Page 85 - วารสารวัฒนธรรม เมษายน - มิถุนายน ๒๕๕๖

83
เมษายน-มิ ถุนายน ๒๕๕๖
ครูมนตรี ตราโมทถื อกำ�เนิดที่จังหวัดสุ พรรณบุรี
จากเด็ กชนบทลู กกำ �พร้ าที่ ต้ องอยู่ ในความอุปการะ
ของพระและญาติ ทั้งยังมี ปัญหาสุขภาพทำ�ให้ท่านต้องหัน
มาศึกษาดนตรีไทยเป็นนักดนตรีอาชีพเมื่อจบชั้นมัธยมต้น ด้ วย
ความตั้งใจศึกษา ใฝ่หาความรู้ ทั้ งบรรเลงและประพันธ์เพลง ในที่สุด
ในวัย ๑๗ ปี ท่านได้รับการคั ดเลื อกเข้าเป็ นนักดนตรี ใน
ราชสำ�นักแห่ งวงตามเสด็จสมเด็จพระเจ้ าอยู่หั วรัชกาลที่ ๖
ได้เพิ่มพูนความรู้ดนตรีไทยในระดับสูง และสำ�เร็จการศึกษา
ในระดับมัธยมปลาย ได้เข้าศึกษาในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
และการเมือง ๒ ภาค ความรู้ด้านภาษาไทยของท่านแตกฉาน
ทั้ งร้อยแก้วและร้อยกรอง ถูกย้ายเข้ารับราชการในกรมศิลปากร
ได้ เป็ นครูในวิ ทยาลั ยนาฏศิ ลป์ และอาจารย์ พิ เศษใน
มหาวิทยาลัยหลายแห่งของรัฐ นำ�ความรู้ความสามารถที่มีอยู่
มาบู รณาการให้ เกิ ดผลงานเพื่ อผดุ งรั กษาดนตรี และ
นาฏศิลป์ไทยมีความเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ดำ �รงความเป็น
ศิลปศาสตร์ ของชาติไทยที่สง่ างามทั ดเทียมศิ ลปะของ
ชาติอื่นๆ ในโลกและเป็นศาสตร์ที่มีศั กดิ์ศรีเท่ าเทียมกั บ
ศาสตร์ด้ านอื่นๆ คุณูปการเหล่านี้ ไม่ได้ เกิดขึ้นเนื ่องจาก
ความรู้ความสามารถเพี ยงสถานเดียว การใช้ปั ญญาที่มี
รากฐานจากภูมิธรรมของท่านนี้ ทำ�ให้การดำ�เนินชีวิตและ
การปฏิบัติงานเป็นไปด้วยความราบรื่น มีปณิธาณที่แน่วแน่
ไม่หวั่ นไหว ในขณะที่ฐานะทางเศรษฐกิจส่ วนตัวค่อนข้าง
ขาดแคลน ทั้งยังไม่เดือดร้อนทุรนทุรายกับสถานภาพส่วนตัว
แม้ในท่ามกลางสังคมที่เปลี่ยนแปลงไปอย่ างไม่มีที่สิ้นสุ ด
คำ�กล่าวและข้อเขียนของผู้ทรงคุณวุ ฒิต่อไปนี้เป็นหลักฐาน
แสดงภูมิธรรมของครูมนตรี ตราโมท เป็นอย่างดี
ในงานเทิดทูนครูดนตรีและนาฏศิลป์ของแผ่นดินไทย
ณ โรงละครแห่งชาติ พลตรี หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช
ท่านได้กล่าวถึงครูมนตรี ตราโมท ดังนี้ “ ลั กษณะของครูมนตรี
ที่ เคารพนั บถื อตลอดมาก็ คื อความไม่ มั กใหญ่ ใฝ่ สู ง
ทะเยอทะยาน และความที่ไม่ มีความโอหังหรืออหังการใดๆ
ต่อบุคคลที่มาติดต่อ... ครูมนตรีไม่เคยไปอวดอ้างกับใครๆ ว่า
ผมเก่งในเรื่องดนตรี ทั้งที่ครูมนตรีมีความรู้เรื่องหลั กดนตรี
มากกว่าใครทั้ งหมดและจะเล่ นเครื่ องดนตรีไหนก็ ได้
จะทำ�เครื่องไหนก็ ได้ ทำ �ได้ทุกเครื่ อง แต่ไม่เคยอวดอ้ าง
มีอะไรดีๆ บรรเลงได้ทั้งหมด ทำ�ได้ทั้งหมด สอนได้ทั้งหมด
โดยที่ไม่ เคยเป็นนักโซโล่อะไรขึ้ นมาให้มันหรู หราอย่างที่
ชอบๆ เป็นกันพูดง่ายๆ ว่า ครูมนตรีไม่เคยอยากดัง นอกจากนั้ น
ครูมนตรีเป็นคนที่มีขันติอย่างยิ่ง.. กระผมรู้จักท่านมากี่สิบปี
เป็นคนอย่างไหนก็เป็นอย่างนั้นตลอดมา พบกันทีไร ก็มีแต่
ความปลื้มใจ มี แต่ความปิติ มี แต่ความพูดจาให้ความรู้ต่อ
กระผมมากมายหลายอย่างจนไม่ สามารถจะพรรณนาได้
..ขันติและโสรัจจะนี้ พระท่านว่า เป็ นธรรมที่ทำ�ให้ คนงาม