Page 102 - Culture4-2017 วารสารวัฒนธรรม ปีที่ ๕๖ ฉบับที่ ๔ ตุลาคม - ธันวาคม ๒๕๖๐
P. 102
ของฝรั่งเศส จัมบง (Jambon) คือ แฮมฝรั่งเศส และชีสก้อนสามเหลี่ยม
ตราวัวหัวเราะ (La vache qui rit) ที่นิยมน�ามาทาขนมปังเนื่องจากเป็นชีส
แบบนิ่มและยังน�ามากินเล่นเป็นขนม นิยมกันในอดีตประเทศอินโดจีนของฝรั่งเศส
มาจนถึงทุกวันนี้
วิธีท�าแซนด์วิชเริ่มจากปิ้งขนมปังให้ร้อน เอามีดผ่าแล้วทาด้วยเนย
มายองเนส ตับบด และชีส อย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลาย ๆ อย่างหรือไม่ทาเลย
สอดไส้ด้วยแตงกวา หมูย่างหรืออื่น ๆ ตามแต่จะเลือก ใส่มะละกอดอง แครอตดอง
พริกชี้ฟ้า หัวหอมใหญ่ซอยบาง ๆ ต้นหอม และผักชี เหยาะด้วยซอสถั่วเหลืองและ
ซอสพริกศรีราชา ห่อมาในกระดาษเอาหนังยางรัด กินตอนร้อน ๆ มีรสอร่อยกว่า
ที่ใคร ๆ คาดคิด เพราะทั้งรสชาติที่มีครบรสทั้งเค็ม เผ็ด เปรี้ยว และหวาน เนื้อสัมผัส
๓
๑ ๔
ที่ทั้งกรอบ นุ่ม และเหนียว อีกทั้งผักสมุนไพรที่ให้
กลิ่นหอมแบบเอเชีย จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าแซนด์วิช
แบบนี้จะได้รับความนิยมไปทั่วทั้งภูมิภาค
ขณะที่ในลาว “คนลาวเรียกขนมปังแบบตะวันตก
๕
(bread) ว่า “เข้าจี่” เหมือนกัน” ซึ่งพ้องกับอาหาร
ลาว-อีสานอีกชนิดหนึ่งที่ท�ามาจากข้าวเหนียวชุบไข่ปิ้ง
ไส้ของ “ข้าวจี่ ปาเต” ของชาวลาวก็คล้ายกับบั๊นหมี่
ของเวียดนามจะแตกต่างไปบ้างในรายละเอียดของ
แต่ละร้านว่าจะใส่เครื่องมากน้อย ข้าวจี่ของนคร
๒ หลวงพระบางมีเอกลักษณ์แตกต่างจากที่อื่น ๆ เพราะ
๑ เพียสิง จะเลินสิน. ต�ารับอาหารพระราชวังหลวงพระบาง. แปลโดย จินดา จ�าเริญ. หน้า ๔๑.
100
