Page 78 - วารสารวัฒนธรรม เมษายน - มิถุนายน ๒๕๕๖

76
เมื่อเราพอจะมี พื้ นฐานด้ านเพลงอี แซวแล้ ว
เราก็จะไปสดับรับฟังความเป็นมา การฟันฝ่ากว่าที่จะมาเป็น
“ขวัญจิต ศรีประจันต์” อย่างทุกวั นนี้กันต่อ โดย “แม่ขวัญจิต
ศรีประจันต์ ” นั้นท่านมีชื่อจริงว่า “เกลียว เสร็จกิจ” ส่วนชื่อ
“ขวัญจิต ศรีประจันต์” เป็นชื่อเสียงเรียงนามหลั งจากที่เข้ าสู่
วงการเพลงแล้ ว โดยท่านเป็นคนพื้นเพจังหวั ดสุพรรณบุ รี
มาตั้งแต่กำ�เนิด อาศัยและเติบโตที่ อ.วังซับน้ ำ � ต.ศรีประจันทร์
จ.สุพรรณบุรี เกิดวันที่ ๓ สิงหาคม พ.ศ.๒๔๙๐ บิดามารดา
ชื่ อ “นายอัง และนางปลด เสร็จกิจ” และท่ านก็ มีพี่น้อง
ทั้งหมดด้วยกัน ๓ คนด้วยกัน
คุ ณแม่ขวั ญจิตเป็ นคนที่ สนใจเพลงพื้ นบ้ าน
มาตั้ งแต่เด็ก ด้ วยความที่คุณพ่ อเป็นพ่ อเพลงที่มีชื่อเพลง
ในจั งหวัดสุ พรรณบุ รีอยู ่ แล้ ว แต่ถึ งกระนั้ นพ่ อแม่ ก็ไม่
สนับสนุนให้คุณแม่ขวัญจิตมาร้องเพลง เพราะกลัวชาวบ้าน
เขาจะติ ฉินนินทาว่ า เป็นพวกเต้ นกินร�ำกิน ดั งนั้นในวัยเด็ก
ของแม่ ขวั ญจิต ก็ เป็ นแค่เด็ กบ้ านนาคนนึงที่เล่ าเรียน
ก็ไม่ได้สูงนัก เนื่องด้วยเป็นครอบครัวชาวไร่ชาวนา ในตอนนั้น
พอแม่ ขวัญจิ ตเรียนจบป.๔ ก็ ต้องมาช่ วยที่บ้ านท� ำนา
แต่ ด้วยความรักและศรัทธาในเสี ยงเพลงพื้นบ้าน จึงท�ำให้
แม่ ขวัญจิ ตไม่เคยลดละความฝัน แต่ขณะนั้นก็ได้แค่เก็บ
ความรู้ สึกเหล่านั้นไว้ในใจ
ต่อมาเมื่อได้ มีโอกาสไปหัดเพลงอีแซวกั บ “ครูไสว
และครูบัวผัน” ซึ่งมีศักดิ์เป็นน้าโดยที่พ่อไม่รู้มาก่อน ด้วยความที่
เป็ นคนรักและชอบในบทเพลงพื้นบ้านเป็ นทุนเดิมนั่นเอง
คุณแม่ขวัญจิตจึงสามารถจดจ�ำเพลงอีแซวได้หมดในเวลาไม่นาน
ด้วยเพลงอีแซวที่ฝังรากลึกเข้าไปในจิตใจ ก็ยากยิ่งที่
จะห้ามไม่ให้ท�ำในสิ่ งที่ชอบได้ หลังจากที่คุณแม่ขวัญจิตเก็บเกี่ยว
ความรู้จนพอมีความสามารถอยู่บ้าง ก็มักแอบชักชวนน้อง
อีกสองคนรวมกับสมั ครพรรคพวกหนีไปเล่นเพลงอี แซว
อยู่เสมอ จนพ่อแม่จับได้และสั่งห้ามเป็นอันขาด แต่นั่นก็ไม่อาจ
จะหยุดยั้ งความฝันของคุณแม่ขวัญจิตได้ พอถึงหน้ านาแล้ง
เป็นต้องหลบที่บ้าน เพื่อติดตามไปกับพวกอีแซวเร่ร่อนไปทั่ว
ทั้งสุพรรณ เลยไปจนถึงสิงห์บุรี อ่างทอง และกาญจนบุ รี
เรียกได้ว่าตระเวนไปทั่วเลยก็ว่าได้
ก่อนที่ เราจะไปรู้ จักกั บแม่ครู เพลงพื้ นบ้าน
และเพลงอี แซวนั้น เราก็ ควรจะหาความรู้ เบื้ องต้ น
เกี ่ยวกับเพลงอี แซวกั นสั กหน่อย เผื่อตอนไปฝากตัว
เป็นลูกศิษย์แม่ขวัญจิตจะได้ไม่อายใคร ซึ่งสิ่งสำ�คัญใน
การร้ องเพลงอี แซวนั้นก็ จะอยู่ที่ ผู้ร้ องเพลงเป็นหลัก
ซึ่งผู้ร้ องจะต้องคิดค้นด้ นกลอนสด เพื่อร้องแก้ กันด้ วย
ปฏิภาณอันทำ�ให้เกิดความสนุกขึ้น ยิ่งผู้ ร้องมีความชำ�นาญ
แคล่วคล่องเท่าไหร่ ก็จะคิดหาทางออกในการร้องไปต่างๆ
นานา เนื้ อหาส่วนใหญ่เป็นการเกี้ยวพาราสี และเกี่ยวกับ
ชี วิตความเป็นอยู่ เป็นต้น