Page 79 - วารสารวัฒนธรรม เมษายน - มิถุนายน ๒๕๕๖

77
เมษายน-มิ ถุนายน ๒๕๕๖
แม ่ ขวั ญจิ ต ได ้ ตระเวนเล ่ นเพลงอี แซวกั บ
วงพื้นบ้านอี กหลายวง ซึ่งส่งผลให้ท่านเกิดการเรียนรู้เพิ่มพูน
ประสบการณ์จากพ่อเพลงแม่เพลงหลายคน จากที่ เริ่มแสดง
เพลงอีแซวในต่างจังหวัด จนกระทั่ งเข้ามาแสดงในกรุงเทพฯ
ในงาน "สังคีตศาลา" หรือ "งานสงกรานต์" ที่ท้องสนามหลวง
เป็นประจ�ำ ท�ำให้เกิดความช�ำนาญมากขึ้น จนสามารถเขี ยน
เพลงเอง สามารถโต้ตอบกลอนแบบสดๆ กับพ่อเพลงได้
อย่างฉะฉานคมคาย ส่ งผลให้เป็นที่รู ้จักและชื่นชอบมาก
ขึ้นเรื่อยๆ เรียกได้ ว่าแม่ขวัญจิตในขณะนั้นมี ความแตกฉาน
ในกลอนสด และชื่อเสียงของแม่ขวัญจิตก็เริ่มโด่งดัง เป็นที่
รู้จักในฐานะ “แม่เพลงอีแซว” ทั้งคนหนุ่มคนสาว กระทั่งรุ่น
คุณป้าคุณลุงก็ยังติดอกติดใจในบทกลอนอันคมคาย ต่างตั้ ง
ฉายาให้ว่ า “แม่สร้อยเกรียว” บ้างก็เรียก “สามเกรียว” นั่น
ท�ำให้ชื่อเสียงของท่านโด่งดังไปทั่วคุ้งแม่น�้ำท่าจีนเลยทีเดียว
หลังจากที่ร้องเพลงอีแซวมาได้ ๓ ปี คุณแม่ขวัญจิตก็
มีแนวคิ ดที่ อยากจะเบนเข็มชี วิ ตตั วเองมาเป็ นนั กร้ อง
ในวงดนตรีลูกทุ่ง แต่ก็ยังขาดประสบการณ์ด้านการร้องเพลง
และขาดคนสนับสนุน จนวันหนึ่งท่านทราบข่าวประกาศจาก
สถานีวิทยุว่ า จะมีการประกวดร้องเพลง เมื่ อโอกาสมาถึง
แล้วจึ งไม่รอช้า คุณแม่ขวัญจิตก็เก็ บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า และ
ออกเดินทางมายังกรุงเทพด้วยอายุเพียง ๒๐ ปี โดยไม่ฟัง
ค�ำพูดของคนอื่นที่ว่ า จะเป็นการเอาความสดความสาวมา
ทิ้งไว้ที่บางกอก แต่นั่นกลับเป็นแรงผลักดั นที่อยากจะพิสูจน์
ตัวเอง ท่านขึ้นร้องเพลงแรกด้วยบทเพลงที่ชื่อ “หวังเมตตา”
เพลงที่แต่งขึ้นมาจากประสบการณ์ ซึ่งเป็นเพลงแหล่ผสม
อีแซว เมื่อร้องจบเสี ยงปรบมือก็ดังสนั่นจนหูอื้อเลยทีเดียว
นั่นท�ำให้น�้ำตาของแม่ขวัญจิตค่อยๆ ไหลเอ่อล้ นออกมา
ด้วยความทราบซึ้งใจ
ผลการประกาศรางวั ลท�ำให้ แม่ ขวัญจิ ตชนะ
ในครั้งนั้น จากการประกวดแม่ขวัญจิตก็ได้ ย้ายเข้ามาอยู่ใน
วงดนตรีของ “จ�ำรัส สุคนธ์น้อย” และนั่ นเองเป็นโอกาสที่
ท�ำให้ท่ านได้พบกับ “ครูจิ๋ว พิ จิตร” นักแต่งเพลงชื่ อดั ง
ซึ่งเห็นเพียงหน่ วยก้านและน�้ ำเสียง ครู จิ๋วก็ เขียนเพลงให้อัด
แผ่นเสียง โดยเพลงแรกชื่อเพลง “เบื่อสมบัติ” ของ “ไวพจน์
เพชรสุพรรณ” ที่ก�ำลังโด่งดังในขณะนั้น และนั่ นก็เป็ นที่มา
ของชื่อ “ขวัญจิต ศรีประจันต์” ตราบจนทุกวันนี้