Page 62 - CultureMag2015-1
P. 62
ค�ำอธิบำยที่พจนำนุกรมยกมำนี ้ ที่จริงจัดเป็นเครือ่ งของ หลกั ฐำนเอกสำรบง่ ชว้ี ำ่ เมย่ี งคำ� เปน็ อำหำรไทยโบรำณ
เม่ยี งคำ� โดยเฉพำะ ในคำ� ยอ่ ยของ “เม่ยี ง” พจนำนกุ รมยงั เกบ็ ท่ีมีมำนับร้อยปีแล้ว ดังปรำกฏในบทพระรำชนิพนธ์กำพย ์
ค�ำ “เมี่ยงลำว” และ “เมีย่ งส้ม” ไว้ด้วย โดยขยำยควำมว่ำ เห่ชมเครือ่ งว่ำงของพระบำทสมเด็จพระมงกุฎเกล้ำเจ้ำอยู่หัว
เมี่ยงลำวใช้ใบผักกำดดองห่อไส้หมูสับผัดกับถัว่ ลิสง ส่วน รัชกำลที ่ ๖ ว่ำ
เมีย่ งส้มใช้ผลไม้ดิบรสเปรีย้ วอย่ำงส้มโอ มะม่วงดิบ มะปรำง
ดิบ เป็นเครอื่ งปรงุ สำ� คัญ รับประทำนกับไสถ้ วั่ ลิสงผัด “เม่ียงค�ำนำ้� ลำยสอ เมย่ี งสมอเม่ียงปลำท”ู
หน่งึ รอ้ ยปตี อ่ มำ ป ี ๒๕๕๗ กระทรวงวฒั นธรรมประกำศ
ค�ำว่ำ “เมี่ยงค�ำ” ให้ควำมหมำยชัดเจนลงตัวและมี ให้ “เมี่ยงค�ำ” เป็นมรดกภูมิปัญญำทำงวัฒนธรรมของชำต ิ
ควำมไพเรำะ แต่เมื่อจะต้องอธบิ ำยเป็นภำษำอังกฤษ กลับ สำขำควำมรแู้ ละแนวปฏบิ ตั เิ ก่ยี วกบั ธรรมชำตแิ ละจกั รวำล ใน
ต้องเรียงค�ำเรียกขนำดยำว บรรยำยอำกัปกิริยำจนเห็นภำพ ทนี่ ีจ้ ึงจะลองคิดพิจำรณำขยำยควำมว่ำของว่ำงอย่ำงเมี่ยงค�ำ
คือ Leaf-Wrapped Bite Size Appetizer แปลได้ควำมว่ำ จะเขำ้ ไปเกี่ยวข้องกบั ธรรมชำติ -จักรวำลไดอ้ ย่ำงไร
อำหำรเรียกน�้ำย่อย ม้วนห่อด้วยใบไม้ ใช้กัดกินเป็นค�ำๆ ไป รศ. ศรีศักร วัลลิโภดม นักวิชำกำรอำวุโสด้ำนมำนุษย-
แต่อันทจี่ ริงเมี่ยงค�ำและอำหำรไทยอกี มำกมำยที่ฝรัง่ เรียกว่ำ วทิ ยำวฒั นธรรม ใหข้ อ้ คดิ เร่อื งธรรมชำต ิ-จกั รวำล วำ่ คนตะวนั ตก
เป็น “อำหำรเรียกน�้ำย่อย” หรือ appetizer นัน้ คนไทยเรำ กับคนตะวันออกมองควำมหมำยค�ำนี้ต่ำงกัน สรุปง่ำยๆ
มิได้กินก่อนอำหำรมือ้ หลักอย่ำงฝรั่ง ทว่ำเป็นของกินเล่น วำ่ ตะวนั ตกเหน็ วำ่ สำมำรถควบคมุ ธรรมชำตไิ ด ้ ตำมควำมรทู้ ่ี
ระหวำ่ งมอ้ื ที่เรียกวำ่ “ของว่ำง” หรอื “เคร่อื งวำ่ ง” เป็นเหตุเป็นผลแบบวิทยำศำสตร์ และต่อมำก็ใช้ควำมรู้ทำง
เมี่ยงคำ� ยงั สำมำรถประยุกตต์ ่อยอดโดยกำรเพ่ิมเครือ่ งอื่นๆ เช่นปลำทอด กลำยเปน็ “เม่ียงปลำ”
60 วฒั นธ รม
