนมีสติปัญญาและปฏิภาณ
ไหวพริ บเฉียบไว ก็รีบวิ่งขึ้นมาร้อง
กระโต๊ก ! กระโต๊ก ! บอกว่ าตนเป็นไก่ตัวผู้
ออกไข่ไม่ได้...ก็พากันสรรเสริญว่าสติ
ปัญญาของศรีธนญไชยนั้นช่ างประเสริฐ
เป็ นเลิศกว่ าใครในแผ่นดิน และต่างก็รู้สึก
ขบขันท่าทางของศรีธนญไชยที่ไล่ กวดไก่
ตั วเมียยิ่งนัก จึงพากันหัวเราะเฮฮา
สนุกสนานไปด้วย...”
แบบเรียนวิชาภาษาไทยชั้นประถมปีที่๓
หลักสูตรปีพุทธศักราช ๒๕๒๑
<