Page 77 - Culture4-2017 วารสารวัฒนธรรม ปีที่ ๕๖ ฉบับที่ ๔ ตุลาคม - ธันวาคม ๒๕๖๐
P. 77
๓
ภายนอกน้อยและยังคงรักษาภาษาและวัฒนธรรมของตนไว้ได้
แต่ก็มีมานิอีกหลายกลุ่มที่ไม่สามารถด�ารงชีวิตในป่าได้อีกต่อไป
เนื่องจากสภาพพื้นที่ป่าขาดความอุดมสมบูรณ์และลดลงเป็น
อย่างมากจากการถูกบุกรุกพื้นที่ป่าที่เคยเป็นแหล่งอาหาร ท�าให้
คนมานิต้องปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตให้เข้ากับสภาพความเปลี่ยนแปลง
ที่เกิดขึ้น บางกลุ่มก็เปลี่ยนมาท�าไร่ข้าว ท�าสวนยางพารา รับจ้าง
หาของป่าออกมาขาย มีการติดต่อกับคนภายนอก รวมทั้งนโยบาย
ของรัฐที่ก�าหนดให้ชาวมานิบางกลุ่มอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่รัฐก�าหนด
ท�าให้เขาได้ใกล้ชิดกับวัฒนธรรมและภาษาของคนกลุ่มใหญ่ จึงท�าให้
คนมานิได้เรียนรู้ภาษาของผู้ที่ตนติดต่อด้วยเพื่อจะได้สื่อสารกันรู้เรื่อง
มากขึ้น ส่วนใหญ่เป็นภาษาไทยถิ่นใต้ เมื่อมีการติดต่อกับคนภายนอก ๔
มากขึ้น จนมีบางพื้นที่ที่เยาวชนมานิเกือบจะพูดภาษามานิไม่ได้แล้ว
ตุลาคม-ธันวาคม ๒๕๖๐ 75
